Accomplisher (Z.M)

14

مثله همیشه با زنگ گوشیش از خواب بیدار شد. دست و صورتشو شست و به طبقه‌ی پایین رفت.

مارکوس، لویی، هری و لیام در حال صحبت بودن.

هری" صبح به خیر زینی."

زین سری تکون داد.

لویی" خب دیشب بهت خوش گذشت؟؟"

زین دوباره به تکون دادن سرش اکتفا کرد. زمانایی که از خواب بیدار میشد خیلی حوصله‌ی حرف زدن نداشت.امروزم گرفته‌تر بود. حتما همه میدونین برای چی.

لیام هنوز به زین نگاه نکرده بود. سرش پایین بود و پگاسوسی که روی پاهاش بود رو نوازش میکرد. لیام میخواست از نگاه کردن به زین طفره بره. به هیچ وجه دلش نمیخواست اتفاقات دیشب براش تکرار بشن.
شاید از نظر شماها اون اتفاق یه چیز کوچیک تلقی کنه ولی برای اون دونفر چیز خیلی بزرگی بود.

زین انتظار داشت لیام مثله همیشه بهش نگاه کنه و توی چشماش زل بزنه. ولی لیام هیچ کاری نکرد. پس با نامیدی به آشپزخونه رفت.

لیام رفتن زین رو زیر چشمی دنبال کرد و بعد از رفتن اون سرشو بالا آورد.

هری، لویی مارکوس نگاهی به هم انداختن.

لویی" لیام، همه چی اوکیه؟؟"

لیام" آره. چرا نباشه؟؟"

هری" آخه تو و زین..."

لیام" ما خوبیم و هیچ اتفاقی هم نیوفتاده."

هری ساکت میشه و به اون دوتای دیگه نگاه میکنه. همشون میدونستن دیشب یه چیزی شده بود. از روی رفتارای لیام کامل اینو میفهمیدن. چون اونا چندین ساله دارن باهم زندگی میکنن پس خیلی خوبم همیدیگه رو میشناسن.

مارکوس برای اینکه فعلا جو رو عوض کنه میگه" پس چرا اون دوتا تنبل از خواب بیدار نمیشن."

هری" شاید باید خودمون بریم بیدارشون کن....."

شان" لازم نکرده ما بیداریم." شان و نایل از پله‌ها پایین میان و کنار هم روی مبل میشینن.

مارکوس" مثله اینکه بعضیا دیشب کلی حال کردن."

نایل و شان نگاهی بهم میندازن و آروم‌ میخندن.

زین از توی آشپزخونه با یه لیوان چایی بیرون میاد.

نایل دستشو بالا میبره و به زین سلام‌ میکنه. زینم دوباره با حرکت سرش جواب میده.

نایل همون دستی که باهاش سلام کرد رو روی سرش میزاره و میکه" آخ این سردرد بعد از مستی خیلی اذیت میکنه."

شان" گل گفتی منم سرم درد میکنه."

لویی" آره مایم همینجوری بودیم." به خودش و هری اشاره میکنه.

هری رو به مارکوس میکه" این عوضی اصلا سردرد نمیگیره. خیلی خوش مسته بیشعور."

مارکوس میخنده" چیزی به اسم خوش مستم مگه داریم."