Lux Princess: Amber Nicolette

- CHAPTER LV: Ressurection -

- CHAPTER LV: Ressurection -
(Nicolette's POV)

"Princess, we finished the preparation for the ritual.." ungot ng ni Kuya Xander

Nakangiting binalingan ko sya, "You think what I am about to is wrong, Kuya Xander?" kita ko ang bahagyang kaguluhan sa mukha nito, "You know, resurrection is a taboo--"

He cut me by giving me a smile, "It's not ressurection, princess. Ikaw ang mas nakakaalam na hindi namatay si Baby Jarren, yes, her body vanished in the thin air, but that's it. She vanished physically but her soul remained, she's trap, asking for our help. I know you, you are torn between what you want and what is right. This thing.." sabay pakita ng simbolo na pinagtulungan nila ".. is right and what we all want. Above all, we want you to be happy, you suffered too much, and we know that Jarren will fill that feeling in your heart. So, don't worry and bring Jarren back to us."

Dahil sa sinabi ni Kuya Xander, napangiti na ako ng malapad. But from the corner of my eyes, I saw Zoey looking. Pilyang napangsi ako, I leaned closer at Kuya Xander sabay bulong sa kanya.

"When are you planning to court Zoey, kuya?" tsaka ako lumayo sa kanya

Napanguso naman ako nung ginulo nya ang buhok ko.

"Soon." yun lang sinabi nya tsaka ako tinalikuran. Napairit ako ng kilig tsaka ko nilapitan si Zoey na masama ang timplada ng mukha.

"I'm happy for you, Zoey!!" tsaka ko sya niyakap ng sobrang higpit..

"Get off me, Nicolette. Mainit ulo ko." saad nito

Syempre, dahil mabait ako ay lumayo ako sa kanya. Inirapan nya lang ako, I just smiled at her sabay talikod.

"Okay! Time to fitch my daughter." sabi ko sa sarili ko tsaka ko nilapitan si Jarred na kanina pa tahimik lang.

"You ready?" tanong nito sa'kin, tumango ako sa kanya.

Pumunta na ako sa gitna ng bilog na syang ginuhit na'min na kailangan na'min to bring Baby Jarren back. Yung symbol ng Yin at Yang, yun ang nakaguhit ngayon and I am standing in the middle.

Ang side ng Yin, yung may maliit na bilog dun, doon na'min ipinatak ang Tears of Iris. Tears of Iris can purify any soul, that's its use. Bakit pinuprotektahan ito ng mga namumuo sa Hades? Simply because it is located in Hades. Bakit ito naroroon? That's another mystery.

Next, ang bilog naman na sa side ng Yang ay andun ipinatak ang Sacred Water. Sacred Water or the water coming from Lazarus' Pit. As I told you before, it can heal all wounds. Oo, pero di nito kayang pagalingin ang sumpa, lalo na ang curse na nailagay kay Jarren.

Then, my blood or the Successor's Blood. You know that Ina, Serenity, created everything with his twin brother. At dahil nananalaytay sa'kin ang dugong 'yun, ito ang isang requirement. Of course, I can't create another world, tanging si Ina lang ang may kakayanan nun. That's impossible. And we used my blood to write the symbol.

When I'm in the middle, agad na umupo ako, yung parang nagmemiditate ako. I closed my eyes and one snap, I released my energy. Lahat ng itinatago kong lakas ay pinakawalan ko while thinking of Jarren. When I opened my eyes again, sumalubong sa'kin ang ibang lugar.

"Asan na ako?" takang tanong ko sa sarili ko.

I'm in the middle of a garden. Opo! Tas napapaligiran ako ng mga nagagandahang bulaklak, pero di ito ang ipinunta ko rito. Habang naglalakad, linilibot ko ang paningin ko. Siguro, mga sampung minuto na'rin akong naglalakad nang makakita ako ng isang maliit na kubo. Tinahip ng kaba ang dibdib ko tsaka ako nagtatakbo papunta dun. Nang makarating ako, para naman akong napako sa nakita ko.

She's playing with a fire phoenix, tumatawa sya, ngumingiti.

Nung mapansin ako, agad na lumapad ang pagkakangiti nito at tinakbo ang kinaruruonan ko. Sinalubong ko naman ang yakap nya, habang nasa bisig ko sya, mahigpit ko syang yakap.

"Mama!! I missed you!!"

"I missed you too, baby. Oh god! Miss na miss kita, anak."

"Sshhh, don't cry, Mama. You see, I am already here so you don't need to cry anymore."

Di ako nagsalita, niyakap ko nalang sya ng mahigpit. Yung phoenix naman yan nakatingin lang sa'min kaya nilapitan ko sya, hindi sya ganun kalaki. Inilapag ko si Jarren, I held her hand tsaka kami naglakad palapit sa ibon.

"I don't know what happened but thank you." sabi ko dito.

"She saved me, Mama and she kept me here. She said that I should wait for you, that you will gonna fitch me here and you did!" pagpapaliwanag ni Jarren.

Mukang kahit papano ay naiintindihan ko na sya. Phoenix, ang tanging may kakayahan na mabuhay ulit pagkatapos itong mamatay. I guess she kept Jarren's soul her, at sa paraang iyan nya iniligtas ang anak ko.

"Alagaan mo na sya, babae. Dahil sa susunod ay di na ako mangingialam sa inyong mga taga-baba." sabi nito, "Namatay ang batang yan, pero wala ang pangalan nya sa listahan ng mga namatay kaya nakialam ako. Ngayong nandito ka na, ramdam ko rin na kakaiba ka. Sino ka, babae?"

"Nanggaling ako sa nakaraan at ipinadala sa hinaharap para mailigtas ni Ina. At sa tingin ko ay alam mo na'rin ang sagot sa tanong mo." sabi ko dito.

"Maraming misteryo ang mundong ginagalawan ninyo na hindi pa nasasagot. Sige na at umalis na kayo."

"Maraming salamat!" magkasabay na'min na sabi ni Jarren. Nung nagliwanag ang katawan na'min, napapikit ulit ako. Nung nagmulat ako ng mga mata ko, bamalik na kami.

Parang bula na nawala ang simbolo, hinarap ko sila sabay harap sa kanila si Baby Jarren. Di pa ako nakakapagsalita nang dinamba nila ito ng yakap, habang yakap-yakap ang anak ko ay parang bata na ngumawa si Tyler at Cy-cy. Mula sa likod ko, ramdam ko si Jarred, nakangiting nilingon ko sya..

"Hey! We're back." sambit ko

"Thank you, princess. Thank you for bringing Jarren back to us."

"I love you, Jarred."

Natawa ako nung nanigas sya, well, mukang di pa ata sya sanay na sinasabihan ko sya nun.

"Damn! I think my heart stopped from breathing." bulong nito na nakangiti

Napanguso ako, "Where's my 'I love you too, princess', Jarred?"

Ngumisi sya sa'kin, he held my hand tsaka nya sinalubong ang titig ko.

"Mahal na mahal kita, Amber Nicolette Lux." and we found ourselves smiling like a retard. Kinikilig ak---

"Oh c'mon!! Wag kayong mang-inggit!!!!"

"Parang awa nyo na, lalanggamin tayo dito!"

"Dawn my loves!!! Asan ka na?!"

"Kanina pa umalis, ulol!"

At nagkakagulo na silang lahat, natatawa nalang ako habang nakatingin sa kanilang nagkukulitan.

"Papa, karga." ungot ni Jarren.

Agad naman syang kinarga ng ama, "I missed you, baby."

"I missed you too, Papa! Btw, how was the preparation for your propos--"

Nanlalaki ang mata ni Jarred at dali-daling tinakpan ang bunganga ni Jarren. "Sssshh! It's our secret, baby."

Ako naman nacurious, "What was that, Jarred?"

"Nothing princess. So, let's go!!" sabi nito tsaka nauna ng maglakad.

Naguguluhan man, di ko nalang sila pinansin. Sasabihin din naman nila sa'kin kung ano ang sekreto nila eh, that's enough. At isa pa, masaya ako ngayon.

I just hope, wala ng eepal. Sana lang