The Untold Story Of Vladimir's Grandsons (Republished)

⚫️ 34 : Full Moon ⚫️

Bitin yung una kong napublish. Eto na talaga hahaha.

--

Third Person's POV

Aynsley jolted awake by the sound of gashing rain outside her window. She put on her cardigan and step out her room to check if someone is awake aside from those guards who are there 24/7. She hugged herself as a terrifying sound of thunder echoed the hallway. She still isn't used being around this strangers.

She saw Cleo na kakalabas palang ng kwarto. Nilapitan niya agad ito na halatang nagmamadali rin.

"What's happening? Ang lakas ng ulan . Kumukulog at kidlat din" Cleo asked in confusion.

Aynsley shrug and gave the surroundings a once over look, "I don't know. Kanina naman ay maaraw. I woke up with this", she look at the woman infront of her, "Where is Cloud? Is he inside?

Cleo diverted her gaze as she shook her head, "Paggising ko wala siya. Gising rin ba 'yung dalawa?"

"Hindi ko alam. Puntahan nalang natin"

They passed through the long narrowed hallway. It took a few turns to get to Shanayah and Julienne's room.

"Shanayah! Storm!" Cleo hollered.

Binilisan nila ang paglalakad ng makita ang dalawa. Kumunot ang noo nila nang makitang nakaupo at nakasandal sa pader si Storm habang nakahawak sa kanyang ulo na parang problemado.

"Anong nangyayari sa kanya?" Aynsley asked in a hurry.

They all look at him who is shaking. Sabunot nito ang buhok. Bakas sa noo nito ang sobrang pagkakunot.

"I don't know. Nagpunta lang siya dito ng ganyan na because he felt my fear. Ang lakas ng ulan sa labas. Nakakatakot ang kidlat" Shanayah answered. She too, doesn't have any idea what is happening to the weather and to him.

Alam nilang hindi ito normal na ulan lamang dahil sa lakas ng hangin at paghampas nito sa lupa.

Nanahimik si Aynsley. Her instinct tells her to look at to something possible na nasa likod nito. Pumasok siya sa kwarto ni Shanayah at binuksan ang salamin na pinto sa balcony. She search the dark sky and there is it.

Nagmamadali siyang lumabas ng kwarto. Nilapitan niya agad si Storm.

"Nasaan ang mga kapatid mo? Where is King?" may halong takot at pag aalala sa boses niya dahil para mataranta ang dalawang babae na nanunuod lang sa kanya.

Nag angat ng tingin sa kanya si Storm, "I left them at the dining hall" bakas sa mukha nito na nahihirapan na.

"Can you walk?" she asked as if she was talking to an injured human.

Tumango ito at tumayo na.

"Follow me"

Nangunguna siya sa paglalakad. Kahit naguguluhan ay sumunod ang dalawa sa kanya. Ni hindi makausap ni Shanayah si Storm na nasa gilid niya naglalakad dahil sa dilim ng mukha nito. Bahagya itong nakayuko at pansin niya rin ang pagkuyom ng mga palad nito. Sinubukan niyang hawakan ang akamay nito pero iniwas nalang ito bigla ni Storm.

"Don't touch me", he said inaudibly.

Nagulat siya sa narinig pero mas pinili niya nalang na tumahimik. Nakaramdam siya ng kirot sa dibdib dahil sa inasta ni Storm sa kanya.

"It's not what you think"

Napalingon siya nang bigla itong magsalita.

Tipid siyang ngumiti, "Don't mind me. Mawawala din to" damn that connection thing! I hate it, really. She thought.