LIFE HATES ME; MARTIN GARRIX✔ (Dutch)

12.

~Eefje~

  Hoe zit het nu met de politie? 

 'Ik had gister het gesprek'. Ik heb de jongens ook maar alles verteld over thuis. Ze hebben niemand waar ze het echt aan door konden vertellen, dus ik zag het probleem niet. 'En?'. 'En nu gaan ze alles na trekken en als ze me geloven worden ze opgepakt'. Menno knikt en ik leun tegen Janne aan. 'Ah Eef! Niet leunen dan ben je zwaar!'. 'Maar ik ben moe'. 'Dan ga maar bij Martijn op schoot zitten, die kan dat hendelen'. 'Nou zeg, ik houd ook van jou hoor' lach ik, terwijl ik op sta en bij Martijn op schoot ga zitten. 'Ik heb helemaal niet gezegd dat dat mocht?!'. 'Te laat'. Ik leun tegen zijn borstkas aan en Martijn legt zijn handen op mijn schoot. Ik leg mijn hoofd in zijn nek en sluit mijn ogen. 'Wacht!'. Janne springt op en pakt een deken van een van de luchtbedden. Die legt ze over ons heen. 'Nu mag je slapen'. Ik grinnik en sluit mijn ogen weer. Martijn legt het deken goed over ons heen, zodat we als het ware ingestopt zijn. Dan slaat hij zijn armen om het deken heen - oftewel om mij - en ik hoor een foto geluidje. 'Louis! Geen paparazzi alstublieft!'. 'Hoe wist je dat hij het was?'. 'Hij is de enige fotograaf hier, naast mij'. 'Fotografeer jij?'. 'Ja, je moet Janne's achtergrond eens zien, die foto heb ik gemaakt!'. Ik hoor wat gerommel en daarna een verbaasd geluid. 'Wow Eefke! Je bent best wel goed!'. 'Weet ik toch' grijns ik. 'Ga nou maar slapen, bitch'. 'Ik merk dat ik zeer gewenst ben meneer de klootzak'. 'Wat een liefde hier' lacht RJ. 'Tja, met haar in een kamer is het te verwachten'. 'Ik houd ook van jou hoor Menno!'. 'Altijd!'. 'Ga nou maar slapen' lacht Martijn. Ik grom en nestel me beter tegen hem aan. 'Slaap lekker' mompel ik nog. Ik krijg nog een paar slaap lekker's terug voordat ik helemaal in slaap val. 

~

Ik wordt wakker van een wekker. Ik wrijf in mijn ogen en gaap. Ik zucht en draai me om. 'Eefje! Eef? Eeeeefff! Wordt eens wakker'. Ik zucht weer en open mijn ogen. Ik lig nu blijkbaar in een bed en  boven me hangt Janne. 'Wat is er? Ik heb vrij, ik mag uitslapen'. 'Nee, want we gaan mee de jongens naar het vliegveld brengen en daarom moet je nu opstaan. We hebben jou en Martijn al langer laten liggen!'. 'Hoe laat is het?'.  'Half zes'. 'Half zes?!'. 'Ja, mama is al langs geweest om kleren te brengen toen ik gister heb laten weten dat we hier sliepen. We moeten haar bellen als we naar huis willen vanaf het vliegveld, dan komt ze ons halen. Ik knik en Janne wijst naar een stapeltje kleding dat op een stoel ligt. Ik ga recht zitten en kijk de kamer rond. Er staat een grote kast, het bed waar ik in lig, er zijn twee deuren en nog een kleinere kast. 'Welke kamer is dit eigenlijk?'. 'Dit is die van Martijn. Nadat jij in slaap bent gevallen hebben we nog wat gekletst en stuff en toen zijn we allemaal gaan slapen. Eerst wilde Martijn je op de bank laten slapen, maar we hebben hem overgehaald om je bij hem te laten slapen' zegt Janne grijnzend. Ik rol lachend mijn ogen. 'Wauw'. 'Maar sta nou op. Over een half uur moeten we in de auto zitten. Louis is even ontbijt halen en de andere jongens zitten in de kamer een film te kijken. Martijn is in de badkamer'. Janne wijst naar een van de twee deuren in de kamer en ik knik. 'Oké'. Ik sta op uit bed en kleed me aan. Dan loop ik naar de badkamerdeur en klop ik twee keer. 'Martijn? Kan ik binnenkomen?'. 'Ja!'. Ik loop de badkamer in en zie Martijn voor de spiegel staan. Hij gaat met zijn handen door zijn haar in een poging om het beter te laten zitten. Ik pak een borstel en borstel mijn haar door.

'Lukt het?' vraag ik na een tijdje, als Martijn geïrriteerd zucht. 'Niet echt'. Ik leg mijn borstel neer en draai me naar Martijn. Zijn haar staat nu recht omhoog en het ziet er grappig uit. Ik pak een beetje gel, ga op mijn tenen staan en doe Martijns haar goed. 'Zal ik iets naar beneden gaan voor je?' vraagt Martijn lachend, als hij ziet dat ik op mijn tenen sta. 'Graag'. Martijn zakt wat door zijn knieën en ik ga weer gewoon staan. Nadat ik een kuif in zijn haar heb zitten knik ik tevreden en was ik de overige gel van mijn handen. 'Waarom lukt dat jou wel?'. 'Ik ben gewoon magisch!'. 'Neh'. Ik geef Martijn een stomp tegen zijn schouder en leg mijn borstel weg. 'Kinders! Eten!' roept Janne. We lopen naar de kamer en zien iedereen al op een plek zitten, waardoor er dus weer maar een plek over is. Ik kijk Janne droog aan. 'Als jij nou eens bij Louis op schoot gaat zitten, ik heb gister al bij Martijn gezeten, nu moet jij je plek afstaan!'. Janne zucht en staat op. Ik juich en plof neer op de stoel. Janne gaat bij Louis op schoot zitten. 'Eef, ik heb voor jou ook maar een broodje gezond gekocht, want dat had Janne ook en ik wist niet wat ik moest halen'. 'Is prima'. Janne geeft me mijn broodje en ik begin rustig te eten.