Lux Princess: Amber Nicolette

- CHAPTER LII: Hades -

- CHAPTER LII: Hades -
(Nicolette's POV)

"Ahhhhhhhhhh!!" tili ko. Kahit anong pigil ko sa bunganga ko ay di ko talaga mapigilan lalo na at mabilis kaming bumubulusok pababa! Walanghiya ka Lolo!!

"Waaaaah! Ayoko naaa-- Jarred?" nagtatakang napatingin ako sa kanya, "Tsansing ka rin nuh?" nakayakap na kasi sya sa'kin.

Bakit ako nagsasalita ngayon? Because of Jarren, because of my hope that she'll be back. Ang drama ko nuh? Hayaan na! Ganun talaga pag maganda.

"Tss! I'll protect you, remember?" sya bago isummon ang fire pheonix nya at doon kami sumakay. Nung medyo di na kami ganun kataas mula sa lupa, agad na tumalon kami paalis sa pheonix nya na pinalaho naman nito.

Pagkalapag na'min ay nailibot ko agad ang paningin ko. It feels like we are in the middle of desert, maging ang inaapakan na'min ay buhanginan. There are few trees, same with plants at di kalayuan ay may nakikita rin kaming sira-sirang gusali. Di sya maiinit, di rin sya malakit. And the air, ig has this eerie feeling na di ko maintindihan.

"On your guard, princess. This place is dangerous." masuyong paalala ni Jarred sa'kin. I sighed tsaka ako tumango

'Wait for me, Baby Jarren. Mama and Papa is coming.'

Sabi ko sa isip ko. Akmang maglalakad na ako nung ginagad ni Jarred ang kamay ko, ang hoodie jacket na suot nya ay hinubad nya at sa'kin pinasuot.

"For your protection." he murmured sabay halik sa noo ko

"Thanks.." I murmured back at ramdam na ramdam ko ang pag-iinit ng mukha ko at ang bilis ng tibog ng puso ko. Wooh! Chill ka lang heart! Mahal mo sya kaya keri na'tin 'to--

But my thinking was interrupted when he held my hand at magkahawak-kamay kaming naglakad. Noong una, wala pa kaming nararamdaman, pero nung tumapak kami sa mga nagtataasang gusali, ramdam na ramdam na na'min ang mga matang nagmamasid at habang patagal kami ng patagal, dumadami ng dumadami ang mga nakasunod sa'min.

And in the air, I can smell blood, the murderous stares, and the killer auras.

I tilted my head sideways at kasabay nun ay ang pagdaan ng patalim sa unahan ko. Rinig kong napamura si Jarred as he guard me. Mukang ang first attempt na'yun ang naging signal ng lahat para palibutan nila kami.

"I'll protect you, princess." bulong nito

"I can protect myself, Jarred. For Jarren, let's get this over."

Di sya nagsalita, pero ramdam ko na napangiti sya. When they started on attacking us, I immediately summoned Markus and turned him into bow and arrow.

Lahat ng malalapit ay pinuntirya ko ang paa para di na makatakbo. Lahat ng papasugot ay iba-iba ang lahi at pinagmulan, at lahat sila ay iisa lang ang nasa isip.

Kill us

Nung may isang makalapit, agad na sinapak ko sya at sinipa sa dibdib. From my back, may isang rumaragusong kamao, I stepped forward and I swing my lower body sabay sipa sa kung sino man 'yun. Sapol sa leeg, ayun, nawalan ng malay.

Sa magkabilang gilid ko naman ay may aatake, but they we're all stopped when a ball of fire attacked them instead. Napabuntong-hininga nalang ako at sabay tago kay Markus.

I released half of my energy at lahat ng umaatake sa'kin ay natitigilan at napapasigaw na nakahiga sa lapag habang hawak-hawak ang ulo.

"I really don't have time with you, and as much as hindi pa ako naaasar, lead the way at dalhin nyo kami sa pinuno nyo."

Natigilan silang lahat, I saw some of them na nagdadalawang isip na kung susugod pa ba o hindi. Ramdam ko naman na papalapit si Jarred sa'kin.

"You used your mahou on them." sabi nito