The Academy's Cold Hearted Princess

Chapter 05

CASSIDY LEIGH ANDREI

Natapos na kaming kumain at kinukuha na nung maid yung mga pinagkainan. Nandito parin kaming apat sa harap ng dining table dahil may sasabihin daw si lola sakin. And ang di ko lang maintindihan e may sasabihin s'ya SAKIN pero andito sila kuya.

Galeng.

"Now apo, I have something to tell you." panimula ni lola.

"Shoot. What is it?" tugon ko naman.

"I know this is all of a sudden but, kailangan kitang ilipat ng bagong school." nakangiti ngunit seryoso n'yang sabi na ikinakunot naman ng noo ko.

"Why?" ang tangi kong tanong. Maganda naman ang school na pinapasukan ko, yung mga tao lang talaga dun ang panget. Tss.

Pati na rin pala kulay ng room namin.

-______-

"Well, I received a letter yesterday saying that natanggap ka sa isang tagong school that exclusively open para sa mga taong kagaya natin." sabi n'ya pa.

Huh? Ano daw? Tago? Taong kagaya namin? Bakit, ano ba kami? Ano ba naman, wala akong maintindihan! Pakiklaro please lang oh. Bakit tago yung school? May nautangan yung may-ari at di makapagbayad?

Tsaka, tago na nga e.. bakit may iimbitahan silang magpunta dun? Edi di na magiging tago yun kase meron ng nakakaalam. Gago. Kahangalan.

"Where's the letter then? And what do you mean about tago? At para sa mga taong kagaya natin?" tanong ko. "You mean in a higher status?"

"The letter was already burned. And no," lola denied. "Sabihin nalang nating isa yung school for specials at kagaya mo, dun din mag-aaral sina Lance at Jhules."

Anak ka ng kagang, hindi ako SPECIAL child! Kung pagiging 'special child' rin naman pala ang pag-uusapan, si kuya Jhules palang pasado na.

-_____-

"Di ko naman sinasabing special child ka, all I mean is SPECIAL.. naiiba. Unique kumbaga.." sabi ni lola.

Chotto matte te, wala pa naman akong sinasabi? Mind reader ba 'tong si Lola? Wag n'yong sabihing basang-basa sa pagmumukha ko yung nasa isip ko? Iba na yan. Tangina.

"Hindi basa sa mukha mo. And you're right, I can read minds. It's my ability.. and you stop cussing.." sabi ni Lola na ikinablangko ng utak ko. Saglit lang naman yun bago ko sila pinasadahan ng tingin.

Tumayo ako at padabog kong binagsak ang kamay ko sa lamesa na lumikha lang naman ng konting ingay to the point na medyo nagkabiyak yung tiles sa ilalim ng mesa. Yun lang.

Nakita naman yun nila kuya Lance at napalunok pa nung makita yung nangyare sa tiles. Maghanda talaga 'tong dalawang 'to dahil yung mukha naman nila ang susunod na gaganituhin ko!

So may matagal na pala silang tinatago sakin.. hmm..

"Pakiklaro nga." I demanded.

"And oo nga pala apo, meron ka din neto pero di mo pa naipapalabas." dagdag ni lola ng nakangiti. "Maging sina Lance, meron din. Ho ho ho.." pahabol n'ya pa.

I glared at my two childhood friends na ikinaputla ng mga ito.

"Explain to me everything. Thoroughly cleanly and clearly." I commanded, napalunok lang sila ng laway. "Now!" Pagkasabi ko nun, nagsi-upo sila ng maayos.

Heh. Takot nga pala 'tong dalawang 'to sakin.

LANCE DREY

Nung tinignan kami ni Cassidy ng masama, pakiramdam ko e para akong yelong natutunaw! Yung mga n'ya e parang papatay na! Langya, ngayon lang ako natakot ng ganito!