Chapter 46

413 11 1
                                    

Lex's PoV

"Its already over?" I asked Seath and Kuya Eron nang makarating ako sa kanila. Sigaw kasi ng sigaw si Seath at nakatayo niyia silang dalawa habang nagche-cheer. Nagpunta na lang ako dito dahil hindi talaga ako tinigilan ng mga teammates ko. Daganan ba naman ako sa sobrang tuwa.

"Ate Lex!!"

"You didn't make it Baby. Its already done. They won."

Umupo ako sa upuan ko kanina. Hindi na ako nanuod nakakatamad lang. Tsaka alam ko na ang magiging resulta ng laban kahit hindi pa nagsisimula ang laro. Crisha is the type of woman who doesn't give up, even for love.

Hanggang ngayon ay maingay pa rin ang lahat. Hindi na ako aasang mananahimik ang mga yan. And that is what you called: Manifest Dysfunction, You expect that there is so many people that will attend and watch the game, that's why the crowd was too noisy. You expected it, but it has negative outcome. The shouts is beginning to be an irritant to me. But what should I do? Its Athletic Meet, and Athletic Meet should be noisy.

"Kyaaaa!!! Nanalo kami!!"

Tumatakbo pataas si Crisha. Elevated kasi ang bleachers. Nang marating nya kami ay yayapos sana sya sakin ng iharang ni kuya Eron ang sarili nya at ang kinilabasan ay sya ang niyakap.

O... kay? What's with this two?

Kinindatan ako ni Crisha and mouthed. 'Just an act.' Ah.. I thought she move on.

Bumaling ako sa baba lang namin at hindi nakaligtas sa aking mata ang matatalim na tingin ni Rav. Is he, jealous? Nang mapansin nya ang tingin ko ay ibinaling nya ang atensyon nya sa girlfriend nyang nakakandong sa kanya. Psh! This is a public place and yet they were acting like that.

I was about to look away when I felt someone was watching me. Kinilabutan ako and that's how I know someone is watching me. And I was right. His... looking at me or rather his staring at me.

Clytard.

Nakatitig lang sya sakin na para bang binabasa nya kung ano ako o kung sino ako. Ako na ang nag iwas ng paningin dahil parang bumibigat ang bawat titig nya sakin. And that's very usual. Sanay na akong may tumingin sakin ng ganun. Kulang na kulang yan sa mga mata nina kuya. Malakilatis na titig na hindi mo maiwasan.

"Kailan ang laro mo Baby?" Umupo kaming apat katulad ng pwesto namin kanina.

[Crisha] [Kuya Eron] [Me] [Seath]

"Huli ang basketball." Yun lang ang sinabi ko at isinubo ang hawak kong lollipop kanina. Don't ask, bigay ni Captain. Pampaalis nerbyos daw. Hindi nga ako nakakaramdam ng nerbyos, nakakaramdam ng antok pwede pa.

Sigaw dito, sigaw dun. Hayst... Walang katapusang sigawan. Kasama na itong mga katabi ko.

"Woooh!!! Go Phiel!!!"

"Sige lang Phiel!!! Ililibre kita kapag nanalo ka!!!"

"Phiel galingan mo!!! Para ako naman ang ililibre mo!!!"

Palibhasa kasi tapos na ang laban nila. Kaya ito, si Ellan, Angelia at Crisha ang sumisigaw na parang walang bukas. Lumingon dito si Phiel at ngumiti na may kasama pang thumbs up na para bang narinig nya ang mga sinigaw ng mga adik na 'to. Hanga na talaga ako sa kanya kapag narinig nya pa yon.

He's In love With A TomboyTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon