Eefje's leven gaat niet over rozen. Thuis heeft ze altijd ruzie met haar ouders en als ze denkt al die haat te ontsnappen door mee te gaan op schoolreis naar Rome, botst ze tegen een of andere gast aan waar ze ruzie mee krijgt. Zoals ze het zelf het...
'Oké. Hij kwam me dus verrassen op het vliegveld. Ik had hem verteld hoe laat en waar we zouden landen enzovoort - niet dat ik het verwacht had - maar ja. Toen we uit het vliegveld kwamen zag ik hem achter alle fans al staan met een bos rozen en was ik er stiekem tussenuit gepiept en naar hem toe gerent. Het was allemaal super schattig en stuff. Ik schrok me ook dood toen deze eend ineens achter me stond'. Ik schiet in de lach als ik Martijn nep-beledigd naar Menno zie kijken. 'Ik hou ook van jou hoor!'. Menno grinnikt en gaat verder met zijn verhaal. 'Dus toen hebben we het hem uitgelegd en daarna heeft Daniel me mee genomen op date. We gingen picknicken aan het strand en Daniel was helemaal bezorgd dat ik het te clihcé vond, wat super cute was! Het was alleen niet de warmste dag, dus hij had twee hoodies meegenomen'. Menno wijst naar zijn rode lifeguard hoodie. 'En toen hebben we dus gepicknickt. Rond 12 uur kreeg ik van Watse het nieuws door over jou. Daniel mij dus kalmeren met dat Tijn al bij je was en stuff. Maar het werkte niet dus toen heeft hij me geku-'. 'Stop hier! Dit hoef ik niet te horen. Al dit kleffe gedoe!'. Menno en ik kijken lachend naar Martijn die opstaat van de bank. 'Ik ga wel eten maken of zoiets'. 'Jij en koken? Wat heb ik gemist op tour? Is er een wonder gebeurd?'. Martijn kijkt me droog aan. 'Watse heeft me leren koken, dus ik kan wel wat maken'. Ik grinnik en Martijn loopt naar de keuken. 'Verwacht een schreeuw in drie seconden' fluister ik naar Menno. Drie seconden later horen we een schreeuw. 'EEF! Wat heb je met mijn keuken gedaan?!'. Martijn komt weer terug de kamer in. 'Zoiets noem je opruimen Martijn' lach ik. 'Maar nou weet ik niet meer waar alles staat!'. 'Dat wordt logisch nadenken dan, want alles staat ingedeeld'. Martijn rolt zijn ogen en loopt terug. 'Ik krijg je nog wel de Rooi!'. Menno lacht en ik kijk hem weer aan. 'Maar, ga verder'. 'O ja, hij heeft me dus gekust om me rustig te krijgen!'. 'Jaa!'. 'En toen was ik echt helemaal rood en hij ook. Dus ik met mijn awkward kop begin te stotteren en hij begon helemaal cute te giechelen. En toen heb ik hem nog eens gekust'. Menno wordt rood en ik spring blij op en neer op de bak. 'En ja, voor de rest hebben we veel gekletst, gegeten, geknuffeld en ja... nu heb ik dus een vriendje'. 'JAAAA!' barst ik uit. Menno lacht en ik geef hem een knuffel. 'Gefeliciteerd! Nu heb je wel een foto van de gelukkige hoop ik?'. Menno pakt zijn telefoon en laat zijn achtergrond zien.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
'Oh boy, je hebt een knapperd aan de haak geslagen!'. Menno lacht en knikt. 'I know'. 'Al mag je hem wel vertellen dat rood en groen vloekt met elkaar dus dat hij nooit meer een groene broek onder een rode hoodie mag dragen'. Menno schiet in de lach en doet iets met zijn telefoon. 'Zeg het hem zelf maar'. Hij draait zijn scherm naar me toe en ik zie dat hij Daniel belt. "Hey Babe" Klinkt het aan de andere kant van de lijn. Ik geef Menno mijn smelt gezicht en Menno lacht. "Hey baby. Ik ben hier met Eef en heb net verteld over vanmiddag" "En, ben ik goedgekeurd?" "Echt wel, dat was zooooo cute wat je deed" Aan de andere kant van de lijn hoor je Daniel lachen. "mooi" "Maar ze heeft wel een boodschap voor je" Ik grinnik en Daniel maakt een vragend geluidje. "Laten we even afspreken, dat als je een rode hoodie aan doet, je daar nooit, maar dan ook echt NOOIT een groene broek onder aan doet" Daniel schiet in de lach. "Is goed meis, nog iets anders?" "Nah, dat was het wel" Daniel lacht weer en nu geeft Menno mij een smelt gezicht. Hierdoor schiet ik in de lach. "Wat heb ik gemist?" "Niks, Eef schoot weer eens zonder reden in de lach" "Aha" Ik grinnik en sta op. 'Ik ga even bij Martijn kijken, dan kunnen jullie ff praten met zijn tweetjes'. 'Prima'. "Doei Eef!" "Doei Dan!"
Ik loop de keuken binnen en zie alle keukenkastjes open staan. Martijn staat er van een afstandje naar te kijken. 'Wat doe je?'. Martijn schrikt op en kijkt me aan. 'Ik zoek jouw logica'. Ik grinnik en ga naast hem staan. 'Dat is toch makkelijk?'. Ik begin alles aan te wijzen. 'Daar staan alle koekjes en snoepjes en stuff, daar staan alle kruiden bij elkaar, daar staan...'. En zo wijs ik alles aan. 'Oké, ik snap het denk ik' zegt Martijn als ik klaar ben. 'Mooi zo. Wat wilde je eigenlijk gaan maken?'. 'Pannenkoeken'. Martijn kijkt me trots aan en ik schiet in de lach. 'Oké, ga je gang!'. Martijn kijkt me verbaast aan. 'Kom je niet helpen?'. 'Jij ging toch koken? Dan kom ik niet helpen nee'. Martijn trekt een pruillipje en kijkt me smekend aan. 'Wil je me alstublieft helpen?!'. Ik grinnik en knik.
Als we het beslag hebben gemaakt ligt de derde pannenkoek al in de pan. 'Oké, en nu in de lucht gooien' grap ik. Martijn haalt zijn schouders op en pakt de pan op. Hij gooit de pannenkoek omhoog en vangt hem zonder enige moeite op. 'Zo goed?'. Ik kijk hem verbaasd aan en hij lacht. 'Jij mag de volgende doen!'. 'Maar dat kan ik helemaal niet!'. Martijn legt de pannenkoek op de stapel en doet nieuw beslag in de pan. 'Ik leer het je wel, kom!'. Hij trekt me naar zich toe zodat ik naast hem achter het fornuis sta. 'Nog even wachten tot we hem om kunnen draaien'. Ik knik en we wachten even. 'Oké, volgens mij kan het nu wel'. Martijn knikt en gaat achter me staan. 'Oké, je pakt de pan zo vast en doet een stap naar achter'. Hij legt zijn handen over die van mij en doet een stap naar achter, mij automatisch meenemend. 'En dan doe je 3, 2, 1..!'. De pannenkoek vliegt door de lucht en we vangen hem weer goed op. 'Nou, zo doe je dat dus'. Ik schud lachend mijn hoofd en leg de pannenkoek weer op de stapel. 'Menno! We kunn-'. 'Ja ik sta er al!'. 'O'. Ik kijk Menno verbaasd aan en niet veel later in de lach. 'Nou laat maar dan'.
