C25

2.2K 37 0
                                    

Calista's POV

Tama naman yun diba? I should never allow fear to take over me. I once said it to Sakura at ang pangit naman tingnan kung, ako mismo ang nagsabi pero hindi ko naman magawa gawa. Kaya tama lang 'tong desisyon ko. I'll go. Ng walang pagaalinlangan. *sigh*

Kinuha ko na ang tatlong makakapal na libro mula sa locker ko at agad na nilock iyon pagkatapos. Sa friday na ang third quarterly exam namin kaya talagang busy ang lahat ng estudyante ngayon. Sa totoo nga, ako lang ang makikita dito sa hallway ng mga lockers eh. Kabanas kasi! Hindi ko naman alam na ginagamit pa pala 'tong mga librong matagal ng nakastock sa locker ko! Psh! Sanay akong nangongopya eh -_-.

Walang kabuhay buhay na tinahak ko na ulit ang classroom namin at agad na naupo sa upuan ko. Wala kaming teacher dahil vacant time namin kaya libre akong basahin ang sangkatutak na salita mula sa napakakapal na libro ng History!! Diyosko Lord! Ano na lamang ang mangyayari sa utak ko neto? T^T

"Anong mukha yan Cali?" Natatawang saad ni Nat na siyang nasa tabi ko lang.

"Mukha ng isang napakagandang dilag sa balat ng lupa." Walang kagana ganang saad ko sabay buklat ng libro. Kita ko naman na napabusangot siya dahil sa sinabi ko that made me scoff. Yeah, as if I care -_-

By the way, just to inform you. Walang alam si Natalie sa nangyari saakin nung gabing iyon-- yung kay Drix. Even what happen 6 years ago ay wala siyang alam. Para saan pa? Just like what I've said, I want to forget all about that fvckin' night at hindi na kailangang malaman ng mga tao sa buhay ko sa kasalakuyan ang nangyari noon. Past is past. And that experience of mine should really be forgotten.

"You should really be serious of your studies Cali. Malapit naman na ang sembreak eh. Wala naman atang masama kung magpapakasipag ka before the week long sem-breakation diba?" She said sabay hilig ng ulo sa gilid. Napairap na lang ako dahil sa sinabi. Eh di wow. Psh.

Narinig ko ang marahas na pagbuntong hininga niya ng hindi na ako nagsalita. Hindi ko na lang siya pinansin at tinuon na lang ang paningin sa libro na tinititigan ko lang talaga. Walang pumapasok sa utak ko eh. *sigh* Studying is really boring -_-

"Natalie!!"

Pansin ko ang biglang pagtingin ni Nat sa pintuan. I didn't bother to look at it dahil alam ko naman na kung sino. The ever possesive play-boyfriend of Natalie -_-

"What?!" Nat hissed.

"I told you to meet me at the cafe! Bakit ba hindi mo magawang sumunod saakin?!" Jacen said irritatedly kaya hindi ko na napigilan pa ang pagtingin sakanya. Nangunot ang noo ko ng makita ang expresyon niya. He was really irritated. Mad rather.

"Eh ayoko nga! Tinatamad ako!" Nat frown than rolled her eyes.

Jacen scoff, "Kapag saakin tinatamad. Kapag sa ibang lalaki dinaig pa ang kuneho sa bilis na lumandi?!" He said sarcastically kaya automatic akong napatingin kay Nat. Pansin kong hindi niya nagustuhan ang mga sinabi ni Jacen. Some of our classmates are looking at us and murmuring words na alam kong hindi maganda. They are all giving Natalie a look that irritates me a lot. Humans and their judgements!

"You're not funny Jacen." Madiin na saad ni Natalie while simply gripping her fist. Unlike me, mas sensitive si Natalie sa mga salita na binabato sakanya. Hindi siya kagaya ko na sinasabihan ng bitch pero okay lang. Mas okay pa sana kung pa-joke lang sinabi nung bumato sakanya, but the way Jacen delievered it?

"Well I'm not being funny." Sarcastic pa rin na saad ni Jacen. Pansin kong mas humigpit ang pagkakakuyom ng kamao ni Natalie kaya napapikit na lang ako.

Behind Her Bitchy LooksWhere stories live. Discover now