Lux Princess: Amber Nicolette

- CHAPTER XXXIX: Her Challenge -

- CHAPTER XXXIX: Her Challenge -
(Nicolette's POV)

Napuno ng ingay ang buong arena nung nakapamulsang bumaba si Jarred. Obviously, nakaget-over na sila sa ginawang paghalik sa'kin ni Jarred, although sa noo lang 'yun. May iba pa naman na sobrang sakit parin ang pagkakatitig.

Pero ako, ito, parang may karera parin sa loob ng dibdib ko.

"Jarred Kent Igneel is the name. Fire holder" when the MC gave signal, Jarred started immediately.

Nakapamulsa pa'rin sya pero lahat ay nagulat nung piglang umapoy ang paligid ng arena, people gasped in surprise na syang nauwi sa palakpakan. Mula sa apoy na nagsasayaw sa pagligid, agad iyong pumalibot kay Jarred at para syang sinakmal. Pero agad na napangiti ako nung bigla iyong naglaho at napalitan ng isang dragon. The fire dragon growled at nagbuga ng apoy pero di pa doon natatapos si Jarred, and my smile widened when he closed his eyes. His aura was getting stronger and stronger in every second.

"What is he planning?" takang tanong ni Cy-cy.

"To summon his new pet." sagot ko nalang. He's been working hard these past few days, taming his little pet at kahapon nga ay naperpekto nya na ito.

Mula sa itaas, may maliit na pabilog na apoy ang lumabas dun and the whole crowd gasped when a huge bird came out and flew around the arena. Na syang nagpamangha sa lahat, lalo na sya nung una nitang ipinakita iyon sa kanya.

Pheonix is a legendary, and summoning a pheonix symbolizes how powerful you are. Sa panahon na'min ngayon, pheonix doesn't exist and Jarred summoned one from another dimension. Unlike dragons, mas mahirap na isummon ang isang pheonix lalo na at wala ng nag-eexist na pheonix sa panahon ngayon.  When he snapped his fingers, biglang naglaho ang dalawa and then he bowed his head tsaka bumalik sa tabi ko.

"I think I need a rest.." wika nito. I gave him a smile tsaka ko tinap ang shoulder ko na mukang nagets naman nya agad. Dahil sa ginawa nya, nakatanggap ako ng masasamang tingin mula sa kapwa na'min estudyante.

"Don't mind them." bulong ni Dawn na syang nagpangiti sa akin. Ramdam ko rin na humigpit ang pagkakahawak ni Jarred sa kamay na'min na magkahugpong.

"I love you, princess" he murmured still closing his eyes.

My grip tightened as I encircled our fingers. Tae! Kinikilig ako!!

Naputol ang iniisip ko nung tinawag na si Kuya Xander. Then, tapos nya ay si Dawn na at ako. As expected, marami na naman ang nagtilian.

Nakangising tiningnan ko si Zoey na sobrang dilim ng mukha, "Bakuran mo na kasi." ako na syang ikinatirik ng mata nito.

I chuckled at akmang babatuhin nya ako nung magtilian ang mga kababaihan, "Shut up, Nicolette!" she hissed sabay irap ulit bago ibalik ang atensyon kay Kuya Xander na ngayon ay nasa gitna na ng arena.

"Xander Jacobs, water holder."

At dahil sa nakapikit at nagpapahinga si Jarred sa balikat ko, di ko magawang magsisigaw para icheer si Kuya Xander. Pero gaya ng dati, seryoso lang ang mukha nito. Di nagtagal, nagsilutang ang maliliit na tubig at nagform ng isang punyal, nag-isang linya ang kilay ko at nalukob ng pag-aalala ang puso ko nung sinugatan nito ang isa nyang kamay. Students gasped in terror, may ibang ang OA pa nga kung makareact.

When the blood touched the ground, biglang umilaw ang paanan nito kasabay ang pagpapa-ikot ng tubig dun. Nung una parang wala lang, wala din akong nararamdaman na kakaiba sa kanya, but when the circle on his feet spread inside the arena agad na lumabas ang kanina pa nitong tinatagong enerhiya. It created a loud explosion and when the ground cleared, napangiti ako ng malapad sa nakita ko.