LIFE HATES ME; MARTIN GARRIX✔ (Dutch)

56.

~Eefje~
'Babeee!'. 'Waat?. 'Ik heb spierpijn'. 'Dat is jammer voor je'. 

We zijn net terug van onze laatste dag in het park. Vanavond slapen we nog in het hotel en morgen middag vertrekken we weer terug naar Nederland. Ik ben net uit de douche en draag nu mijn pyjama broek en een shirt van Martijn. 'Babeeee!'. 'Wahat?!'. Ik loop de badkamer uit en kijk grinnikend naar Martijn. Hij ligt uitgespreid op bed en kijkt me pruilend aan. 'Wil je me masseren?'. Ik rol mijn ogen. 'Wat krijg ik daarvoor?'. 'Heel veel liefde?'. 'Krijg ik dat sowieso al niet?'. 'Jawel, maar nu krijg je extra veel liefde'. 'Hmm, oké dan'. 'Dankje!'. 'Waar heb je pijn?'. 'Overal, letterlijk overal'. 'Hoe moet ik dan masseren?!'. 'Weet ik veel, jij bent daar goed in'.

Na een klein kwartier zijn mijn armen moe en ga ik naast Martijn op bed liggen. Hij is helemaal relaxed en zijn ogen zijn gesloten. Ik druk een kusje op zijn voorhoofd. 'Slaap je al?'. 'Hmm'. Martijn slaat zijn arm om me heen en trekt me tegen zich aan. 'Moeten we morgen naar huis?'. 'Ade begint, dus jij wel'. 'Wat ga jij doen dan?'. 'Janne en ik gaan naar Janne's familie. Waarschijnlijk blijf ik daar wel een paar dagen en houden we ergens wel een filmavond met Ed. En ja, dat was het wel denk ik'. 'Nice'. 'En jij?'. 'ADE, mijn fam komt waarschijnlijk ook een dag kijken. En wat oude school vrienden komen ook. Kun jij ook niet komen? Mijn familie wil je vast ook graag ontmoeten!'. 'Ik heb Ed beloofd dat we zouden komen na de tour'. 'Nahw'. Martijn legt zijn hoofd op mijn buik en pakt me wat strakker vast. 'Dan moet ik er nu maar van genieten'. Ik lach en er wordt op de deur geklopt. 'Hij is open!'.

 Het geluid van de deur klinkt en niet veel later komen Janne, Louis, Menno en Daniel binnen lopen. 'Hey kinders, wij komen even gezellig doen'. 'Schuif eens op'. Martijn en ik gaan recht zitten en Martijn zet me tussen zijn benen. 'I don't want to leave tomorrow!' zucht Janne. 'Ik ook niet. Kunnen wij niet gewoon met zijn tweeën nog een weekje Disney boeken?'. 'Ja nee'. 'Waarom niet?'.  'Omdat we jou ouders hebben beloofd langs te komen en ik alles toch wel gezien heb hier na een week'. 'Jij bent gemeen'. 'Sowwy'. De rest lacht en we starten een gesprek.

~Martijn~
'Dus, hebben jullie alles al ingepakt?'. We zitten met zijn allen aan het avondeten en Watse is bij ons komen zitten. 'Nog niet, maar dat kunnen we dadelijk nog doen toch?'. 'Natuurlijk. Ik vroeg het me gewoon af'. 'Heb jij al wel ingepakt dan?'. 'Ik wel, ik had alle tijd om rustig in te pakken'. 'Tja, want vanaf morgen begint alle stress weer' grinnikt Janne. 'Ey, ben eens aardig'. Janne steekt haar tong uit naar Louis en Louis doet hetzelfde terug. 'Jullie zijn echt een stel kleuters'. 'Zegt wie? Alsof jij geen kleuter bent'. 'Oh fight me!'. 'Ja nee, dat is zielig'. 'Auw! Tijn! Menno is gemeen'. Ik lach. 'Sorry babe, maar hij heeft wel gelijk. Je zou dat gevecht nooit winnen'. 'Jullie zijn gemeen! Ik ga wel bij iemand anders zitten!'. Eefje neemt haar bord mee en staat op. Ze loopt twee tafels verder en gaat bij Leonie en Cody aan een tafel zitten. Ze zegt wat en daarna kijken Cody en Leonie lachend onze kant op. Wij zwaaien vrolijk terug en Eefje geeft ons een middelvinger. 

Pas nadat we klaar zijn met eten en gewoon aan het kletsen zijn, komt Eefje terug. Ze ploft neer op mijn schoot. 'Hey'. 'Hey, hoe was het met je nieuwe vrienden'. 'Heel gezellig'. 'Waar zijn ze nu dan?'. 'Die zijn slapen'. 'Aha. En ben jij ook een beetje moe?'. 'Nee hoor'. Net nadat ze haar zin af heeft gemaakt moet ze gapen. 'Ja dus. Laten wij dan ook maar gaan slapen'. Ik til Eefje omhoog en ga staan. 'Nee, ik ben niet moe!'. 'Jawel, kom op'. 'Oké dan. Doei kinders!'. 'Doei Eeftijn'. Met Eefje over mijn schouder loop ik de lift in. 'Je mag me best neerzetten hoor, het bloed stroomt naar mijn hoofd!'. 'Dat is dan jammer voor je'. 'Tijn!'. 'Laat mij hier nog even van genieten oké!'. 'Morgen kan je toch ook nog van mij genieten?'.  Ja maar dat is alleen de morgen. Op het vliegveld ga je al weer weg'. 'Ahw, ga je me missen?'. 'Ja, heel erg! Wie moet mij anders massages geven als ik spierpijn heb?'. Eefje maakt een beledigd geluidje en ik lach. 'Auw! Ik zie wel weer hoeveel ik voor je beteken'. Ik glimlach en loop de lift uit naar onze kamer. 'Je betekent heel veel voor me en dat weet je'.