Too Young (Larry Fanfic)

Hoofdstuk 11: Gesprek

Pov Zayn

Vandaag is het mijn beurt om iedereen op te halen. Niall is bij mij blijven slapen dus dat is lekker makkelijk. We kleden ons aan. "Ontbijt van de Mac?" Stel ik voor. Niall schudt zijn hoofd en antwoord: "Subway." Lachend schud ik mijn hoofd.

Ineens heb ik een goed idee. Dus ik ren naar mijn gamekamer en haal mijn Playstation los. Alle snoertjes, spelletjes en controllers gaan mee. "Wat doe je?" Vraagt Niall. Ik laat mijn Playstation zien en zeg: "Dan heeft Louis iets te doen in het ziekenhuis." Niall knikt en antwoord: "Slim. Gaan we dan nu Subway halen." Die jongen kan ook alleen aan eten denken.

Eerst halen we Liam op. "Li! We staan voor de deur." Schreeuwt Niall door de telefoon. Ik hoor Liam lachen en zeggen dat hij er aan komt. "Straks niet schreeuwen bij Louis. Dat kan hij nu niet aan." Waarschuw ik Niall. Niall knikt meteen. Toch gek. Normaal was Louis degene die nog harder dan Niall schreeuwde.

Als Liam in de auto zit rijden we langs de Subway. Liam vraagt niet eens meer wat we gaan doen. We halen allemaal ontbijt en ik bestel ook iets voor Louis en Harry. Geen idee of Louis wel wilt eten. Gister heeft hij echt super veel overgegeven. Echt heel zielig. Hij voelde zich echt zwaar klote. Laten we hopen dat hij zich vandaag wat beter voelt.

Eenmaal in het ziekenhuis aangekomen, lopen we meteen door naar Louis' kamer. "Goeiemorgen." Roept Niall. En ik had hem nog zo gezegd niet te schreeuwen. Volgens mij is dit niet eens schreeuwen voor Niall, maar is dit zijn normale volume. Gelukkig kan Louis er om lachen. "Hoe voel je je?" Vraag ik aan hem. "Ik heb iets tegen de misselijkheid gekregen, dus eigenlijk gaat het wel goed." Antwoord Louis. Dat is fijn om te horen. "We hebben Subway mee." Zegt Niall dan enthousiast. We geven Louis en Harry hun broodjes en gaan dan allemaal ontbijten. Dit is toch lekkerder dan een ziekenhuis ontbijt.

Na het ontbijt laat Louis zijn hoofd op zijn kussen vallen en klaagt: "Ik verveel me nu al." Dan komt mijn plan goed van pas. Ik haal Fifa uit mijn tas en gooi die naar Louis toe. "Wat moet ik hier mee?" Vraagt hij. Dan houd ik mijn Playstation omhoog. Louis' ogen worden groot en hij mompelt: "Nee! Je hebt je Playstation meegenomen!" Ik knik en sluit hem dan aan op de televisie. Gelukkig gaat dat makkelijker dan verwacht.

Als alles aangesloten is geef ik iedereen een controller en start Fifa op. Louis heeft een glimlach van oor tot oor. Natuurlijk laat ik mijn Playstation ook gewoon hier staan, als ik straks weer weg ga. Heeft Louis tenminste nog iets te doen.

Uiteindelijk is Louis in slaap gevallen midden in een potje Fifa. Heel stilletjes sluiten we alles weer af. Het is al weer tijd om te lunchen. "Waarom gaan jullie niet even naar buiten, ergens lunchen. Dan blijf ik wel bij Louis." Stel ik voor. Harry ziet eruit alsof hij wel even wat frisse lucht kan gebruiken. Natuurlijk gaat juist Harry er tegen in. "Ik heb beloofd bij Louis te blijven." Zegt hij. Niall pakt hem aan zijn arm beet en zegt: "Zayn is bij Louis. Je mag best even naar buiten." Harry kijkt twijfelend, maar laat zich uiteindelijk toch meenemen door Liam en Niall.

Niet veel later wordt Louis weer wakker. "He waar zijn de anderen?" Vraagt hij meteen. "Ik heb ze even naar buiten gestuurd. Ik wil twee dingen met je bespreken." Zeg ik. Louis knikt. "Ten eerste wil ik echt nog een keer mijn excuses aanbieden voor alles wat er gebeurd is. Het had nooit zo mogen lopen." Begin ik. Louis schudt meteen zijn hoofd en zeg: "Nee, Z. Daar hoef jij niet alleen je excuses voor aan te bieden. We hebben allebei klote tegen elkaar gedaan. En zoals ik al zei ik heb het je vergeven." Opgelucht zucht ik. We hadden het wel even besproken, maar ik voelde echt de drang om echt mijn excuses aan te bieden. Gelukkig is alles nu echt goed tussen ons.

Daarna blijven we allebei even stil. Zenuwachtig begin ik met het stof van mijn broek te spelen. Louis kijkt mij indringend aan. "Je wilde twee dingen bespreken." Zegt hij dan. Ik knik. Durf ik het hem te vertellen? Louis kijkt mij met een glimlach aan en vraagt: "Heeft het met Niall te maken?" Mijn mond valt open van verbazing. Hoe weet hij dat nou weer? Louis begint te lachen en zegt: "Voor mij kun je geen geheimen houden. Ik weet alles." Daardoor moet ik toch ook even lachen. "Wat moet ik doen?" Vraag ik hopeloos. Louis denkt even na en roept dan: "Oh mijn god. Ik heb een geweldig idee. Je moet hem een kaart sturen met daardoor de uitnodiging voor een date bij Nandos en dan is de afzender: Je geheime liefde. En dan zit jij daar dus bij de Nandos met een rode roos op hem te wachten." En eigenlijk vind ik dat wel een heel goed idee. "Ja, ja ik denk dat ik dat ga doen. Ik weet echt niet hoe ik het anders aan hem moet vertellen." Antwoord ik. Louis knikt hevig. Hoe zal Niall reageren als hij mij daar ziet zitten? Straks vind hij mij helemaal niet leuk. Dat zou gênant zijn. Ik weet niet of ik hem dan ooit nog normaal kan aankijken.

We zijn net op tijd uitgepraat want dan komen Harry, Liam en Niall de kamer weer in lopen. "He je bent wakker." Zegt Harry met een glimlach. Louis knikt. "We hebben lunch voor je mee genomen." Zegt Niall. Ze geven Louis en mij een broodje. Louis lijkt het met tegenzin op te eten. Na een half broodje slaat hij zijn voor zijn mond. Ik ben de eerste die het ziet, dus ik pak snel het bakje en hou die voor Louis' mond. Louis begint over te geven. Daarom zat hij dus ook met tegenzin te eten. Hij was misselijk. "Zijn je medicijnen uitgewerkt?" Vraagt Harry, terwijl hij over Louis' arm streelt. Louis knikt alleen. Hij ziet er ook meteen weer een stuk bleker uit. Nog één dag dan krijgt hij de laatste chemo en mag hij weer even naar huis.