Only you... (Ft Justin Bieber, One Direction en Austin Mahone)

"Welkom op de wereld"

Pov Justin:

"Het komt allemaal goed" zeg ik tegen Melissa terwijl ik haar hand vast houdt. Ze ademt diep in en uit en knijpt haar ogen dicht van de pijn. Dan gaat de deur open en komen Austin, Emma en Niall binnen. Emma rolt met haar ogen en zucht als ze me ziet "Justin, jij ook hier" zegt ze dan. Dan sta ik op en trek haar mee de gang op "Emma, please laten we nu even geen ruzie maken! Ik weet dat je boos op me bent maar we zijn hier allebei voor Melissa". Ze knikt "ja, daarom zal ik normaal tegen je doen, maar ik doe het alleen voor Melissa!" zegt ze en dan loopt ze de kamer weer in. Opgelucht haal ik adem, we doen normaal tegen elkaar, voor Melissa. Dan loop ik ook de kamer weer in en dan zit Austin naast Melissa haar bed.

Pov Austin:

Emma en Justin zijn de kamer even uit en ik loop gelijk naar Melissa en ga naast haar bed zitten. "Lieverd, gaat het?" vraag ik en ze schud haar hoofd "het doet zo'n pijn!" zegt ze met tranen in haar ogen. Ik geef haar een knuffel en een kus "als de kleine is geboren ben je de pijn gelijk vergeten, ik beloof het je. Je moet hier even doorheen en ik beloof dat ik de hele tijd bij je blijf en als je pijn heb pak je gewoon mijn hand". Ze knikt "ik ben blij dat jullie er zijn" zegt ze en ze kijkt ook naar Niall, die er een beetje zenuwachtig bij staat. Niall glimlacht en dan komt Emma weer binnen en kort daarna ook Justin. Justin gaat aan de ander kant van het bed zitten. Ik zeg niets en kijk naar Melissa, die zo te zien weer een wee heeft. "Omg Melis gaat het wel?" roept Emma en ze komt naast me staan. "Het kan nu niet lang meer duren" zucht Justin. Een paar minuten later komt er een verloskundige binnen. "Controle" zegt ze en ze kijkt hoeveel cm ontsluiting Melissa heeft. Ze knikt en we kijken elkaar allemaal vragend aan "en hoeveel is het?" vraag Melissa. "8 cm, je moet nog even geduld hebben voor we gaan persen". Melissa zucht en sluit haar ogen "ik kom over een half uur terug en dan controleer ik het nog een keer, als er iets is kunnen jullie op het knopje drukken boven het bed". Dan loopt ze de kamer uit en zijn alle ogen op Melissa gericht. Ze is doodmoe van alles en dat is duidelijk te zien "ga maar even lekker slapen lieverd" zeg ik en ze knikt want het begint best laat te worden. Een paar minuten is Melissa in slaap gevallen net als Emma en Niall. Emma ligt met haar hooft op Nialls schoot en Niall is zittend in slaap gevallen. Justin en ik vechten ook tegen de slaap maar we willen allebei perse wakker blijven.

Een half uur later

Mijn ogen vallen bijna dicht en op dat moment hoor ik de deur open gaan. Gelijk zit ik weer rechtop als ik merk dat het de verloskundige is. Ze komt Melissa en de hartslag van de baby weer controleren. Voorzichtig maak ik haar wakker. De verloskundige controleerd Melissa en knikt uiteindelijk goedkeurend. "De hartslag van de baby is normaal en je hebt nu 10 cm ontsluiting, dus we gaan alles klaarmaken zodat je kan gaan persen". "AAUUUUW!" roept Melissa en ze grijpt naar haar buik "ik kan er niet meer tegen, de pijn is te erg, ik wil een ruggenprik!". "We kunnen je geen ruggenprik meer geven. Het is te laat, je moet nu echt gaan persen!" zegt de verloskundige en er rollen tranen over Melissa haar wangen. "AUW, ik kan dit niet!" kreunt ze. "Lieverd, je moet doorzetten, ik weet dat je het kan!" zeg ik en ze begint te puffen. "Zouden jullie misschien even op de gang willen wachten? Het is hier nu echt te druk voor Melissa" zegt de verloskundige en Niall en Emma knikken en lopen de kamer uit. Ondertussen stel ik Melissa een beetje gerust.

Pov Melissa:

AUW, LAAT HET STOPPEN!" roep ik en Austin wrijft met zijn hand door mijn haar. "Je moet door lieverd, kom op, je kan het!". "Oké adem diep in en uit, kin op de borst en pers maar zodra je een wee hebt" zegt de verloskundige en ik doe wat ze zegt. Ik buig voorover en begin te persen. "AAAUW!!" Het zweet breekt me uit en ik begin weer te puffen. "We doen het nog een keer" wordt er geroepen en ik doe mijn best.

"Dit duurt veel te lang, volgens mij ligt de baby niet helemaal goed". De paniek slaat toe in de kamer en dan komt er een arts binnen. Tranen rollen over mijn wangen en het wordt me gewoon teveel. Justin en Austin proberen me gerust te stellen maar het helpt niet echt. "Ik ga even kijken hoe de baby ligt en dan probeer ik het goed te leggen" zegt de arts en hij gaat bij me naar binnen met zijn hand. Als hij de baby bijna goed heeft liggen begint de hartslagmeter van de baby ineens anders te piepen. "De baby krijgt te weinig zuurstof! Schiet op!". Dan haalt de arts zijn hand weer uit me. "De baby ligt nu goed en als het er nu niet snel uit komt moeten we de bevalling staken en moet de baby met een keizersnede ter wereld komen" zegt de arts en ik raak helemaal in paniek. "Oké je moet nu weer gaan persen" roept de verloskundige en dan geef ik echt alles wat ik heb. "Je doet het hartstikke goed babe, we zijn trots op je" roept Justin en dan pers ik nog een keer. Dan kijk ik naar Justin "Ik kan niet meer, ik ben zo moe". "Je bent er bijna lieverd, nog heel even doorzetten!". "We zien al een hoofdje, nog heel even en het is er! Kom op pers, je kan het!" Met mijn laatste energie pers ik zo hard als ik kan. "KOM OP, PERSEN PERSEN PERSEN!". Dan voel ik dat er iets mijn lichaam verlaat en ik plof uitgeput achterover. "Gefeliciteerd, je hebt een dochter" zegt de verloskundige en dan hoor ik wat ik wilde horen: "Wheeewheeewheee!".

Pov Austin:

Melissa perst met alle macht en dan komt het er eindelijk uit. "WHEEEEHWHEEEHWHEEEE!!!"."We zijn zo trots op je. Het is klaar, je hebt het gewoon gedaan" zeg ik en ik geef haar een kus. Ondertussen legt de verloskundige de baby in Melissa haar armen. "Ik ben zo blij" zegt ze en ze veegt wat tranen van haar wangen. "Nu wil jij zeker de navelstreng doorknippen?" Vraagt de verloskundige aan Justin en hij knikt. Trots knipt hij de navelstreng door en dan gaat hij weer naast het bed zitten. "Ik moet de baby nu wel even meenemen. We moeten haar even onderzoeken. Geen zorgen, ik breng haar zo weer terug" zegt de verloskundige en Melissa geeft de baby voorzichtig aan haar. "Hopelijk is er niks mis met haar" zegt Melissa en ik glimlach. "Ze is vast kerngezond".

Na ongeveer 20 minuten heeft Melissa zich weer een beetje kunnen opfrissen en komt de verloskundige de kamer weer binnen met de baby. "Je hebt een prachtige gezonde dochter" zegt ze en ze legt haar weer in Melissa haar armen. "Mag ik misschien weten hoe ze heet?" . Melissa en Justin kijken elkaar aan en ze glimlachen. "Ze heet Melanie" zegt Melissa. "Wauw, dat is echt een mooie naam. Nou, ik laat jullie nu even met rust zodat jullie van Melanie kunnen genieten" zegt ze en dan loopt ze de kamer weer uit. "Ze is prachtig" zegt Justin en dan doet hij voorzichtig het roze mutsje bij haar op.

Pov Emma

Niall en ik zijn de gang op gestuurd en wachten nu al bijna drie kwartier. We maken ons een beetje zorgen want er lopen wat artsen in en uit. We wachten en wachten en na nog een kwartier horen we wat we wilde horen. "WHEEEEHWHEEEHWHEEEE!!!". We halen opgelucht adem "het is er" zucht ik en Niall springt meteen op. "Niall, doe rustig, ze komen ons vanzelf wel halen" zeg ik grinnikend en dan gaat hij weer zitten. Na een kwartier, laten de verloskundige en de artsen Melissa even met rust en komt Austin ook naar buiten. "En?" vragen Niall en ik tegelijkertijd en we springen op. "Kom maar mee" zegt hij en we lopen naar binnen. Daar zit Melissa met haar baby in haar armen. Dan zie ik het roze mutsje "Omg, je hebt een dochter!" roep ik en ik ga naast haar zitten. "Melanie" zeg ik dan en ze knikt. "Ze lijkt echt veel op jou Melis, ze is echt schattig". "Ja, dank je Em. Dit is gewoon de mooiste dag van mijn leven" zegt ze en ik knik begrijpelijk. "Welkom op de wereld Melanie".