Magisch Academy: The Heartless Princess

CHAPTER 37

LIA'S POV

NAKAKAINIS! Umagang-umaga nasisira ang araw ko dahil sa brent na iyon!! Kinain niya iyong mga favorite chocolates ko ng walang paalam! Dipa ba siya kuntento na kinuha niya na ang puso ko ng walang paalam kaya maski mga paboritong tsokolate ko kukunin niya? Aba! Sumusobra na ata siya!! Pasalamat siya mahal ko siya kundi! Naku!! Ang aga-aga napapabanat tuloy ako!!

"Kasalanan ito ng unggoy na iyon eh! Aarghhh!" inis na sabi ko habang naglalakad ng padabog

Napaatras ako ng may mabunggo ako. Pagtingin ko isang batang babae pala. Kyaaaahhhh! Ang ganda niya! As in! Super! Walang halong biro! Para siyang manika! Ang sarap niyang gawing keychain, wallpaper o di kaya palamuti sa palasyo! Ngayon lang ako nakakita ng bata na kasing ganda niya! Mukha siyang diyosa! Mabilis akong umupo sa harap niya at hinawakan ang balikat niya.

"Kiddo, what are you doing here? Di mo ba alam na bawal ang bata dito sa academy?" tanong ko

Bawal ang bata dito sa academy dahil baka mapahamak sila. Baka kasi magkaroon ng kaguluhan at madamay pa ang mga bata.

"I know. But I'm looking for my twin. I need to find him" sabi niya

Jeez! Gosshh! Her voice!! It's giving me chills! Why her voice seems so cold? She looks like an angel just don't let her talk because her voice seems like an ice from hell. She's scary! She reminds me of someone I just can't figure out who exactly it is.

"O-oh! Do you want me to help you?" nautal na tanong ko

Di ko alam kung saan ako nakahanap ng lakas ng loob para tanungin siya sa kabila ng naramdaman kong takot. Di ko alam kung bakit sa kabila ng takot na nararamdaman ko sa kanya ay palagay ang loob ko sa kanya.

"If it don't bothers you" sabi niya

Kebata-bata pa pero napakatamad ng magsalita. Kanina pa namin hinahanap ang kapatid niya pero wala parin siyang imik at kanina pa rin kami pinagtitinginan ng iba. Itong batang ito ang lakas niya makahakot ng atensyon. Aura niya pa lang mapapalingon kana at sa oras na tumingin ka sa mukha niya ay di mo na maiaalis ang tingin mo sa kanya. Napadaan kami sa isang classroom at lalagpasan na sana namin iyon ng bumukas iyon at nakita ko si brent

"Oh! Sino iyang batang kasama mo Lia?" tanong ni brent

"Di ko din kilala eh. Pero hinahanap niya daw ang kakambal niya. Gusto ko na ngang mahanap na ang kakambal niya kanina pa kasi kami napagkakamalang mag-ina eh" birong sabi ko

"Owwss? Di nga? Sinungaling! Walang mag-aakalang mag-ina kayo noh. Keganda-gandang bata nito para na ngang isang diyosa eh samantalang ikaw? Sa bagay parehas kayong anghel. Siya anghel mula sa langit ikaw naman anghel mula sa putik hahahahaha" nang-aasar na sabi niya habang tumatawa

"Ha.ha.ha. Nakakatawa" sarcastic na sabi ko

"Ito naman di mabiro! Ang pikon mo talaga kahit kailan" sabi ni brent saka ako inakbayan kaya mabilis ko siyang siniko sa tiyan para maalis ang kamay niya

"Masakit iyon ah!" angil niya sakin

"Masasaktan ka talaga kapag inulit mo pa iyon. Wag na wag mo na ulit iyon gagawin" sabi ko

Wag mo na ulit iyon gagawin dahil baka sa susunod di ko na mapigilan ang puso ko na mahulog lalo sa iyo.

"Tutulungan ko na kayong hanapin ang kakambal niya" sabi sakin ni brent

"Wag na. Kami na lang ang bahalang maghanap sa kakambal niya. Saka baka marami kang gagawin kaya wag ka na mag-abala pa" agad na sabi ko

"I'm not busy so it's okay. I will help you wether you like it or not" sabi ni brent na may pinalidad sa boses kaya napabuntong hininga na lang ako