LIFE HATES ME; MARTIN GARRIX✔ (Dutch)

37.

~Martijn~
Met zijn allen lopen we het hotel in. Nou ja, ik draag Eefje omdat ze te lui was om zelf te lopen. 'Weetje Eef, ik gok dat jij heel slecht tegen de jetlags gaat kunnen'. Eefje grinnikt en knikt. 'Ik heb gewoon mijn slaap nodig oké!'. 'Ja ja, jij hebt heel veel dingen nodig. Zoals chocolade, eten in het algemeen, mij, Marti-'. 'Stop maar weer' kapt Eefje Janne af. Janne grijnst en ik weet nu gewoon dat Eefje haar ogen rolt. Ik grinnik en zet haar neer. Watse komt naar ons toe met drie kamer sleutels. 'Ik heb drie kamers naast elkaar voor jullie. Twee tweepersoons en een driespersoons kamer. Zoek zelf maar uit wie waar slaapt'. We knikken en Watse geeft Menno de sleutels. 'Oké, ik stel voor de dames op een kamer, Daniel en ik op een kamer en de andere drie heren op een kamer?'. 'Prima!'. De dames pakken een random sleutel. 'Kamer 111. Dat is nog eens een mooi getal!'. 'Ik weet alleen niet wat de driepersoons kamer is'. 'Dat zien we zo wel'. Louis krijgt ook een sleutel en we lopen naar de lift. 

Op de eerste verdieping zijn we een groter groep van koffers staan. Ik zoek die van mij eruit en loop achter Louis aan naar onze kamer. Als we de deur openen blijkt het dat we de goede kamer hebben gekozen. We zetten onze spullen weg en ik plof op bed neer. 'Hoe laat moeten we aanrijden naar je eerste concert?'. 'Over een uurtje denk ik'. 'Oké, dan ga ik nu ff snel douchen'. Rj staat op en loopt naar de badkamer. Ik pak mijn telefoon en oortjes en laat me achterover vallen. Louis kijkt me lachend aan. 'Zal ik je wakker maken een half uur voor we moeten gaan?'. Ik knik en sluit mijn ogen. Binnen een paar minuten ben ik al in slaap vallen. 

~

Als we een tien minuten voor vertrek in de hotel lobby staan moeten alleen Menno, Daniel, Janne en Eefje nog komen. 'Hehe, daar zijn ze... uh is ze eindelijk?' zegt Watse, als Janne in haar eentje aan komt lopen. 'Waar is de rest?' vraagt Louis, die een arm om haar heen slaat. Ik grijns. 'Eefje was in slaap gevallen, dus Menno en Daniel zouden haar over uiterlijk drie kwartier wakker maken en dan zouden ze ook komen. Zo zijn ze er wel als je klaar bent'. Ik knik en de groep komt in beweging. Nou ja... een deel van de groep. De rest is allemaal al naar de concertlocatie. Iedereen stapt in een auto en we rijden naar het concert. 

~Eefje pov~
Ik wordt wakker van een harde klap. Geschrokken schiet ik recht op en kijk de kamer rond. Als ik Daniel met een pan en een pollepel zie staan ontspan ik. 'Daniel! Ik lag net zo lekker te slapen!'. 'Weet ik, dat maakt het alleen maar leuker!'. Ik rol mijn ogen en stap uit bed. 'Waarom maakte je me wakker?'. 'We moeten zo gaan'. 'Naar...?'. 'Martijn flapdrol'. 'oh ja! Maar begon zijn concert niet... een half uur geleden?'. 'Jap. Maar omdat je zo lekker sliep hebben we besloten je te laten slapen en pas nu te gaan. Zo zijn we ongeveer tien minuten voor het einde daar'. 'Oké, maar eigenlijk ben ik te lui om me om te kleden'. 'Dan ga je in je onesie'. Ik grinnik en haal mijn schouders op. 'Alleen als jullie ook in je onesie gaan'. Daniel rolt zijn schouders op en knikt dan. 'Oké, ik zal Menno wel ff inlichten. Kom je dadelijk dan naar ons?'. 'Prima'. Daniel gaat weg en ik loop naar de spiegel. Ah, dit kan wel. Ik pak mijn telefoon en kamer pasje en loop naar de kamer naast die van mij en Janne. Die van Menno en Daniel dus. 

Ik klop een paar keer op de deur en niet veel later gaat hij open. Menno staat in de deur opening in zijn fancy onesie. 'Beter rijden we eerst langs de mac. Ik wil een ijsje op jou kosten!'. 'Ahw! Geef maar toe. Stiekem vind je dit super leuk!'. Menno knikt lachend en laat me binnen. Daniel ritst net zijn eigen onesie dicht. 'Ready?'. 'Eerst even een instagram foto maken'. 'Jaa!' roept Menno vrolijk. Daniel rolt zijn ogen en pakt zijn telefoon. 'Ga maar staan dan, dan maak ik wel een foto'. Menno en ik gaan naast elkaar tegen de muur staan en Daniel maakt een foto. 'Nou kunnen we nu dan wel gaan?'. 'Ja hoor chagrijn!'. Daniel rolt zijn ogen naar me en we vertrekken naar beneden. In de lobby krijgen we wat rare blikken omdat we met zijn drieën in onze onesie lopen. We geven er niks om en lopen gewoon verder naar de auto.

~

Aangekomen in het stadion praat Menno wat met de beveiliging en mogen we naar binnen. Als we de deur door zijn hoor ik Martijns muziek al zacht op de achtergrond. Een beveiliger begeleid ons naar de kleedkamer van Martijn. Bij binnenkomst stormt Janne meteen op me af en kijkt de rest ons lachend aan. 'Zijn jullie nu serieus in je onesie gekomen?!'. Ik knik lachend en geef haar een knuffel. 'Heb ik veel gemist?'. 'Nah, Martijn was nogal nerveus maar nu gaat het volgens mij best goed'. Ik knik en we gaan op de bank zitten. 'Hoe lang is het concert nog?'. 'Nog tien minuten. We kunnen best even gaan kijken als je wil?'. Ik knik en we staan weer op. Janne geeft me een backstage pasje en een koptelefoon. 'Tegen de harde muziek'. Ik knik en zet hem op. We lopen de kamer uit en een gang door, op het geluid af. Zelfs met koptelefoon op is het nog super hard. Als Louis ons ziet aan komen schiet hij in de lach. 'Wat heb jij nou weer aan' gebaard hij. Ik haal lachend mijn schouders op en geniet van de laatste tien minuten van Martijns optreden.