The Angel Slayer (voltooid)

De laatste kans.

Het hele kantoor lag overhoop. Het woord dat Damian en zijn team er achter waren gekomen wie The Angel Slayer was werd iedereen ingezet die ingezet kon worden om Gabriël te vinden. Iedereen werd gebeld, van politiebureaus waar ze brieven van hem binnen hadden gekregen tot de bureaus waar ze enkel van hem hadden gehoord. Experts werden gebeld, informatie werd over gegeven, elk moment waren er minstens drie mensen die aan het bellen waren en honderden beelden werden bekeken. Bij de kleinste aanwijzing die binnen kwam over waar hij kon zijn werd onderzocht. Het zou niet lang duren voor de pers door had dat alles op zijn kop stond. 

Flora kreeg een verse kop koffie in haar handen geduwd door Damian. Zijn baas had gedreigd hem en zijn team van de zaak te halen als ze niet een paar minuten zouden nemen om iets te eten en drinken. Zonder te stoppen waren ze door gegaan vanaf het moment dat hij en Carl terug waren gekeerd van de gevangenis. Carl en Bernard hadden hun pauze al gehad. Ze waren alweer aan het werk. Damian wist dat hij dat nu ook zou zijn als hij niet zo lang had gediscussieerd met zijn baas.

'We hebben hem bijna,' zei Flora met verbazing in haar stem. Voor Damian klonk het idee ook raar in zijn oren. Na al die jaren, zo veel meisjes en vrouwen die waren vermoord was het einde eindelijk in zicht. Zijn hand ging langzaam omhoog naar de verlovingsring die aan een ketting om zijn nek hing. 

'Ik ga Hailee eindelijk haar rust kunnen geven.' Zijn stem was niet meer als een fluistering, toch kon ze hem verstaan. 

'Ik heb iets gevonden!' riep een van de agenten. Hij had zijn telefoon aan zijn oor en ging langs Bernard staan die al direct klaar zat.

'Er is een vliegtuig ticket besteld op zijn naam.' Bernard begon meteen met typen en zijn gezicht viel. Zodra hij op keek van zijn laptop voelde Damian zijn hart in zijn schoenen zakken. Iedereen werd stil en keek verwachtingsvol naar Bernard. Hij slikte en ademde diep in.

'Het vliegtuig waar hij voor geboekt stond is drie dagen geleden vertrokken naar Azië. Hij is weg.'

'Wanneer komt hij terug?' vroeg Flora. Het beetje hoop dat door haar stem klonk, werd alleen meteen met de grond gelijk gemaakt.

'Ik denk niet dat hij terug wil komen. Hij heeft geen ticket terug besteld.' Het leek voor Damian alsof de tijd stil stond. Alles om hem heen vervaagde en het geluid om hem heen leek te vergaan in een onduidelijke ruis. Hij was weg. Was hij niet snel genoeg geweest? Wat had hij fout gedaan? Hoe had hij dit kunnen laten gebeuren. Flora zag nog net optijd hoe zijn mok met koffie uit zijn hand op de grond viel. In een beweging trapte ze met haar voet de vallende kop aan de kant. Hete koffie droop over haar been en ze schreeuwde van de pijn. Niet veel later zakte Damian door zijn knieën op de grond. Zijn handen gingen omhoog en grepen zijn haar. Een snik werden er twee en het duurde niet lang of hij begon hartverscheurend te huilen. Ondanks haar pijn boog Flora over Damian heen en sloeg haar armen om hem heen. Carl en Bernard liepen naar ze toe en hielden hun collega's zo ver mogelijk weg van het hartbrekende tafereel dat er voor zich af speelde. Ze wilde niet dat iedereen zou zien hoe hun baas, die in de loop van het onderzoek een vriend voor ze was geworden, helemaal zichzelf verloor in zijn pijn en verdriet. Al die jaren om net te laat te zijn. The Angel Slayer kon overal in de wereld naar toe zijn gegaan. Het vliegtuig maakte twee tussen stoppen en niets zei dat hij niet naar een ander land zou zijn gegaan. Gabriël was weg en ze konden er niets meer aan veranderen.