I'm done chasing you

CHAPTER 17

ELAINE'S POV
"Sige if that's your Choice, Simula ngayon. 'I'M DONE CHASING YOU'."

"Good." Malamig na sabi niya at lumabas na ng kwarto. Naiwan naman akong Umiiyak sa loob. Tumayo ako at Nilock ang pinto. Napa upo nalang ako sa sahig sa sakit ng nararamdaman ko. Nagtuloy tuloy ang pagpatak ng luha ko at ayaw nitong huminto. Sa totoo Lang Hindi ko inexpect na yun ang esasagot niya akala ko magdadalawang isip siya kaso nagkamali nanaman ako.

Mukhang ako nalang palati ang Mali. Ako na ang tanga. Ako na ang Umaasa sa bagay na Hindi mangyayare. Akala ko kahit konti May gusto rin si Axel sakin pero nagkamali ako. Nag tuloy tuloy ang pag iyak ko ng ilang minuto, hangang May Biglang kumatok sa pinto na patingin naman ako dito. si Axel Kaya yan, nagdalawang isip ba siya. Bat ba ako ganito ako na ngang nasaktan ng sobra sobra tapos iniisip ko pa lahat yun, tapos ngayon ako namang umaasa na mag dadalawang isip pa siya.

"Elaine Buksan mo to." Alam kong si Timothy yun. Pero wala akong gana kaya Hindi ako sumagot at nag tuloy sa pag iyak. Nagtuloy tuloy rin siya sa pag katok.

"Elaine Please Buksan mo to." Pagpipilit niya sakin.

"Tim Umuwi ka nalang please. wala akong gana makipag usap ngayon, so please Umuwi kana."

"Hindi.... Hindi ako Aalis dito hangang Hindi ka okay. so please papasukin mo na ako para matulungan kita." Pagpipilit niya.

"Umuwi ka na Tim."

"Elaine Buksan mo to. Alam kong hindi ka Okay. So please Lang hayaan mo akong matulungan ka. Andito lang ako para sayo, kaya Buksan mo na to." Hindi ko siya pinansin at nagtuloy tuloy Lang siya sa pag kakatok.

"Hindi ka ba talaga titigil!" Sigaw ko Kay Timothy nung nainis na ako sa kakakatok niya.

"Hindi... kaya Kung ako Sayo Buksan mo nalang to." Pagpipilit niya. Dahil alam kong Hindi niya ako tatantanan ay Tumayo nalang ako Pinunas Luha ko at binuksan ang pinto. Pag bukas ko ay nanglaki mga mata niya at tumingin sakin ng parang awang-awa na may halong galit.

"Oh. Nakapasok ka na. Kita mo naman siguro okay Lang ako. Kaya please umuwi kana." Seryosong sabi ko sakanya habang naka pilit na ngiti ako.

"Hindi mo ako makukuha diyan sa pagkukunwari mo Elaine." Hinila naman niya ako papunta sa kama at pinaupo doon. pagkalipas ng ilang saglit ay May kinuha pa siya sa Bag niya na nasa kwarto ko, at umupo narin siya sa tabi ko at tinitigan Lang ako sa mata. "Kung okay ka bat namumula mata mo? Narinig ko rin pag iyak mo. Wag mong pigilan yan ilabas, mo lahat ng sama ng loob na meron sayo." Seryosong sabi nito at inabot sakin yung panyo niya. Bago ko Panaman kinuha yung panyo ay Nag umpisa na ulit tumulo luha ko. Umiyak Lang ako ng Umiyak.

"Ano bang nagawa ko at Kinailangan akong masaktan ng Sobra sobra."

"Wala."

"Ganito ba ako ka walang Halaga Sakanya para saktan lang niya ako ng Ganito." Bigla naman niya akong niyakap naka Sandal ang noo ko sa Dibdib niya habang ang ulo niya ay nakapatong sa Ulo ko.

"Kung sakanya Wala Lang Halaga sakin ikaw ang pinakamahalaga." Mahinang sabi niya sakin. Medyo nakaramdam naman ako ng konting tuwa sa sinabe niya, pero mas malaki parin ang lungkot na nararamdaman ko.

"Salamat Timothy, ikaw nalang palagi nandyan para sakin."

"Hindi mo kailangan magpa Salamat kasi palagi Lang ako nandito para sayo."

"Ano Bang Mali sakin at Hindi niya ako kayang mahalin? Panget ba ako? Mukha ba akong Basura? Panget ba Ugali ko?"

"Hindi."