Too Young (Larry Fanfic)

Hoofdstuk 10: Masseren

Pov Harry

Rond het avondeten maak ik Louis wakker. Liam, Zayn en Niall zijn er ook nog. Niall heeft net samen met Liam Nandos gehaald. "Lou, babe, je moet even wat eten." Zeg ik zachtjes. Louis mompelt iets en opent dan zijn ogen. "He babe, hoe voel je je?" Vraag ik. Louis komt overeind zitten en antwoord: "Alsof ik door een vrachtwagen ben aangereden." Ik veeg een pluk haar uit zijn gezicht en zeg: "Dat is klote. Moet ik vragen voor pijnstilling?" Louis schudt alleen zijn hoofd.

"We hebben eten." Zegt Niall dan. Niall zet het eten voor Louis neer op zijn tafeltje. Louis lijkt niet blij te worden van het eten. "Ik ben misselijk." Zegt Louis. "Probeer een klein beetje te eten. Je hebt niets meer in je maag zitten." Smeek ik hem. Hij is zo dun. Het ziet er gewoon ongezond uit. Louis zucht en begint langzaam te eten. Hij eet het echt met tegenzin, dat kan ik aan hem zien.

Binnen enkele minuten nadat hij zijn eten op heeft begint hij weer over te geven. Gelukkig heb ik net op tijd het bakje onder zijn mond. Alles wat net zijn maag in gegaan is, komt er nu weer uit. "Sorry, babe." Zeg ik, terwijl ik over zijn rug streel.

Als alles eenmaal uit zijn maag is, stopt Louis weer met overgeven. Zayn geeft Louis een glaasje water aan en Louis spoelt zijn mond daarmee. "Ik denk dat ik gewoon niets meer eet tijdens mijn chemo's." Zegt Louis. Ik streel door Louis' haar en antwoord: "Je kan niet nog twee dagen niets eten. Je lichaam heeft voedingsstoffen nodig." Louis haalt zijn schouders op en draait zich om. Ik laat mijn hand onder zijn shirt glijden en streel over zijn rug. "Boo, ben je nu boos op mij?" Vraag ik bezorgd. Louis schudt alleen zijn hoofd. Als ik naar de andere kant toe loop, zie ik dat Louis ligt te huilen. "Ooh babe." Zeg ik met medelijden. Ik geef hem een knuffel en Louis verbergt zijn gezicht in mijn nek. "Ik voel me gewoon niet lekker." Mompelt Louis. Zachtjes streel ik door zijn haar heen en zeg: "Sorry, boo. Het wordt vanzelf beter." En dan fluistert hij: "Ik wil niet meer." Dat kan ik me zo goed voorstellen, maar hij mag het gewoon niet opgeven. "Zal ik Sofia vragen voor iets tegen de misselijkheid?" Stel ik voor. Louis knikt meteen. Ik gebaar naar Liam dat hij op het belletje moet drukken, wat hij meteen doet.

Als Sofia binnen komt lopen laat ik Louis los. "Kan hij iets tegen de misselijkheid krijgen?" Vraag ik. Sofia knikt meteen en geeft hem iets via het infuus. "Het duurt een paar minuutjes voordat het werkt." Zegt ze. We bedanken haar en dan loopt ze de kamer weer uit.

De rest van de avond heeft Louis opgerold in zijn bed gelegen. Hij heeft gelukkig niet meer overgegeven. Niall, Liam en Zayn gaan nu naar huis toe. Ze geven Louis allemaal voorzichtig een knuffel. "Tot morgen." Zeg ik.

Niet veel later begint Louis zachtjes te kermen. "Wat is er, Lou?" Vraag ik meteen. Louis gaat op zijn rug liggen en antwoord: "Pijn." Vanmiddag had hij ook al zoveel pijn. "Wil je pijnstillers?" Vraag ik. Hij schudt zijn hoofd en antwoord: "Dan ga ik me weer als een idioot gedragen." "Dat zijn we toch gewend van je." Zeg ik lachend. Louis lacht ook zachtjes en steekt zijn tong uit naar mij. "Ik kan je wel masseren. Misschien maak ik dan wat spieren los." Stel ik voor. Louis knikt twijfelend en vraagt: "Zou je dat willen doen?" Natuurlijk knik ik meteen. Ik geef Louis een kus op zijn wang en antwoord: "Voor jou altijd."

Voorzichtig help ik Louis om zijn shirt en broek uit te doen. Nu pas zie ik hoe dun hij echt geworden is. Zijn ribben steken gewoon uit. In zijn boxer gaat Louis op zijn buik op het bed liggen. "Ik begin bij je benen en werkt mijn weg omhoog." Zeg ik. "Wil je... Wil je het gordijn dicht doen?" Vraagt Louis dan. Dus ik doe het gordijn, wat om zijn bed heen zit, dicht. Daarna begin ik zijn benen te masseren. Hij houdt zijn benen eerst heel gespannen, maar als ik begin te masseren ontspant hij zich een beetje.

Langzaamaan kom ik bij zijn rug terecht. "Je spieren zijn helemaal verkrampt." Zeg ik. Louis knikt alleen. Voorzichtig begin ik al die spieren los te masseren. "Hmm, dat voelt goed." Zegt Louis. Ik grinnik en voel hoe Louis zich steeds meer begint te ontspannen. "Je hebt magische handen, Hazza." Mompelt Louis. "Niet alleen met masseren." Voegt hij daar aan toe. Ik begin te lachen en antwoord: "Jij voelt je duidelijk weer beter." Louis knikt. Ik druk een kus op zijn rug en ga daarna weer verder met masseren.

Als ik klaar ben met masseren, help ik Louis om zijn pyjama aan te trekken en ga naast hem in bed liggen. Louis kruipt meteen tegen mij aan. "Voel je je echt beter?" Vraag ik aan hem. Louis knikt meteen en antwoord: "De pijn is weggetrokken en ik ben ook niet misselijk meer." "Misschien moeten we dit dat elke avond voor het slapen doen?" Stel ik voor. Als het masseren Louis helpt doe ik dat met alle liefde elke avond. Louis schudt zijn hoofd en zegt: "Nee joh, dat is veel te veel werk voor jou." Ik geef hem een kus op zijn hoofd en zeg: "Helemaal niet. Als het jou helpt doen we dit elke avond. Ik wil dat jij je goed voelt, daar heb ik alles voor over." Louis mompelt nog iets in tegenspraak, maar gaat er verder niet meer op in.

Eigenlijk ben ik heel moe, maar ik wil pas slapen als Louis slaapt. Louis ligt met zijn hoofd op mijn borst. Mijn hand laat ik zachtjes door zijn haar gaan. "Ik slaap de hele dag en toch ben ik zo ongelooflijk moe." Zegt hij. "Je lichaam is heel hard aan het vechten, babe. Je kunt je slaap goed gebruiken." Antwoord. En wat ik nog veel belangrijker vind, als Louis slaapt heeft hij tenminste geen pijn.