LIFE HATES ME; MARTIN GARRIX✔ (Dutch)

4.

tijdsprong van een dag...

~Eefje~
Ik wordt wakker van de zon die in mijn ogen schijnt. Ik ga recht zitten en rek me uit. Morgen gaan we weer naar huis. Ik vind het wel jammer. Ik was net alle ruzies en dingen met mijn ouders vergeten én dan zijn we dichter bij de examens. Don't worry, ik ben allang begonnen hoor, daar niet van. Oké, eigenlijk heb ik wel zin in de examens, maar niet in het weer naar huis gaan.

Gisteren heb ik niet veel gedaan. Ik heb, zoals elke dag hier, ontbeten samen met Janne en toen zijn we aan het zwembad gaan liggen. Rond 14:00 uur kwamen Martijn en Louis langs. Martijn heb ik vol genegeerd, maar Louis was wel leuk. Hij heeft Janne op date gevaagd. Hoe cute?! Ze gaan eten bij een restaurantje hier in de buurt. Dan gaan ze waarschijnlijk net zoals in van die films zo zoenen in de regen. 

Want dat doet het.
En hard. 

Volgens de weersvoorspelling van gisteren zou het vandaag blijven regenen tot 1 uur middernacht. Dat wordt vandaag dus veel tekenen en binnen zitten. Gelukkig bestaat er zoiets als Netflix. Ik rek me uit,en sta op. Ik maak Janne wakker voor haar date en trek schone kleren aan. Het is een witte croptop met een zwarte tuinbroek en mijn witte nikes. Mijn haar doe ik in een zijwaartse vlecht. 

'Eef?!'. 'Wat?'. 'Wat moet ik aan?!'. Ik schiet in de lach om Janne die voor de kast heen en weer loopt. Hoe heet dat ook al weer? IJsberen of zo. Ik loop naar haar toe. 'Hoeveel nette jurkjes heb je bij?'. 'Een'. 'Hoe weet je dan niet wat je aan moet doen?' lach ik. Janne kijkt me aan en schiet ook in de lach. 'Ik ben dom'. 'Af en toe wel ja'. 'Dan hoor je te zeggen dat ik niet dom ben, omdat jij mij steunt als Bff'. 'Maar jij zegt toch dat je dom bent? Ik antwoord daar alleen op met dat je af en toe dom bent, dus dat maakt je al slimmer'. Janne en ik schieten weer in de lach om dit rare gesprek en Janne legt het jurkje op haar bed. 'Oké, Louis komt me om 16:30 ophalen, dus we hebben nog een hele dag'. 'Mooi, dan doe nu iets makkelijks aan en dan kunnen we eten!'. Janne lacht en kleed zich om.

~

'Eef!' 'Ik kom al!' Ik pak het zwarte jurkje van de hanger en loop naar de badkamer. Ik klop twee keer op de deur en doe hem dan een stukje open. Ik steek mijn arm met het jurkje er doorheen en Janne pakt hem aan. 'Bedankt! Kun je dadelijk ook helpen met mijn haar?'. 'Ja hoor, maar ik ben geen expert!'. 'Meid! Kijk jou haar! Jij kan sowieso wel kapper worden als je dat zou willen!'. Ik schiet in de lach en ga op Janne's bed zitten. Janne maakt vaak van dit soort opmerkingen als ze gestrest is. Een keer heeft ze een heel verhaal tegen me aangepraat over hoe een varken en een haas samen kinderen krijgen en wij die dan opeten als varkenshaas. Dat was een van de mooiste dagen van mijn leven. 'Klaar!' roept Janne, en de deur gaat open als teken dat ik binnen mag komen. Ik loop de badkamer in en Janne staat al klaar voor de spiegel met een borstel en een elastiekje. 'ik heb zo'n mooi idee!' lach ik. Ze gaat zitten en ik begin met vlechten.

'Omg dit is zo mooi! Bedankt!' roept Janne zodra ik klaar ben met vlechten. Ze geeft me voorzichtig een knuffel. 'Mooi zo, maar nu je make - up. Louis komt over tien minuten!'. Snel doen we haar make-up, niet dat het zo veel is. Janne en ik houden het graag een beetje neutraal. Om 16:25 is ze klaar. 'Nou, hup! Klaar staan jij!'. Janne geeft me nog snel een knuffel en pakt haar handtas. Precies om 16:30 wordt er op de deur geklopt. 'Ik ga wel!' roep ik. Ik open de deur en daar staat Louis, in pak en al. 'Nou! Ziet er goed uit' lach ik. Louis lacht ook en ik laat hem binnen. 'Je hoeft niet zo nerveus te doen, daar maak je Janne alleen maar zenuwachtiger van' lach ik. Louis geeft me een stomp en Janne komt ook aanlopen. 'Dat hoorde ik!' lacht ze. Ik grinnik en geef ze beide nog een knuffel. 'Veel plezier! En als jullie van plan zijn kinderen te maken graag van tevoren melden!'. Janne en Louis lopen lachend de deur uit. Ik doe de deur achter ze dicht en plof neer op bed. Zal ik vast gaan inpakken? Laten we onszelf nuttig maken en dat gaan doen. Ik pak al mijn kleren weer in mijn koffer, behalve wat ik morgen aan doe en mijn pyjama, en ruim de kamer een beetje op. Dan kies ik een gemakkelijke outfit voor Janne voor morgen en ruim ook haar koffer in. Ik doe mijn belangrijke spullen in mijn rugzak. Tegen de tijd dat ik klaar ben is het onderhand 17:30 en is er avondeten.

In mijn eentje dit keer zit ik aan een tafel. Op zich best rustig, maar wel saai. In alle rust begin ik aan mijn bord spaghetti als er ineens iemand naast mijn tafel staat. 'Wat doe jij nou weer hier?' vraag ik verbaasd aan Martijn. 'Nou, Louis en Janne zijn weg en ik heb niemand en jij ook niet dus ik dacht ik kom bij jou zitten. Je hoeft niks tegen me te zeggen aangezien we een soort van ruzie hebben, maar dan zitten we beide in ieder geval niet alleen' ratelt hij. 'Prima, ga zitten' grinnik ik. Martijn zucht opgelucht en neemt plaats tegenover mij. We eten rustig ons eten op. 'Euhm... Martijn?' vraag ik na een tijdje. 'Ja?'. Hij kijkt op van zijn eten. 'Ik wil graag sorry zeggen voor hoe ik me gedragen heb...'.