Het tiende en elfde slachtoffer. Deel 1

24 8 1
                                    

Door het grote raam in de woonkamer van de boerderij kijkend drong het tot me door wat een gewoonte dieren mensen waren. Iedere zaterdag bleven de twee jonge meiden hier slapen, alleen in de oude boerderij van hun overleden grootouders. Hun ouders woonde hier niet ver vandaan en als er iets was zouden ze hier binnen tien minuten kunnen zijn, maar toch. Over een half uur zouden ze samen films gaan kijken op de kleine televisie en morgen gingen ze tot vlak voor het avondeten de groentetuin een grote beurt geven. Tussen tien en half elf bellen hun ouders om te zeggen dat ze niet te laat naar bed moeten gaan en dan komen ze pas in de middag kijken hoe het met hun mooie dochters ging. Het was bijna te makkelijk om een plan te maken voor hun vereeuwiging. Kayleigh liep de kamer binnen met een grote glimlach op haar gezicht, ze had een bak met popcorn in haar handen en zette ze op de tafel neer waar Mirthe al twee glazen cola had neergezet en de film, princes diaries, klaar aan het zetten was. Ze lachte met elkaar en waren zich van geen gevaar bewust.

De dag dat ik er achter kwam dat ze een tweeling waren was een geweldige verassing geweest. Ik was Mirthe aan het volgen, nadat ik haar vrijwilligerswerk had zien doen met gehandicapten. Ik keek maar een seconde weg en ze was opgegaan in de grote massa's mensen die bij de bussen stonden. Mijn geluk leek niet op te kunnen toen ik haar weer zag verschijnen, terug lopend naar de speciale instelling waar ik haar was tegengekomen. In het begin was ik zo verbaasd dat ze weer naar binnen liep en begon met het opruimen van de activiteiten van die middag. Voor een lange tijd was ik er van overtuigd dat ze het was vergeten, maar dat was niet logisch. Deze keer kon ik haar wel volgen naar de bus, maar raakte haar kwijt toen ze op de fiets stapte bij een van de busstops die in de middel of no were leek te zijn. Het duurde drie dagen voor ik een van de twee meiden naar huis had zien te volgen en zag hoe een identieke versie van het meisje dat ik volgde de deur open deed. Ze waren aan het overleggen hoe jammer het was dat ze deze week niet samen hadden mogen werken en hoe veel zin ze hadden in dat weekend.

Elke dag dat ik ze volgde, moest ik kiezen en langzamerhand werd het steeds makkelijker om ze uit elkaar te houden. Waar Kayleigh goed was in dansen, hield van honden en altijd met haar haar begon te spelen wanneer ze nerveus was of zichzelf verveelde, was Mirthe een voetballer, wilde niets liever dan een kat en deed haar haren in een staart wanneer ze zichzelf ergens voor in begon te zetten. Ook hun kledingstijl was elkaars tegenovergestelde. Ze waren in bijna alles het tegenovergestelde van elkaar en het werd me duidelijk dat er geen andere mogelijkheid was dan dat ze twee kanten waren van een engel. Het was hun droom om als ze oud genoeg waren samen in de boerderij van hun grootouders te gaan wonen en er een soort activiteiten centrum te beginnen met een moestuin, verschillende bloemen en een kinderboerderij. Ze maakte er zo veel plannen over samen dat waar ze ook waren er wel iemand was die vroeg hoe hun plannen gingen.

Het begon mis te gaan toen er een nieuwe jongen in hun vriendengroep kwam. Het was de vriend van een van hun schoolvrienden en hij had hele andere dingen gezien die leuk zouden zijn. Waarom gaven ze niet een keer een feestje in de boerderij? Wat was er mis met een beetje alcohol, niemand die het zou merken. Je ouders vinden het vast niet erg als je een kwartiertje later thuis bent. Geen enkele keer gingen ze er op in, maar soms twijfelde ze er over en deze week ging het mis. Ze zeiden oké. Volgend weekend zouden ze een feestje geven. Dat ze de alcohol niet wilde accepteren betekende dat er nog hoop was, maar ik kon ze hun zielen niet laten besmeuren door zo iemand.

Dat was wat me hier vandaag had gebracht, mijn laatste kans om ze te vereeuwigen voor het te laat zou zijn. Ik keek net op tijd op om te zien hoe Kayleigh met een kussen tegen Mirthe haar arm sloeg voor ze lachend opsprong en iets zei. Ze liep weg, pakte de telefoon, kreeg een kussen tegen haar rug aan die Mirthe gooide, draaide haar hoofd om haar tong uit te steken naar haar zus en liep de keuken in. Ik keek op mijn horloge en ja hoor, het was tien uur. Ze ging een pizza bestellen voor haar ouders belde en dat zou mijn kans zijn.

The Angel Slayer (voltooid)Where stories live. Discover now