Chapter 5

696 20 0
                                    

Lex's PoV

KRINGGGG!!!

Nagtalukbong ako ng kumot ng marinig ang nakakainis na tunog na iyon. Kinuha ko pa ang isang unan para itakip sa aking tainga.

KRINGGGG!!!!

Ngunit hindi ata magpapatalo ang aking archenemy dahil lampasan ang nakakainis na tunog sa aking unan. Inis na inis kong tinanggal ang unan at kumot. Akmang hahampasin ko ng aking bat ang alarm clock ng makita ko kung anong klaseng alarm clock ito.

Tsk! Ang unfair!!!

I left the alarm clock unharmed. I really had this habit to destroy one every time I wake up. And my father knows me so well para bumili ng ganong alarm clock. Bago pa man ako pumasok sa loob ng banyo ng tingnan ko uli ang bagay na iyon.

"You win this time Stitch." I muttered looking at my Stitch alarm clock then I went inside the bathroom to do my morning routine.

Matapos kong maligo ay tumambad na sa akin ang aking uniform na inihanda ni Talios. Tiningnan ko itong mabuti. There was a white long sleeve blouse. Above the knee skirt and ribbon, it was royal blue color with a sky blue and white lining. I have also a royal blue vest to match the uniform.

Umupo ako sa aking kama at nagsuot ng knee length sock na white. Kinuha ko ang blouse at sinuot ito then isinunod ko ang aking palda. Pinaragan ko ang blouse para hindi kita ang laylayan. Kinuha ko ang ribbon at tinali sa leeg ng blouse at pinanghuli ko ang vest. Nagsuot ako ng black shoes at ginawa ang aking normal hairstyle.

Pony tail.

I grabbed my bag at my desk. Hindi ko kinalimutan ang aking sombrero  at lumabas ko ng aking kwarto.

The maids greeted me and I smiled in response. It was already 6:39 at male-late na ako. Nakasalubong ko pa si Talios para pakainin ako ng breakfast but I declined. Binuksan ko ang pagkalaki-laking pinto ng front door at bumaba sa hagdan kung saan nag-aantay ang bisekleta na aking gagamitin.

Bawat baitang ng hagdan may guard. Si papa talaga ang OA. The guard was about to give the helmet but I stop and told him that I don't want to. Hindi ko feel mag-bike kapag may helmet. Tsaka naka-sombrero ako, ayokong tanggalin. I started cycling my bike out of our mansion. The security guard open the gate for me and I went out.

Gusto ko sanang enjoy-in ang pagbi-bisekleta kaso baka mangyari yung kahapon at pagtripan ako ng mga damuhong yun. Binilisan ko pa hanggang sa makita ko na ang gate ng school. I looked left and right to make sure that they were not around. I parked my bicycle and chained it. Baka nakawin, mahirap na. Inayos ko ang aking sombrero at naglakad na papunta sa aming building.

As I walked through the hallway, I can feel their stares  on my back. I didn't mind them and keep walking until I felt something hit my back. Napatigil ako sa aking paglalakad at lumingon sa aking likod kung saan nakita ko ang apat  babae. Lahat ng estudyante ay tumabi para bigyan sila ng space.

Psh! What a bunch of attention seekers.

Tuluyan kong hinarap sila but I keep on my place. Ngumisi sakin ang apat. Now because of their smile they reminded me of my dogs back at the States. Hmm... I should tell Talios to bring them here.  A girl with neck length hair walk towards me. Tinaasan nya ako ng kilay na para bang hinuhusgahan ako. Until the three of them came also.

I remained steady and unfazed by their action.

"So you're the transferee huh?" Miss short hair said but I remained expressionless. From afar I could see the five hooligans watching the scene. A smirk was painted on their faces. Until someone pulled my hair. And the others pulled my bag and my vest. The vest buttons plucked off and it revealed my blouse. But most thing that I can't stand was someone took off my cap.

I close my eyes to remain myself calm and faced the one who has my cap.

"What's this? Eew! So cheap." A girl with the curly hair said while holding my cap. Tumigil na ang mga babae sa kakahila nila sakin dahil wala namang mangyayari kung ganon lang ang gagawin nila. Kinuha nung short hair ang sombrero sa kanyang kasama at tiningnan ito. If something happen to that cap everything will be chaos.

"Give it back." I can feel the grim of my voice as I say those words. The short hair smirk as if she's planning something. "Alam mo ba kung anong ginagawa namin sa mga bagay na cheap?" Sinubukan kong maging kalma. This bitches don't deserve my energy and waste it for them. Ang mga estudyante ay nanunuod lang na para bang may action movie silang pinapanuod.

"We do it like this!" Then everything went stop. The cheers of the students, the laughs of the five morons, everything. Sa paningin ko ang gumagalaw lang ay kung paano nya tapaktapakan ang sombrero na noon pa lang ay gamit ko na. A sudden pressure travel through my body. A rage that I haven't feel before, an anger that was hidden behind those years. But the weird thing about it was I'm expressionless and unfazed. Nakakatakot na wala akong expression kapag galit, ano pa kaya kung meron?

"This piece of shit deserve this!" Sabi nya habang pinagpapatuloy ang pagtapak sa sombrero. Dun lang bumalik ang aking ulirat. Napa-Ohh~ naman ang iba, kasama yung mga damuho. "Ang cheap kasi nung sombrero katulad nung nagmamay-ari." She said followed by the students laugh. She smirk at me. Ipinasok ko ang aking kanang kamay sa bulsa ng aking palda. Iisa lang kasi ang bulsa ng palda. I walked slowly towards her until I reached her.

"Fix it." I commanded.

"Kiss my toes first." The other woman said pero hindi ko sya pinansin. I only focuses on the short hair.

"Fix it or else."

"Or else what?" Sabi nya habang hinahamon ako.

And its time for me to smirk.

He's In love With A TomboyWhere stories live. Discover now