Magisch Academy: The Heartless Princess

CHAPTER 55

P A S T

AIZEN'S POV

Mabilis akong nagtago sa isang puno ng maramdaman akong may papunta sa direksyon ko.

"Mahal na prinsipe! Nasan na po kayo?" sigaw ng mga katulong namin na kasamang naghahanap ng mga kawal.

At ng maramdaman kong wala ng tao ay mabilis akong tumakbo at tumalon sa pader papunta sa labas ng palasyo.

Gusto ko lang naman lumabas at mag-enjoy pero ayaw akong payagan ni ama. Gusto kong sulitin ang kalayaan ko bago ako maging hari dahil malapit ng ipasa ni ama ang kanyang korona sa akin upang maging ganap na Demon king.

Mabilis kong tinaklob sa ulo ko ang hood na suot ko ng sa ganoon ay walang makakilala sa akin.

Agad akong bumili ng kabayo sa bayan ng sa ganoon ay may masakyan ako. Habang naglilibot ako sa bayan ay may narinig akong usapan na nakakuha ng atensiyon ko.

"Alam mo ba? Meroon na namang namatay sa Mystery Island!" sabi ng isang babae

Mystery Island? Ngayon ko lang narinig na may ganoong lugar dito sa kaharian namin.

"Nakakatakot talaga ang islang iyon ano? Bilang lang sa daliri ang mga nangahas na pumasok doon dahil pagmamay-ari iyon ng isang Diyosa at lahat sila na nangahas na pumasok ay hindi na nakalabas pang muli. Ang sabi nagiging parte daw sila ng gubat bilang parusa ng diyosa sa kanilang kapangahasan" sabi ng isa pang babae na siyang tuluyang nakakuha ng atensiyon ko.

Napangisi ako dahil sa narinig ko. Alam ko na kung saan ko balak pumunta! Mabilis kong pinatakbo ang kabayo at ng makalabas ako ng bayan Maya-maya ay nakakita ako ng isang matandang lalaki na may buhat na mga pagkain na nakalagay sa basket. Kaya huminto ako sa tapat niya.

"Ahm.. Manong pwede po bang magtanong?"

"Sige ano ba iyon iho?"

"Pwede ko bang malaman kung saan ang daan papunta sa lugar na tinatawag na Mysterious Paradise?" nakita ko ang gulat at takot sa mukha ng matanda

"Iho kung ako sa iyo wag ka ng tumuloy doon dahil mapapahamak ka lang" sabi ng matanda

"Sinisigurado ko pong hindi po ako mapapahamak manong. Kaya sige na naman sabihin niyo na po sa akin" sabi ko na may buong kompiyansa kaya napabuntong hininga ang matanda

"Nakikita mo ba iyon iho?" tinuro niya ang isang malawak na dagat

"Opo" sabi ko

"Nasa gitna ng dagat ang islang hinahanap mo" sabi niya

"Naku! Maraming salamat ho manong! Ito ho, pasasalamat ko po sa tulong niyo" sabi ko saka siya inabutan ng gintong barya

Ang halaga ng gintong baryang ibinigay ko sa matanda ay milyon. Marami naman kami niyan sa kaharian namin kaya walang problema. Nakita kong nagulat siya ng makita ang binigay ko. Magsasalita pa sana ulit siya pero agad ko ng pinatakbo ang kabayo.

Huminto ako sa may dalampasigan saka pumikit at pinilit na magconcentrate. Magteteleport na lang ako papunta doon. Alam ko naman na kung saan ang eksaktong lugar na pupuntahan ko.