The Untold Story Of Vladimir's Grandsons (Republished)

⚫️ 62 : Invisible Strings ⚫️

Third Person's POV

Ilang araw na ang nakalipas pagkatapos ang nangyari. Napagdesisyunan nilang wag ng pag usapan pa ang naganap. Sa ilang araw na pananatili nila kasama ang mga anak ay mas tuluyan ng ngang napalapit ang loob nila, hindi lang sa mga binata kundi pati na rin sa apat na magkakapatid.

Si Shanayah ay madalas dalas nang kinakausap si Storm at mukhang maayos naman ang lagay ng dalawa. Si Julienne at Stark ay madalas tahimik pero lingid sa kaalaman ng dalawa na parati silang nakikitang magkasama sa studio room ni Storm kung saan siya nagpipinta. Si Aynsley, na dati ay halos di kausapin si King, ngayon ay unti unting bumabalik ang pagkamalapit sa isa't isa na parang dati noong magkasama pa sila sa iisang bubong nakatira. Ang mag-asawang Cloud at Cleo naman ay lagi pa rin nagtatalo sa walang kakwenta kwentang bagay na kinasanayan na ni Cloud.

Natigil sa ginagawa si Shanayah nang makarinig siya ng katok sa pinto ng kanyang kwarto.

Binuksan niya ito at bumungad ang maamong mukha ng anak na si Torn habang may yakap yakap na unan at suot na pares na pajama.

Napangiti siya sa itsura nito, "Hey Storm's boy, what are you doing here in the middle of the night look so freakin' cute?" she said and reach for her son's cheeks to pinch.

Palinga linga si Torn na para bang nahihiya sa harapan ng ina, "You will be leaving tomorrow and uh.... I just want to spend the night with my parents." He said.

Natigilan sandali si Shanayah, "Parents? You mean Mom and Dad and you?" Alanganing tanong niya.

Tipid na tumango si Torn ay may kung anong hinila sa kanyang gilid.

Hindi pala ano kundi sino.

Inaantok na mukha ni Storm ang bumungad sa kanya na hawal hawak ng anak sa braso. Gulo gulo ang buhok nito at halos bagsak na ang mga mata sa antok. May dala dala rin itong unan.

"I...." Storm sigh, "Don't know about this." he then yawn.

Hindi nagsalita si Shanayah, nanatili lamang siyang nakatingin sa mag ama.

Oo, siguro nga ay maayos na ulit ang samahan nilang dalawa pero hindi sa paraan na gustong mangyari ng anak nila. Alam niya at may patunay sa mismong harapan niya na balang araw ay magkakaayos din silang dalawa, na magkakaroon din sila ng sariling pamilya pero para sa kanya ay hindi pa ngayon ang tamang panahon at oras para doon. Maraming mga bagay na kailangan mas ayusin pa at bigyan ng oras. Ayaw niyang magmadali at thankful naman siya dahil hindi rin naman siya minamadali ni Storm.

Maayos na pakikitungo sa ngayon ang kaya niyang ibigay sa lalake at alam niyang ga'nun fin ang ginagawa ng tatlo pa niyang kaibigan.

It will be better not to rush things.

"C'mon Ma, last night niyo na sa future. Pagbigyan niyo na ako. I just wanna see us whole for the last time na makikita ko kayo dito." Pagpupumilit ni Torn.

Napabuntong hininga si Shanayah at sinenyasan na ang mag ama niyang pumasok sa loob. Kita niya ang pagliwanag ng mukha ni Torn at ang tuwa nito. Dire diretsong dumapa sa kama si Storm dahil sa antok. Tinabihan naman ito ni Torn at pasimpleng sinipa pa sa hita ang ama pagkatapos ay dinantayan.

Napapailing na lamang siyang humiga sa tabi ng kanyang mag ama. Buti na lamang ay pinag gigitnaan nila ang anak.

Kinabukasan ay maagang nagising Aynsley para makapagluto ng almusal para sa lahat. Maya maya lang ay tinulungan siya ni Julienne sa kusina para maghanda.

Hindi niya maiwasang di pansinin ang mga pasimpleng pagngiti ni Julienne sa tuwing mababalingan niya ito ng tingin.

Siniko niya ito, "What's on your mind, huh?" nakangiti niyang tanong.

Nagkibit balikat si Julienne, "Don't ask me the obvious." simple nitong sagot na tuluyan niya ng ikinatawa.

"Is he courting you again or are you back with being the marupokiest in the world?" Aynsley asked without a second thought.

Parehas silang napahagalpak ng tawa sa tanong na iyon. Hindi naman sinagot ni Julienne dahil ayaw niya munang magbigay ng kahit anong salita tungkol sa kanila no Stark.

"Basta kung anong nakikita niyo 'yun na 'yon. Kayo na ang bahalang magbigay ng kahulugan." Julienne.

"I like your answer. Lakas maka-showbiz!" nakioaghigh five pa si Ayns sa kanya na gustong gusto kung saan papunta ang usapan.

Natapos ang pagluluto sa usapan tungkol sa mga nangyayari sa bawat isa sa kanila. Kumpleto ang lahat sa almusal maliban kay King.

"Where is King?" Cloud asked.

Napansin na iyon ni Ayns pero mas pinili niya nalang manahimik kahit na gusto niyang itanong din kung nasaan ito. Bahagya siyang nalungkot dahil sa tagal ng pananatili nila dito ay ngayon lamang siya nagluto. Kahit bampira pa rin sila ay nagagawa pa rin naman nilang kumain ng desenteng pagkain kahit kaunti.

"Probably locking himself in his room. You know him. He isn't King if he goes running outside the corridor gagging." Stark said as he sip on his cup of red juice well it's uh.... blood.

Kasunod noon ang tunog ng pagbagsak ng kubyertos sa lamesa. Lahat sila ay bumaling sa pinanggalingan ng tunog at doon nakatayo na si Aynsley.

"Don't ask me why, just eat." Pinangunahan na ni Ayns ang mga nakakalokong ngiti sa mga labi ng nasa harapan.

Bumalik siya sa kusina at kumuha ng tray. Naglagay siya ng plato at kaunting pagkain. Lumabas siya ng kusina at sumalubong sa kanya ang mga makahulugang tingin ng mga kasama.

"Now who's talking about being weak for love." She heard Julienne whisper.

Tiningnan niya ito ng masama at nilampasan. Nadaanan ng mga mata niya ang anak na si Redd na nakataas ang kamao sa ere at malapad na nakangiti sa kanya.

He really look like King.

Tuloy tuloy siya hanggang sa ikalawang palapag ng mansyon. Ginamit niya ang bilis para matunton agad ang pinakadulong silid. She open the door without using her bare hands but her mind. Hindi niya na kailangan pang magdahan dahan o kumatok dahil alam niyang alam nitong paparating siya.

Nang makapasok siya ay walang King ang nasa loob. Gulo gulo ang kama at bukas ang dalawang naglalakihang bintana sa loob. Inilapag niya sa bedside table ang tray at naglibot sa loob ng napakalaking silid. Lumapit siya sa isang malaking shelf na nakapwesto malapit sa headboard ng kama at doon tiningala ang mga lumang libro sa itaas na halos mag iba na ang kulay sa tagal ng panahon.

Akmang kukunin niya sana ang isa sa mga libro nang biglang sa isang iglap lang at pagbukas ng kanyang mga mata ay si King na ang nasa harap niya.

Nakapa ng palad niya ang malambot na bagay sa kanyang likuran. Pinisil pisil niya ang telang nahahawakan at doon sumagi sa isip niya kung nasaan at anong posisyon nilang dalawa.

Binalik niya ang kanyang mga mata pero agad siyang napapikit ng bumagsak ang mahaba nitong buhok sa kanyang mata. Nang tuluyan na niya itong matitigan halos mapasinghap siya sa lalim ng tingin ng kulay asul nitong mga mata. Noon ay akala niya si Storm lang ay may ga'noong klase ng mata pero lahat pala sila. Nagbabago bago ang kulay nito base sa emosyon na nararamdaman nila.

But it slowly turn into yellow green and yellow green means admiration. It look so fine that she almost drown.

Parang nagliliwanag ang mga mata nito sa sobrang linaw ng kulay doon.

"I was thinking of how to get your attention without doing anything and I didn't mean to skip meal just to do that. It wasn't my plan after all." He sound calm yet teasing.

She was too overwhelmed by the sudden feeling in her chest that she couldn't react nor move away.

"It worked." She softly said underneath him.

____

Last chapter before epilogue. That's final.
A new story was published, entitled Blinded Mind it's not vampire but romance. Balik loob sa realidad. Btsvelvet pa rin.

Keep safe and pray. Ang lakas ng lindol.