Bab 7

9K 511 26
                                    

FARHAN kehulur-kehilir dihadapan pintu gerbang sekolahnya

Oops! Această imagine nu respectă Ghidul de Conținut. Pentru a continua publicarea, te rugăm să înlături imaginea sau să încarci o altă imagine.

FARHAN kehulur-kehilir dihadapan pintu gerbang sekolahnya. Sekejap kepalanya mendongak mencari gadis pujaan hatinya, Aleena. Lain tak bukan mesti nak tanya tentang hal pindah itu. Dan paling penting sekali, status sebenar dia!

Nafas Farhan turun naik. Dia sudah kelihatan gelisah. Tapak tangannya sudah berpeluh apabila batang hidup Aleena langsung tidak kelihatan.

"Farhan? Are you okay? Teruknya awak berpeluh." Teguran dari empunya suara yang amat dikenalinya itu membuatkan dia tersenyum nipis. Pantas dia memusingkan tubuhnya kebelakang dan gadis itu sudah ada di hadapan matanya.

"Yes, I'm okay," balas Farhan. Lupa sekejap tentang punca utama dia nak jumpa Aleena. "Ayah awak tak sampai lagi ke?" Farhan buat-buat menyoal seperti tidak tahu apa-apa. Sedangkan dia tahu yang Aleena selalu jalan kaki pergi dan pulang dari sekolah.

"Ayah?" Kening Farhan terangkat mendengar soalan Aleena. "Oh! Ayah saya... ahh... driver saya datang ambil harini." Aleena sudah tidak tahu hendak menjawab apa. Sejak ayahandanya sendiri datang kesekolah ini untuk berjumpa dengan pengetua sekolah, dia sudah takut untuk berbohong.

"Kayanya awak siap ada driver."

Aleena senyum. "Hahaha. Ya."

"Let me ask you something. Dan saya nak awak jawab dengan sejujurnya. Can you?" soal Farhan. Aleena sudah tahu yang riak wajahnya bakal berubah namun pantas sahaja dia mengawal riaksi wajahnya.

"Sure. What is it?"

"Betulkah awak nak pindah?"

Aleena terdiam. Macam mana Farhan tahu?

"Aleena? Answer me."

Aleena mengangguk perlahan sambil menundukkan kepalanya menekur lantai.

"Kenapa awak tak bagitahu saya?" soal Farhan lagi. Suaranya kedengaran sedikit kecewa. "Lagipun, PT3 dah dekat. Tak boleh tunggu ke?"

"Saya bukan taknak bagitahu, saya cuma... saya cuma taknak hati awak sakit. Saya tahu ia kedengaran agak pelik. Tapi, saya terpaksa."

"Awak memang dah sakitkan hati saya, Aleena. Awak rahsiakan hal ini dari saya. Awak rahsiakan status dan pangkat awak. I though we were friend. Why?"

Aleena menggeleng-gelengkan kepalanya. Dirinya sudah diselubungi rasa bersalah. "Saya tak tahu nak cakap apa, Farhan. Kalau saya jelaskan sekalipun, awak takkan faham. Tapi saya harap awak dah tahu siapa diri saya yang sebenar."

"Saya tahu... you're the princess. Tapi saya bertambah tak faham kenapa awak perlu rahsiakan benda ni pada saya. Awak tipu saya, awak tipu semua orang. Awak... awak..." balas Farhan lirih. Tidak sempat dia hendak menghabiskan ayatnya, Aleena sudah menengking dahulu.

"Awak tak boleh bercakap sebarangan tentang puteri diraja kalau awak tak tahu hal sebenar! Apapun, awak kena hormat keputusan saya. Hormat saya! Awak dan saya jauh beza, Farhan. Saya harap awak faham."

✓ | 𝐂𝐈𝐍𝐓𝐀 𝐌𝐄𝐃𝐈𝐍𝐀 𝐇𝐀𝐔𝐑𝐀Unde poveștirile trăiesc. Descoperă acum