Damians connectie

34 11 58
                                    


Damian wreef door zijn ogen en zakte neer op de stoel. Carl was laat. Nadat ze erachter waren gekomen dat de kerk was afgebroken herinnerde Flora zich een interview uit de krant met een oude man die zich herinnerde het tweede slachtoffer Kathrine van de Laar te hebben gezien de dag dat ze verdween, en hij had Carl meteen naar het huidige adres van de man gestuurd.

Flora zette een kop koffie voor Damian zijn neus, gaf een mok aan Bernard en ging achter haar bureau zitten met haar eigen koffie in haar handen geklampt. Bernard leek de enige te zijn die helemaal geen last had van de afgelopen achtenveertig uur met weinig slaap, maar als ze hem moesten geloven deed hij dat wel vaker.

'Waar blijft hij nu?' vroeg Flora gapend.

'Geen idee, ga anders maar vast naar huis Flora,' zei Damian. Hij zou toch niet kunnen slapen, maar hij kon niet van zijn team vragen om hetzelfde te doen. Gisteren nacht waren ze allemaal tot twee uur s nachts gebleven omdat het bureau ze de verkeerde files had gegeven en iedereen vertikte naar huis te gaan voor alles op orde was. Zes uur s ochtends stonden ze allemaal weer klaar om verder te gaan.

'Nee,' zei Flora en voor ze meer kon zeggen was er een klop op de deur.

'Er zit niet eens een slot op de deur, hoe moeilijk is het om gewoon binnen te komen.' Damian liep met een geïrriteerde uitdrukking op zijn gezicht naar de deur. De deur vloog open en raakte hem recht in zijn gezicht met een klap.

'Godver!' Carl stond in de deuropening met een doos in zijn armen en zijn been nog uitgestrekt.

'Mensen ik heb mijn armen vol, konden jullie echt niet even de deur voor me open doen?' Flora keek met grote ogen, haar hand voor haar mond en spieren gespannen naar de deur die langzaam dicht ging, terwijl Carl naar binnen liep. Beetje bij beetje kwam Damian weer in zicht, er zat een grote rode plek op zijn voorhoofd, bloed kwam uit zijn neus lopen en zijn slaap begon te kloppen. Bernard schoot spontaan in de lach, nam de doos over van Carl en vluchtte naar de opbergkast om Damian zijn humeur niet slechter te maken. Carl draaide om, zag het gezicht van zijn baas en hield zijn handen omhoog.

'Sorry baas, maar ik heb goed nieuws, ik heb een schets van The Angel Slayer zien te krijgen, inclusief al het bewijs van de Agent die blijkbaar nog steeds aan het werken was aan deze zaak. Hij heeft me ook al zijn onderzoek meegegeven.' Damian haalde zijn hand door zijn haar waardoor het overeind ging staan, zuchtte een keer en nam de tissue aan die Flora naar hem uitstak. Hij kneep in de brug van zijn neus.

'Hang de foto op, zoek uit of er iets bruikbaars tussen staat en we gaan morgen wel verder. Ik moet naar het ziekenhuis.' Flora stond op en pakte Damian zijn autosleutels voor hij er bij kon.

'Ik breng je wel even meneer Verkaaik, jij kan zo niet rijden en ik ga die twee niet die verantwoordelijkheid geven. Bernard, Carl we zien jullie morgen.' Bernard, die de kamer weer was ingeslopen, gaf een mok saluut en Carl rolde met zijn ogen.

~

'Oké terwijl Carl door het bewijs van het vorige slachtoffer zoekt, gaan wij kijken naar het volgende slachtoffer.' Damian keek grim naar de foto die op het bord hing. Hij verborg het goed, maar iedereen in de kamer kon de trilling in zijn stem horen en de tranen in zijn ogen zien.

'Na de vorige moord heeft de pers hem The Angel Slayer genoemd, omdat hij al zijn slachtoffers engelen noemt in de brieven die hij naar de politie stuurt en het lijkt er op dat hij de naam wel wat vond hebben,' zei Bernard. Flora had de brief in haar hand maar twijfelde of ze hem wel aan Damian moest geven.

'Weet je zeker dat we haar niet voor later moeten bewaren? Of misschien moeten we deze zonder jou doen?' vroeg ze zacht.

'Nee, ik heb het de eerste keer overleefd, nu lukt het me ook wel.' Damian klonk zekerder van zichzelf dan hij eruit zag, de pijn en verdriet die hij uitstraalde brak Flora's hart.

'Het derde slachtoffer was Hailee van Melis, mijn verloofde.'

Hailee van Melis,

Zorgzaam, dat is het enige woord wat ik nodig heb om haar te beschrijven,
Knap is ze zeker ook,
Maar de bepalende factor was hoe lief ze voor me was.

Je zult toch echt een andere vrouw moeten vinden Agent Verkaaik,
Ik kan het niet toestaan dat je haar bezoedeld.

Je kunt vaarwel tegen haar zeggen in het verlaten ziekenhuis,

The Angel Slayer.

The Angel Slayer (voltooid)Where stories live. Discover now