**TADASHI**
“Gotcha!”natutuwang sabi ko nang malaman ko ang pangalan nung babae at lalaking magkatabi sa picture.
“Ito yung mama ni Yuki, tapos ang lalaking to..”pinakita ko sa kanila ang laptop at kumunot naman ang noo nila.
“Akahashi Yamato?”kunot noong tanong ni Kei kaya tumango ako.
“Isa sya sa investors ng isang kilalang Car brand dito sa Japan and he’s filthy rich.”sabi ko, pero nangunot ang noo ko dahil may kamukha sya, yung tipong parang nakita ko na sya somewhere pero nakalimutan ko lang kung saan. Saan nga ba.
“Medyo familiar nga sya eh, it’s like I had seen him somewhere.”sabay sabay silang umiling at binatukan ako.
“Abnormal kang gago ka ba’t ka namamatok?”inis kong tanong pero tumawa lang si Daichi.
“Eh nakalagay dito o deceased, ibig sabihin patay na, and based from the sources na sinearch ko ngayon lang, 23 years na syang patay, bago pa man tayo pinanganak namatay na sya and isn’t it strange? The same year rin nasunod yung bahay ng mga Yabuki.” Napakunot ang noo ko dahil mas gumugulo ang istorya na nangyayari.
Talaga ngang madumi kumilos at maglaro ang mga tao pati na ang mga leader sa Underground.
“Hindi ba masyadong delikado ang ginagawa natin? Kinakabahan ako kasi mas lumalalim ang paghuhukay na ginagawa natin, baka mas lalong gumulo ang sitwasyon or worse baka mapahamak tayo pati na ang mga taong mahal natin.”nagaalalang sabi ni Kei.
Kahit ako yan din ang inaalala ko pero masyado nang maraming bagay ang gumugulo sa isip ko at marami nang tanong na nabubuo sa isip ko na gusto ko nang masagutan.
“Tama kayo, delikado pero para kay Shin at Yuki tong ginagawa natin, tsaka hindi naman tayo pababayaan nila Shin. Ang kailangan lang nating alamin ay ang nangyari 23 years ago at kung bakit humantong ang lahat sa ganito.”napaisip kami ng malalim at nagkakaroon na ako ng theory sa kung ano ang maaring kuneksyon ng pagkamatay ng Yamato na yan sa pagkasunog ng bahay ng mga Yabuki.
Ang tanong sino ang maaaring gumawa nun? Kung ako ang tatanungin malakas ang kutob kong si Mrs. Yabuki, ang umampon kay Yuki ang may kagagawan nun, hindi yun nalalayo sa personalidad nya at sa kung pano nya tratuhin si Yuki.
Pero kailangan ko ng matibay na ebidensya na makapagdidiin sa kanya.
“Guys, I think kailangan muna nating umuwi.”yaya ko at napatingin naman sila sakin na para bang napakadali ng gagawin namin, bakit mahirap ba yun.
“Gago ka Tadashi, anong akala mo sa Pilipinas at Japan, Manila to Cebu lang?”angal ni Daichi kaya tinaasan ko sya ng kilay.
“Hindi na mahalaga kung mahal ang pamasahe Daichi, tsaka hindi tayo makapagiimbestiga ng maayos kung ang mga taong pinaguusapan natin ay nandun.”sabi ko at natahimik naman sila.
Maya maya pa ay naagaw ni Kei ang atensyon namin dahil bigla syang sumigaw, kaya agad kaming lumapit sa kanya.
“O ano bakit? Anong meron?”pagtataka at kuryosong tanong ko.
“Nakatext ko yung isang maid dun sa dating bahay nila Yuki, nakaalis na daw si Yumiko papunta na syang airport ngayon, shit mukhang sila Yuki ang pupuntahan nya.”naging hudyat yun para makapagdesisyon kaming umuwi ng Pilipinas kailangan namin syang maunahan, dahil magiging gulo to pag nagkataon.
**YUKI**
Hindi ko na pinansin ang mga nakabangga ko habang nagmamadaling puntahan ang room kung saan nakaadmit sila okasan at oniichan.
“Yuki, hey, dahan-dahan lang. Hindi mo ba napapansin yung pagirap at reklamo nung mga nakakabangga mo?”inis kong hinarap si Shin at kinunutan sya ng noo.
