Too Young (Larry Fanfic)

Hoofdstuk 26: Tekeningen

Pov Zayn

Vandaag moet Louis weer in het ziekenhuis zijn voor een nieuwe ronde chemotherapie. We hebben van Harry en Liam gehoord dat het niet zo goed met hem gaat, dus we hebben een klein projectje opgezet. Niall en ik zijn vanochtend al vroeg naar het ziekenhuis gegaan. We zijn bijna klaar, alleen de laatste dingetjes afronden. Louis kan er elk moment aan komen.

Net als we de het laatste hebben opgehangen horen we Louis aankomen. We gaan snel zijn kamer uit en begroeten hem bij de deur. "He Tommo." Zeggen we enthousiast. Louis kijkt ons vragend aan en vraagt: "Wat hebben jullie uitgehaald?" We beginnen allebei te lachen en ik zeg: "Kijk maar in je kamer." Harry duwt Louis de kamer in en dan gaan wij ook allemaal naar binnen. Louis bekijkt alle tekeningen en zegt: "Dit is geweldig. Hoe hebben jullie dit gedaan?"

"We zijn vanochtend vroeg naar de kinderafdeling gegaan. Daar hebben we de hulp van Nele ingeschakeld en alle kinderen een tekening voor jou laten maken. Alle kinderen hebben echt heel erg hun best gedaan op de tekeningen. En toen hebben wij ze door jou hele kamer opgehangen. Dat is veel gezelliger dan al die saaie witte muren." Verteld Niall. Louis geeft ons allebei een knuffel en zegt: "Jullie zijn geweldig." "Nu het laatste meesterwerk ertussen." Zegt Harry, terwijl hij nog een tekening boven Louis' bed hangt. "Voor papa" Staat erop. "Is Freddie geweest?" Vraag ik verbaast aan Louis. Louis begint meteen te glunderen en knikt. Daar zal hij ook wel een beetje energie en positiviteit door gekregen hebben.

Liam en Harry helpen Louis op bed. "Hoe voel je je?" Vraag ik. Louis glimlacht en antwoord: "Het gaat wel. Ik heb slechtere dagen gehad." Dat klinkt redelijk positief. Dan komt Sofia binnen lopen. "Met zo'n mooie kamer kan het toch bijna niet meer mis gaan?" Zegt ze lachend. Ze sluit Louis aan op zijn infuus voor de volgende ronde chemo. Ook geeft ze hem meteen iets tegen de misselijkheid. Daardoor had hij de laatste tijd niet zoveel last van zijn chemo. "Woensdagavond staat nog steeds?" Vraagt Sofia aan Liam. Liam wordt meteen weer rood, maar hij knikt wel. "Ik ben om tien uur klaar met mijn shift." Zegt Sofia. "Ik zal hier op je wachten." Antwoord Liam. Als Sofia de kamer uit is vraagt Niall meteen: "Heb je nou eindelijk een date met haar." Liam knikt en antwoord: "Dat heeft Louis geregeld." Het mocht wel eens tijd worden.

Ik vind wel dat Louis er steeds slechter uit gaat zien. Zijn gezicht is helemaal ingevallen en zijn ogen staan dof. Hij draagt een beanie en ik heb het vermoeden dat hij zijn haar kwijt is. Als Liam dan zijn beanie af doet zeg ik meteen: "Liam, oh mijn god." Hij is kaal. Liam is helemaal kaal. Niall's mond valt open van verbazing. Liam begint te lachen en zegt: "Wat vinden jullie ervan?" Nu weet ik zeker dat Louis' haren uitgevallen zijn en Liam zich daarom ook kaal geschoren heeft. "Awesome, Payno." Zeg ik trots. Niall knikt hevig.

Als Louis zijn chemo gehad heeft vraagt hij: "Kunnen we naar die kids toe. Ik wil ze bedanken." We knikken allemaal. Harry helpt Louis terug in zijn rolstoel en dan gaan we naar de kinderafdeling toe. Louis kan amper op zijn benen blijven staan. Hij is echt heel zwak geworden. Ik neem zijn infuuspaal mee, zodat hij zijn infuus er niet uit hoeft te trekken.

Op de kinderafdeling zijn er een paar kinderen in de grote zaal aan het spelen. "Wat hebben jullie mooie tekeningen voor mij gemaakt!" Roept Louis meteen. Één voor één komen de kinderen naar Louis toe en knuffelt hij ze allemaal. We blijven een tijdje kletsen met de kinderen, maar dan ziet Louis dat Nele er niet tussen zit. Hij gaat naar één van de verpleegsters toe en vraagt: "Waar is Nele?" De verpleegster antwoord: "Kamer 207." Daar gaan we dus meteen naartoe.

Nele zit op haar bed als we binnenkomen. "Nele!" Roept Louis enthousiast. "Louis!" Roept Nele terug. Daardoor moeten we allemaal lachen. "Echt super bedankt dat jij hebt geholpen met al die tekeningen. En die van jou is ook super mooi geworden." Zegt Louis. Ze krijgt een kleine glimlach op haar gezicht.

Een beetje verbaast vraag ik: "Wat doe jij hier eigenlijk nog? Je hebt toch alleen je been gebroken?" Nele knikt en antwoord: "Ze zijn opzoek naar mijn ouders. Eerder mag ik niet naar huis." We knikken begrijpend. Ik wil er niet te veel over vragen want het lijkt mij een gevoelig onderwerp. Niemand gaat er op door. "En jij, Louis? Waarom ben jij hier?" Vraagt Nele aan Louis. Louis glimlacht treurig en antwoord: "Leukemie." Neles ogen worden groot en ze mompelt: "Kanker?" Louis knikt. "That sucks." Zegt ze. We knikken allemaal.

Met de dag ga ik steeds iets meer twijfelen of Louis nog wel beter wordt. De chemo lijkt haast niet te werken. Hij wordt alleen maar zieker. Wij hebben hem eigenlijk gedwongen om chemo te nemen en nu lijkt hij er alleen maar zieker van te worden. Dat zal hij ons vast ook niet in dank afnemen. Ik denk dat hij niet blij is met de behandeling. Hij vecht er zo hard voor en dan wint die verdomde kanker het straks nog. Het is echt niet eerlijk.

Na nog even met Nele gepraat te hebben gaan we terug naar Louis' kamer. Louis is van dit kleine uitje al weer helemaal op. Zijn energie lijkt wel uit hem gezogen te zijn. Louis laat vermoeid zijn hoofd hangen. Voorzichtig tillen we Louis uit zijn rolstoel en in zijn bed. Louis heeft niet eens de kracht meer om zijn hoofd overeind te houden.

Als Louis in slaap gevallen is vraag ik zachtjes: "Ligt het aan mij of gaat Louis iedere dag achteruit?" Iedereen wordt meteen heel stil. "Mij viel het ook op." Antwoord Niall zachtjes. Liam knikt nu ook. "Maar dat hoeft nog niets te betekenen. Zijn lichaam is hard aan het vechten. Hij kan nog steeds beter worden." Zegt Liam. "Hij moet beter worden." Mompelt Harry. Daarna zijn we allemaal weer stil. Harry heeft gelijk, hij moet beter worden.