Too Young (Larry Fanfic)

Hoofdstuk 50: Flashbacks

Pov Louis

*Vijf maanden eerder*

Het is vroeg in de ochtend als de dokter binnen komt. De afgelopen weken zijn eigenlijk wel goed gegaan. Sinds de beenmergtransplantatie ben ik nog wel erg moe, maar ik ben niet meer zo ziek geweest. Langzaam kan ik weer wat meer. Ook mag ik sinds een week weer terug naar de kinderafdeling.

Iedereen kijkt in spanning naar de dokter. Hij glimlacht en zegt: "Ik heb goed nieuws." Iedereen zucht van opluchting. Goed nieuws? Man, ik weet niet eens meer wat het is om goed nieuws te ontvangen. De afgelopen weken was alleen maar slecht nieuws. "De beenmergtransplantatie lijkt geslaagd te zijn. Je bent steeds meer gezonde witte bloedcellen aan het aanmaken. Ik durf voorzichtig positief te zijn. We moeten nog wel doorgaan met de chemo, maar het begint er goed uit te zien." Verteld de dokter. Ik zie dat iedereen wel kan juichen van geluk en ik ook. "Hoe zijn mijn kansen nu?" Vraag ik toch. De dokter glimlacht weer en zegt: "Ergens tussen de vijftig en vijvenzeventig procent." Dat klinkt goed. Van vijventwintig naar vijvenzeventig. Alleen door Harry. Harry heeft letterlijk mijn leven gered.

Als de dokter weg is begint iedereen te juichen. Harry zoent mij, zoals hij mij nog nooit eerder gezoend heeft. Dan wordt Harry opzij geduwd en geeft iedereen mij een knuffel. "Weet je waar ik nu echt naar verlang?" Vraag ik. Iedereen schudt zijn hoofd. "Een ijskoud biertje." Antwoord ik. Iedereen begint te lachen, maar Niall springt op en zegt: "Daar kan ik voor zorgen." En weg is hij.

We zijn meteen allemaal in de feeststemming. Het mocht ook wel eens tijd worden dat ik beter ging worden. Vorige maand was ik dood. Ik ben gewoon ongeveer een minuut dood geweest. En nu ben ik bijna beter. Wie had dat gedacht. Ik in ieder geval niet meer. De enveloppen met de brieven voor iedereen liggen nog onder mijn kussen. Sofia heeft beloofd ze uit te delen als ik zou overlijden.

Echt binnen tien minuten is Niall terug met een fles champagne, vijf biertjes en een fles kinderchampagne voor Nele. Nu ben ik degene die begint te juichen. We nemen met z'n alle een biertje en proosten. Dit is echt super goed nieuws.

*Drie maanden eerder*

Vandaag mag ik naar huis. Ik mag gewoon naar huis toe. Na twee maanden in het ziekenhuis te hebben gelegen, mag ik nu weer naar huis toe. Eindelijk. Harry heeft al mijn spullen ingepakt en brengt mij nu naar de auto toe. Over twee weken moet ik weer terugkomen voor een chemo, maar ik mag deze twee weken gewoon thuis zijn.

De afgelopen weken heeft Nele of bij Liam, Niall en Zayn gelogeerd, of ze was in het ziekenhuis. Nu gaat ze eindelijk mijn huis zien. Haar nieuwe kamer. Als we in de auto zitten vraag ik: "Haz... Wil je bij mij intrekken. Echt officieel samenwonen?" Harry glimlacht en zegt: "Heel graag." Helaas kan ik hem nu niet knuffelen of zoenen, want dan krijgen we een ongeluk. De eerste serieuze stap in onze relatie. Stap twee komt eraan. Als ik beter ben. Nog een paar weken. Dan ben ik vast beter.

Als ik het huis binnen kom lopen hoor ik zachte geluiden. Natuurlijk hebben Niall en Zayn een feestje geregeld. Alsof ik nog niets door heb loop ik naar binnen. Iedereen spring ineens naar voren en ze roepen allemaal: "Welkom thuis." Ook al had ik het zien aankomen, het is nog steeds heel leuk. Ik ben heel blij met de vrienden die ik heb.

*één dag eerder*

Super zenuwachtig zit ik samen met Harry in het kamertje van de dokter. De laatste weken gaat het ineens een stuk slechter. Volgens de dokter was de kanker bijna weg, maar sinds een paar dagen heb ik weer veel bloedneuzen en ben ik steeds aan het overgeven. Voor de zekerheid hebben ze bloed geprikt. Ik ben doodsbang dat de kanker weer terug is.

"Louis, de bloeduitslagen zijn binnen." Zegt de dokter met een serieuze blik. Angstig knijp ik in Harry's hand. Er komt een glimlach op het gezicht van de dokter en dan zegt hij: "De kanker is weg. Je bent kankervrij. Je hebt het gewonnen van de leukemie. Je bent helemaal beter, Louis." In shock kijk ik de dokter aan. Ik kan het gewoon niet geloven. Ik dacht echt dat de kanker weer helemaal terug was en dat ik deze keer wel dood zou gaan.

Harry knuffelt mij, terwijl de tranen over mijn wangen stromen. "Echt waar?" Vraag ik onzeker. De dokter knikt hevig. "Ik ben beter?" Vraag ik. "Helemaal." Antwoord de dokter. Zo stevig als ik kan knuffel ik Harry terug. Ik ben beter. Ik ben gewoon beter. Hoe dan? Een half jaar geleden was ik dood. Mijn hele begrafenis was al gepland. En nu... Nu ben ik beter.

We hebben uiteindelijk het kamertje van de dokter verlaten en zitten nu huilend van geluk in de auto. Ik bel als eerste Liam, Niall en Zayn. Alle drie tegelijk. Ze weten allemaal dat ik vandaag bij de dokter moest komen voor de bloeduitslag. "En?" Hoor ik Liam meteen vragen. "Lads, ik moet jullie iets vertellen." Zeg ik heel serieus. Ik mag ze wel een beetje in spanning houden. Een klein beetje maar. "DE KANKER IS WEG. IK BEN BETER." Schreeuw ik dan. En dan brengt de hel los. Iedereen roept dingen door elkaar. Harry begint weer te huilen en ik ben gewoon fucking blij.

Als we thuis komen roep ik Nele meteen naar beneden toe. We hebben ervoor gekozen om haar niet mee te nemen, voor als we slecht nieuws zouden krijgen. Nele komt meteen naar beneden en gaat bij ons op de bank zitten. "Nele, je weet dat we vandaag de uitslag van het bloedonderzoek zouden krijgen." Begin ik. Nele knikt alleen. Ik glimlach en vertel dan: "Het is goed nieuws, lieverd. De kanker is weg. Ik ben helemaal beter." Nele kijkt mij met grote ogen aan en laat zich dan in mijn armen vallen. Ik knuffel haar stevig, terwijl ik haar hoor fluisteren: "Ik dacht dat ik je kwijt zou raken."

Nu moet ik snel alles gaan regelen voor morgen. Nu ik beter ben wil ik morgen Harry ten huwelijk vragen. "Haz, wil jij taart halen, om het te vieren." Zeg ik. Harry springt meteen op en gaat taart halen. "Nele! We moeten alles gaan regelen. Ik ga morgen Harry ten huwelijk vragen." Nele staat te springen van enthousiasme. Morgen wordt mijn dag. De dag dat ik Harry ten huwelijk ga vragen. I beat cancers ass.

Morgen komt het laatste hoofdstuk, de epiloog. Daarna is dit boek afgelopen :(