Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
⚫️⚫️⚫️
Cleo's POV
My heart's thumping fast as I walk down the red carpet, there I saw him at the end wearing a simple black tuxedo, with his infamous straight face.
Kami lang naman ang nandito pero ga'nun nalang ang kabang nararamdaman ko habang papalit ako sa kanya. Pasimple kong pinunasan ang namamasa kong kamay sa gilid ng suot kong puting bestida. Nagpresinta si Shanayah na lagyan ng flower crown ang buhok ko para naman daw maganda ako tingnan sa kasal ko. Like I care? Hindi naman ito ang pinangarap kong kasal at mas lalong hindi ko pinangarap na makasal sa lalaking nasa harap ko ngayon.
"Smile babae!" masiglang sabi ni Shanayah nang madaan ko ang pwesto niya.
Alanganin akong napangiti at tiningnan silang lahat na may nakakalokong tingin at ngiti sa labi.
"Cloud is very generic. He should've throw a grand ceremony for this knowing Everstone is not just an ordinary woman. She's a queen!" rinig kong sabi ni Stark. Lumingon ako sa kanya at kita ko kung paano niya ako pasadahan ng tingin.
"Why are you so bothered with his wedding? It's not about the ceremony, grande man o simple. It's about the two person who's going to tie a knot infront of everyone in the name of love" kontra ni Julienne sa kanya.
Stark's lips curve into a smile, "So you're simply informing me about how you like your wedding to be as romantic as it's concept. I can be a romantic type of guy if you want. Just tell me when or how", he winked at her. He just left Julienne speechless.
Napailing nalang ako sa kanilang dalawa. Alam namin kung anong meron na sa kanila kahit hindi nila sabihin. I'm a bit surprised sa mga pinapakitang kilos ni Stark kay Julienne simula nang dumaging kami dito. The girl didn't say anything about the change on their relationship.
"Do we really have to do this?" bulong na tanong ko nang makarating na ako sa pwesto niya.
"Of course.." then he smirked.
Pwede namang may pirmahan nalang kaming kasulatan para lang masabing kasal kami. Hindi ko naman na kailangan ng ganitong ritwal. Pwede rin namang palabasin nalang namin sa lahat na talagang kinasal kami. He don't really have to bother himself too much with this.
"Hindi naman kita tatakasan. Pagkatapos ng kailangan ko sa'yo, gagawin ko pa rin naman ang gusto mong maging kapalit sa pagtulong sa'kin"
He lean closer, "I'm not helping you, I'm just doing you a favor"
Hindi na ako nagsalita pa, nag umpisa na ang seremonya with the Earl na nakausap niya para maging basbas ng kasal namin.
Same old ceremony pero mas pinaiksi. Wala akong ibang inisip kundi ang mga magulang ko. I keep on saying sorry sa naging desisyon ko. I know I'm weak kaya kailangan ko ng matibay na sasandalan sa laban na haharapin ko, sa panibagong pagsubok na pumasok sa buhay ko.
