Magisch Academy: The Heartless Princess

CHAPTER 47

CHLOE'S POV

MABILIS kaming tumakbo papunta sa direksiyon ni raven ng makita naming sumigaw at tumakbo si zach papunta sa kanya ng makitang dumugo ang braso nito bigla.

"Sh*t! Are you okay? You already lost too much blood! We need to bring you on the hospital!" narinig naming sunod-sunod na sabi ni zach at namumutla na siya mas mukha pang siya ang nawawalan ng dugo kaysa kay raven

Hahawakan sana ni zach ang braso ni raven pero mabilis itong tinabig ng huli.

"You don't need to. Ako na. Kaya ko" sabi ni raven saka pinunit ang pinakababa ng dress niya at tinali iyon sa nagdudugo niyang braso para patigilin ang pagdudugo

"What happened?" alalang tanong ko ng makalapit kami sa kanila

"I'm fine. Don't worry its just a scratch" sabi ni raven at tila hindi iniinda ang sugat niya

"Scratch?! For petes sake akisha! You're bleeding! I will bring you to the hospital wether you like it or not!" galit na sabi ni zach at nakita namin kung paano mamula ang leeg ni zach sa sobrang galit. Akmang bubuhatin sana si raven ng pigilan siya nito.

"Stop!! Don't you dare bring me to that place! I don't like that damn place! I already told you! I'm fine! So stop making a fuss about it. I can handle myself" sigaw ni raven

Nagulat kami dahil ngayon lang namin siya narinig na sumigaw.

"Can't you just stop being too strong and independent?! Kung lagi ka na lang ganyan ano pang silbi namin sa buhay mo?! Palamuti?! Akisha hayaan mo naman kaming tulungan ka! Hindi mo kailangan laging maging malakas. Okay lang na dumepende sa iba kahit minsan lang! Hayaan mo kaming protektahan at alagaan ka. Alam naming kaya mo ang sarili mo dahil malakas ka pero akisha hindi ibig sabihin nun hindi mo na kailangan ng tulong ng iba. Sinabi na namin noon hindi kana katulad ng dati kasi hindi kana nag-iisa nandito na kami. Kaya please lang wag mong sabihing hindi mo na kailangan ng tulong namin kasi kaya mo naman ang sarili mo dahil para mo na din sinabing hindi mo kami kailangan sa buhay mo. It hurts knowing that you don't need us as much as we needs you. We already felt useless so please don't rub it in our face" may hinanakit na sabi ni ash

"Fine but don't bring me to any hospital. I don't like that place it makes me remember all my bad memories" sabi ni raven

"Doon niyo na lang siya sa loob dalhin. Ipapatawag ko lang ang doctor ng pamilya namin dahil mukhang normal na sandata lang ang ginamit ng kung sino man ang nagtangkang sa buhay ko para walang magawa kahit ang mga pinaka magagaling na healers" nag-aalalang sabi ni Queen Victoria saka tinignan si raven at nagmamadaling umalis

"Thank you very much Queen Victoria, King Calix" sabi ni zach saka binuhat ng pabridal style si raven

"Maliit lang itong bagay kung para sa ginawa niya. Ako nga dapat ang magpasalamat dahil sa pagliligtas niya sa akin. Kung hindi niya ako hinila baka sa puso ko tumama ang bagay na iyon. Salamat talaga ng marami iha" sabi ni Queen Victoria

"Walang anuman po iyon" sabi ni raven

May pinulot si King Calix at nakita namin ang isang maliit na karayom na may bahid ng dugo. Don't tell me yan yung tumama kay raven? You've got to be kidding me? How can a small and thin needle hurt raven this much?

"It's the cerberus" sabi ni raven kaya napatingin kami sa kanya

"Paano mo naman nasabi?" tanong ko

"That needle. Iisa lang ang taong kilala ko na marunong gumamit niyan bukod sa akin. Yun ay walang iba kundi si seref. Its a proof that looks can really be deceiving. Hindi iyan basta-basta isang karayom lang espesyal iyan at natatangi. Mas mabilis pa iyan sa isang palaso. Ang tama niyan ay mas masakit pa sa bala ng baril o espada" sabi ni raven