𝐃𝐨𝐧'𝐭 𝐁𝐞 𝐀𝐟𝐫𝐚𝐢𝐝 • 𝐌𝐢𝐥𝐞𝐬 𝐅𝐚𝐢𝐫𝐜𝐡𝐢𝐥𝐝 ✓

2: Chapter Four🕷️

Lizzie's Pov

- Otwarte - słyszę i wchodzę do pokoju Kate. Kobieta siedzi na swoim łóżku.

- Przepraszam, jeśli ci przeszkadzam, ale... Masz chwilkę? - pytam.

- Oczywiście, siadaj - Kate uśmiecha się promiennie. - Co się stało?

- No bo... Miles chyba... zaprosił mnie na randkę. - oznajmiam.

- To niesamowicie! - krzyczy blondynka ze śmiechem - Ale w czym problem?

- Nie mam pojęcia w co się ubrać.

- Chodź, pomogę ci - wstaję Kate, a ja zaraz po niej. - O której wychodzicie?

- Za dwie godziny - odpowiadam.

- Zdążymy - Kate zgarnia z szafki lokówkę i obie wychodzimy.

Wchodzimy do mojego pokoju i Kate od razu podchodzi do mojej szafy. Szpera w niej trochę aż wyciąga fioletową, pilsowaną sukienkę do kolan z większym dekoltem.

- Ta jest śliczna - mówi Kate - Przebierz się w nią, a ja pójdę do mojego pokoju po buty.

Wchodzę do łazienki zakluczając się. Przebieram się szybko w sukienkę i spoglądam na siebie w lustrze. Wyglądam całkiem nieźle.

- Już jestem - mówi Kate kiedy wychodzę z łazienki. W ręce trzyma parę bordowych szpilek.

- Nie umiem chodzić w szpilkach - oznajmiam.

- Nauczę cię - mówi kobieta - Wkładaj.

Kiedy założyłam szpilki wstaję na równe nogi.

- A teraz noga za nogą - mówi Kate, a ja próbuję robić to co mi każe. Nie jest to takie trudne. - Świetnie! - chwali mnie blondynka - A teraz fryzura.

***

- Wyglądasz jak milion dolców! - Kate klaszcze w dłonie.

Blondynka miała rację, wyglądałam pięknie. Moje włosy zakręciła lokówką co wyglądało bardzo ładnie oraz zrobiła mi lekki makijaż.

- Dziękuję, Kate - przytulam kobietę z uśmiechem.

- Nie ma za co, to była dla mnie przyjemność - mówi blondynka - A teraz idź, Miles czeka obok samochodu.

- Skąd wiesz? - marszczę brwi.

Wskazuje na okno więc podchodzę do okna. Rzeczywiście, stał opierając się o maskę samochodu.

- No okej, to idę - mówię i zgarniam torebkę z łóżka. - Pa!

- Na razie! - słyszę i zamykam drzwi.

~*~