The Angel Slayer (voltooid)

Het derde slachtoffer. Deel 1

Ik zat achter in het restaurant naar Hailee te kijken. Ze zat te lachen en te eten met haar vriend, Agent verkaaik. Nog voor ik haar begon te volgen wist ik al dat ze een relatie had en alles wat ik dacht te weten, zei tegen me dat ik te laat was, maar mijn hele uitkijk hiernaar veranderde twee dagen nadat ik haar voor het eerst had gezien.

Ik was rond aan het zoeken naar mijn volgende engel, maar waar ik ook keek ik kon er geen vinden. Ergens wilde ik het opgeven en naar een andere stad gaan, alleen mijn hele planning werd overhoop gegooid toen ik werd geraakt door een fietser en vloekend op de grond viel. Hailee zag het ongeluk en kwam meteen naar ons toe gerend. De fietser ging er vandoor, en er ging een steek van pijn door mijn arm heen. Ik keek opzij en zag hoe er een grote jaap in mijn arm zat. Hailee hurkte voor me neer en keek me met haar prachtige grote bambi ogen aan.

'Gaat het meneer? Moet ik u naar het ziekenhuis brengen?' vroeg ze. Ik kon de bezorgdheid in haar stem horen en verbaasde me over haar zorgen voor een wildvreemde.

'Nee, ik red me wel.' Naar een dokter gaan was geen optie. Niemand kon weten dat ik hier was geweest en een tocht naar het ziekenhuis kon alles verpesten. Ze keek met haar lippen op elkaar geklemd van mijn gezicht naar mijn arm en weer terug.

'Dat moet gehecht worden. Als je wilt kan ik je in mijn praktijk hechten, dan hoef je niet naar het ziekenhuis en kost het je ook niets.' Ze ging er van uit dat ik het geld niet had en daarom geen dokter wilde en in plaats van me over proberen te halen toch te gaan wilde ze me zelf helpen, op haar kosten. Uiteindelijk besloot ik met haar mee te gaan. Tijdens de behandeling was ze ongelooflijk lief voor me, ze stelde me gerust, niet dat het nodig was, en was zo voorzichtig mogelijk. Hoe meer ik met haar praatte, hoe langer ik bij haar was en hoe meer ik van haar zag, des te duidelijker het voor me werd dat ik haar te snel had afgeschreven. Haar vriend had haar nog niet verpest, ze was nog helemaal perfect zoals ze nu was, een echte engel.

De maanden dat ik haar bleef volgen kwam ik er achter dat haar vriend een politie agent was en ik had mijn plan hier helemaal op aangepast, ik zou extra voorzichtig moeten zijn.

De drugs van de vorige keer waren geen optie, maar in films had ik gezien dat chloroform zou werken, dus dat was het plan voor nu. Vandaag zou de dag zijn dat ze vereeuwigd zou worden, al wist ze het zelf nog niet. Ze had vandaag nacht dienst en moet om elf uur beginnen in het ziekenhuis. Dat ze de dag erna in haar eigen praktijk zou moeten zijn maakte het de perfecte dag om te gebruiken. Ik had haar werk al een mail gestuurd via haar e-mail, dat ze vanavond niet kon en zodra ze thuis zou zijn om zich om te kleden, neem ik haar mee. Alles was gepland en stond klaar. Ik was overal op voorbereid... of misschien toch niet.

Ik hoorde om me heen vrouwen gillen en zag Hailee verbaasd met tranen in haar ogen naar Verkaaik kijken. Hij zat op zijn knieën met een verlovingsring naar haar uitgereikt. Mijn bloed bevroor in mijn aderen en het kostte me moeite om niet daarheen te rennen en de ring uit zijn hand te rukken en weg te gooien.

'Hailee, vanaf de dag dat je langs ons kwam wonen toen je nog maar vijf jaar was had je me al voor je gewonnen. Ieder jaar zag ik je mooier worden en toen je instemde om mijn vriendin te zijn met mijn zestiende verjaardag wist ik al dat je de ware voor me was. Nu tien jaar later, hebben we alles waar we van hadden gedroomd. Of ja bijna alles. Jij hebt de praktijk van je vader overgenomen voor 3 dagen in de week, ik heb net mijn promotie gekregen het enige wat er nu nog mist is weten dat jij voor de rest van je leven de mijne zult zijn. Wil je me de kans geven om voor de rest van ons voor je te zorgen en je gelukkig te maken? Wil je alsjeblieft met me trouwen?' Verkaaik zijn glimlach begon naar beneden te zakken toen ze niet antwoorden. Hailee had haar hand voor haar mond geslagen en tranen liepen over haar wangen. Voor even had ik hoop dat ze nee zou zeggen, tot ze op sprong en hem in zijn armen vloog.

'Ja.' Dat ene woord sneed door mijn ziel alsof alle warmte uit de wereld verdween. Dit mag niet gebeuren, het is nu alleen nog maar belangrijker dat ze vandaag de mijne word, sorry Verkaaik maar Hailee is van mij.