Ben Bir Karar Verdim

18. BÖLÜM

"İyi misin abla?"

Eğer o Kerem denen herif ablasına iki kol boyundan daha yakın duruyorsa kafa atmaya niyetli girmişti odaya. İçerideki konuşmaları duyamıyordu; ama salondaki sessizlik netti. Kimse onlar çıktıktan sonra konuşmamıştı. Nefeslerini tutmuşlar, çıkanların geri gelmelerini bekliyorlardı adeta.

Kerem kızların ranzasının alt kısmına oturmuş ablası da kendi yatağında, Nazan'ın yanındaydı. Dalamamıştı yine adama. Buna yanardı.

"İyiyim Nihat. Beş dakika daha verir misin bize?"

"Ağlıyor musun sen? Ablamın canını sıkacak bir şey mi dedin?"

Kerem'in yüzü anında Neslihan'a döndü. Son söylediği sözle odaya giren Nihat cevap vermesine engel olmuştu. Kararı neydi, teklifine olumlu mu yanıt verecekti, meraklandı iyice.

"Dedim mi Neslihan?"

"Yok, demedin. Konuşuyoruz Nihat yalnızca."

"İçerisi sessiz, karar verip geçin bence beş dakika sonra."

Nihat odadan tekrar çıktığında Kerem anında ayaklandı, Neslihan'ın dizinin dibine geçti.

"Kabul ediyor musun beni?"

"Oyun mu oynayacağız?"

"İstediğin bu mu?"

"Başka ne olabilir?"

"Karı koca olabiliriz."

"Komiklikte nirvanaya ulaştın. Nasıl yaptın? Nasıl söyleyebildin böyle bir yalanı? Annen kahroldu."

"Seni kurtarmak istedim. Aklıma gelen ilk şey oydu."

"Kurtarmak mı? Beni mi? Sence beni kimden ve neyden kurtardın sen? Ben sana kurtarılmaya muhtaç biri gibi mi görünüyorum oradan."

"Korumak belki, Neslihan amcan katı. Bunu gördüm. Seni bu halde bulmayı beklemiyordum."

"Bu halde bulunca da koruyayım mı dedin? Öleyazdım ben. Dayaktan, dayak sonrası geçirdiğim şoktan, sınava giremediğim için yaşadığım krizden. Ölemedim."

"Ölme, yaşayalım. Sen oku istediğin gibi. Eczaneni açalım."

"Tamam ölmeyeyim. Birine kızdım, bir karar verdim, verdiğim hatalı kararın sonucu nerelere geldi. Sen, benimle ol, yoksa evlenmeden asla para vermem, okuyamazsın diyorsun."

Öyle mi diyordu? Kaşları çatıldı. Yok, bunu demediğine emindi. Teklifinin Neslihan'ın kulağına başka geldiği açıktı.

"Hayır Neslihan, söylediğim bu değil. Tabii ki okumana elimden gelen her türlü desteği veririm. Daha fazla acı çekmeni istemiyorum sadece. Amcan ve büyüklerin benim söylediğim yalan sonucu sana yüklenirler. Mağdur tabii sensin yalandan da olsa; ama farklı gözle bakmazlar diyebiliyor musun? Başına açtığım dert için elimi taşın altına koymaktan çekinmem, güven biraz bana."

"Sen kimsin? Seni tanımıyorum bile. Önceden çıktığımızı, yok bizim zaten evlenmek istediğimizi söyledin de, biri yanlışlıkla adını bana sorsa, ona bile cevap veremezdim ben. Önce haber verseydin bari, rolümü çalışmak için vaktim olurdu. Bu zekayla nasıl ikna ettin aileni?"

"Telefonuna ulaşamadım. Güncel değil. Haber vermek istedim. Kendi zekama kalsa zaten iş, hayatta gelmezlerdi. Ablam destek oldu. Bir ablam daha var. Beni tanı istiyorum ben de."