Lux Princess: Amber Nicolette

- CHAPTER LIV: Queen of Hades -

- CHAPTER LIV: Queen of Hades -
(Nicolette's POV)

Kulang nalang ay sabunutan ko si Exeter pagkapasok na'min sa opisina nito.

"Bakit di mo sinabi na pwede naman palang humiling?! Tapos sa'kin mo pa naisipan na iatas ang responsibilidad ng buong lugar na'to!!" ako sa kanya.

"Queen--" glare "Niknik, obviously, mas malakas ka sa'kin, at di ako bagay maging pinuno. Tingnan mo ang naging laban kanina, natapos mo ang Jisatsu Kyōgi sa pinakamaikling oras na syang hinangaan ng mga haling sa bitukang mga nilalang dito. You have sense of responsibility and you already said yes, remember?"

Inirapan ko nga, "Hala sige! Ipagduldulan mo pa. Arrgghh! Ano na gagawin ko?!"

"Face them all and give them orders?" tanong nito na di ata sigurado.

"Utot mo! Tss! Bat ba kasi ako?"

"Well, it was not really my plan but when you told me your name, yun agad naisip ko. I want to give them a better and comfortable life kahit na dito pa sa lugar na tapunan ng mga kriminal. And they need someone na pwedeng maglabas-pasok dito at sa labas."

Sa huling pagkakataon, inirapan ko na naman sya. "Tss! Mabilis akong tatanda sa'yong baliw ka. Alam mo naman na may buhay ako sa Mahou World. Tss! Bahala na nga! Summon everyone who has the authority, I'll talk to them."

"Yes, Queen Amber."

Pagkaalis ni Axeter, napapadyak ako sa asar. Nung marinig ko na natatawa si Jarred, pinaningkitan ko nga ng mata.

"You bacame the Queen, princess."

"Oh c'mon, Jarred, shut up!"

Asar na asar na talaga ako! Tss! Sumasakit ulo ko!

"I already gathered them, Queen. They are waiting for you inside the conference room."

Binalingan ko si Exeter, "Nag-eenjoy ka talagang asarin ako nuh?"

"Di ko alam ang ibig mong sabihin, Reyna Amber." pero nakangisi naman ito. Tinalikuran ko nga, naiistres ako. Gosh!

Nung makarating kami sa harapan ng pintuan nang sinasabi nitong conference room inatake ako ng kaba. Binalingan ko ang dalawa, "Di kayo papasok sa loob?"

"Nope!" they said, magkasabay pa.

Pagkatulak ko ng pintuan pabukas, nanahimik ang mga nilalang sa loob na talak nang talak. Lahat sila ay napatingin sa'kin, halata ang pagkadisgusto sa mga mukha. Nagulat pa ako ng pahagya nung makita ko ang lalaking naka eyeglasses at nagbabasa na naman ito ng libro.

Umupo ako sa gitna, isa-isa silang tinitigan, "Now, speak."

Nagsalita nga sila, sabay-sabay pa. Wala akong maintindihan! Kaya ang jending, may sumakit ang ulo ko.

"That's enough.." pigil ko pero walang pumansin sa'kin at ngayon ay nagsisigawan at nagmumurahan na sila.

Inhale...

Exhale....

Inhale....

Exhale.....

Di pa'rin. Naikuyom ko ang kamao ko at sa sobrang asar ko nahampas ko yung table na nasa harapan ng lahat, nagkaroon ng crack at lahat sila ay napatingin sa'kin.

"Pagod ako ngayon dahil sa Jisatsu Kyōgi, masakit pa utak ko kaya hangga't nakakapagtimpi pa ako, wag kayong magsalita ng sabay-sabay."

Bubuka na naman sana ang mga bibig nila nang biglang sumama ang pagkakatingin ko sa kanila, dumilim din ang aura ko.