LIFE HATES ME; MARTIN GARRIX✔ (Dutch)

3.

~Eefje~
'Eef!'. 'Wat?!'. 'Sta op! We moeten over een uur ontbijten en meteen daarna komen Louis en Martijn ons ophalen'. Ik zucht en sta op. Ik doe hetzelfde aan als dat ik gisteren aan had naar het zwembad en loop dan naar de kamer van Janne. Ze staat al met haar tas op haar rug te wachten. 'Moet jij nog een tas meenemen?'. Ik knik en pak snel mijn spullen in. Mijn telefoon, etui, schetsboek, een flesje water en mijn fotocamera gaan er in. Ik doe er snel nog een plastic zak in om het zand tegen te houden. 'We kunnen gaan'. Janne knikt en we gaan ontbijten. Onderweg komen we meneer Mazzeltong nog tegen die we vrolijk begroeten.

Precies als we klaar zijn met eten en ook nog wat eten in onze tas hebben gepropt, komen Louis en Martijn binnenlopen. 'Hey' begroet Louis ons vrolijk. 'Hoe ben jij altijd zo vrolijk' lach ik. Louis haalt zijn schouders op. 'Geen idee, maar zijn jullie klaar?'. 'Yep'. 'Oké let's go. We hebben een stukje privé strand want we willen niet herkent worden' zegt Louis. 'Hoe komen we daar eigenlijk? Ik bedoel hier in Rome is ook niet echt strand of zo?'. 'Er bestaan ook taxi's op deze wereld hè?' mompelt Martijn, die trouwens een vest aan heeft op deze warme dag. Ik zucht en rol mijn ogen. Ik doe dit voor Janne en Louis. Ik doe dit voor Janne en Louis. Ik doe dit voor Janne en Louis.  We lopen naar buiten en stappen in de taxi. Ik ga voorin zitten en Louis geeft de bestuurder de bestemming door.

Na een kwartier zijn we bij een rustig stuk strand. De Taxichauffeur moet voor de poort stoppen en wij stappen uit. Louis betaald en Martijn loopt naar de bewaker bij de poort. Hij laat wat papieren zien en we mogen erdoor. Ik leg mijn spullen weg en kijk een beetje rond. Vanaf het hek heb je denk ik zo'n kilometer strand wat eindigt in een soort duin van stenen. Ik loop naar Janne, die haar handdoek al heeft neergelegd. Ik leg die van mij ernaast en ga zitten. 'Eefje!' schreeuwt Louis vanuit de zee. Ik kijk op. 'Kom er ook in!'. 'Ik wacht nog even!'. Janne geeft me een pruillipje en ik lach. 'Oké dan!'. Ik trek mijn kleren uit en ren in mijn bikini de zee in. 'Aahh! Dit is zo koud!'. 'Even onderwater en je went er aan' lacht Janne. Martijn en Louis zijn een watergevecht begonnen. Ik duik onderwater en sluit mijn ogen. Zo blijf ik even drijven tot ik weer boven kom. Meteen krijg ik water in mijn gezicht van Janne. Mijn mond valt open en ik schiet in de lach. Ik duw wat water naar haar. Zo geraken ook wij in een watergevecht. Even later hebben we met zijn vieren een watergevecht.

Na ons hevige watergevecht en even in de zon te hebben gelegen ga ik recht zitten en pak ik mijn camera. Martijn ligt naast me op zijn handdoek. Ik glimlach en maak een schattige foto van Louis en Janne. Ik maak nog een paar andere foto's terwijl ik de goede hoek probeer te vinden. 

Als ik de goede foto heb gemaakt loop ik terug naar mijn handdoek en stop ik de camera weer terug in mijn rugzak. Hierbij ga ik per ongelijk op Martijns hand staan. 'Au! Sukkel! Wat ben je aan het doen?!' roept hij meteen boos. 'Sorry hoor. Ik ging gewoon per ongelijk op je hand staan! Kan gebeuren toch?' zegt ik boos terug. 'Ja ja, per ongelijk' lacht Martijn schamper, terwijl hij opstaat. 'Ik meen het, dat was echt per ongelijk! Maar natuurlijk. Meneer "mij-gebeurd-nooit-iets-want-ik-ben-beroemd" snapt dat niet'. 'Waar the f*ck heb jij het over?!' 'Ik weet dat door Janne man. Doe even rustig' brom ik. 'Als je hier ook maar dreigt misbruik van te maken, dan ga je eraan!'. 'Waarom zou ik misbruik maken van een f*cking klootzak?!'. 'Mijn fans vinden me anders geen klootzak'. 'Dan snap ik niet waarom die überhaupt fan van jou zijn!'. Martijn kijkt me boos aan. 'Niemand beledigd mijn fans'. 'Oh ja, want fans zijn zo heilig voor jou zeker?'. Martijn knikt en ik rol mijn ogen. 'Zijn jou ouders ook zulke k*t mensen of zo.' gromt Martijn. 'Hoezo dat nou weer?'. 'Vaak valt de appel niet ver van de boom toch? Waarschijnlijk van die rijke klootzakken zoals jij'. Oh en nou heeft hij het gedaan! De band met mijn ouders is niet zo goed, maar niemand beledigt ze zo erg. 'Jij houd mijn f*cking ouders hierbuiten!'. 'Of anders? Ga je dan huilen bij je mammie?'. Ik bal mijn vuist en stomp hem recht in zijn maag. 'Jij f*cking klootzak' sis ik nog, voordat ik mijn rugzak weg gris en wegren. Ik ren het strand over en ga aan het einde op de duin van stenen zitten. Ik voel de tranen over mijn wangen stromen. Ik pak mijn schetsboek en begin te schetsen.

Na een paar minuten merk ik dat er iemand naast me komt zitten. Ik kijk op en zie Janne me aanstaren. Ze glimlacht kort en slaat haar arm om mijn schouders heen. Ik stop mijn schetsboek weer weg en ga tegen haar aanhangen. 'Hij beledigde mijn f*cking ouders' snik ik. De tranen stromen nu nog harder over mijn wangen. 'En het ergste is nog dat hij gewoon gelijk heeft' mompel ik er achteraan. 'Helemaal niet! Jij lijkt totaal niet op je ouders. Jij bent avontuurlijk, lief, gezellig en mooi. Je ouders zijn zakelijk, strak, emotieloos en al helemaal niet gezellig. Martijn had helemaal geen gelijk!'. Ik glimlach. 'Wat heeft hem eigenlijk zo boos gemaakt?'. 'Ik ging op zijn hand staan en toen kregen we ruzie. Ik denk dat hij boos werd omdat ik zijn fans beledigde'. Janne schiet in de lach. 'Sukkel! Je moet nooit iets zeggen over de fans van een beroemd persoon'. Ik grinnik nu ook. Met zijn tweeën kijken we naar het water. 'Zullen we maar weer naar het hotel gaan? Louis en Martijn zitten al in de auto en wachten op ons'. 'Prima, maar no way dat ik nog iets tegen die klootzak ga zeggen vandaag!'. Janne grinnikt en knikt. 'Prima'. Janne staat op en trekt me omhoog. Samen lopen we weer naar de auto en zodra we zitten vertrekt deze.