ကံကြမ္မာစေရာ [မြန်မာဘာသာပြန်]

အပိုင္း ၆၅ ။ ေက်းဇူးေျကြးျပန္ဆပ္ျခင္း၏ခက္ခဲမွု

[Zawgyi]

ေလာ့ေဝ့နဲ႕နဥ္ေဖး  စကားေကာင္းေနတုန္း ရွဲ႕ယီြေရာက္လာတယ္။

"ရွဲ႕ယြီရွုန္း" ေလာ့ေဝ့က သူဝင္လာတာျမင္ေတာ့ နွုတ္ဆက္ဖုိ႕အျမန္မတ္တပ္ရပ္လိုက္တယ္။

ေလာ့ေဝ့က ယြီက်ိဳးဆီေရာက္ေနတုနး္က ရွဲ႕ဝမ္ေပ့မွာ အျခားရာထူးဆက္ခံရန္ ျမိဳ႕ေတာ္ကေနေစလြွတ္ျခင္းခံခဲ့ရတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႕ ရွဲ႕ယီြကေလာ့အိမ္ေတာ္ဆီေျပာင္းလာရင္း တပည့္အစား မိသားစုနဲ႕ပိုတူလာတယ္။
"သခင္ျကီးကမင္းကို ျမန္ျမန္လုပ္ခိုင္းလိုက္တယ္" ရွဲ႕ယြီကေလာ့ေဝ့ကိုေျပာလိုက္တယ္။
"မင္းဒီေန႕ မနက္ပိုင္းစည္းေဝးမွုကို မလာဘဲေနမို႕လား"

ေလာ့ေဝ့ကသူ႕ေဘးနားရပ္ေနတဲ့နဥ္ေဖးကိုညြွန္ျပလိုက္တယ္။
"ရွဲ႕ရွုန္း ဒါနဥ္ေဖးတဲ့ ကြ်န္ေတာ့္အစ္ကို(၁)ရဲ႕ လက္ေထာက္စစ္သူျကီးျဖစ္လာမဲ့သူေပါ့ အနာဝတ္မွာ ေက်ာင္းအင္ပါယာရဲ႕ စစ္သူျကီးခ်ဳပ္ျဖစ္လာမဲ့သူေတြထဲကတစ္ေယာက္ေပါ့" ထို႕ေနာက္သူက နဥ္ေဖးကိုလွည့္ေျပာလိုက္တယ္။
"သခင္ေလးနဥ္ ဒါကရွဲ႕ယြီတဲ့ သူကငါ့အေဖရဲ႕တပည့္တစ္ေယာက္ပဲ ဒီနိုင္ငံၾကီးေအာင္ျမင္ဖုိ႕အေရးျကီးတဲ့ေသာ့တစ္ေခ်ာင္းပဲ"

ရွဲ႕ယီြက ေလာ့ေဝ့ကိုတံေတာင္နဲ႕ခပ္ျဖည္းျဖည္းတြန္းလိုက္တာက မိသားစုဝင္တစ္ေယာက္ျဖစ္လာတာသိသာတယ္။
"မင္းအပိုေတြေျပာျပန္ျပီ!"

နဥ္ေဖး မ်က္နွာကဝင္းပေနကာ ရွဲ႕ယီြကိုဂါဝရျပဳလိုက္သည္။
"ေတြ႕ရတာဝမ္းသာပါတယ္ သခင္ေလးရွဲ႕"

ရွဲ႕ယီြက နဥ္ေဖးကိုသတိထားျကည့္လိုက္တယ္။ အရပ္ရွည္ျပီးေတာင့္ေတာင့္ေျဖာင့္ေျဖာင့္ ငယ္ရြယ္ေခ်ာေမာတဲ့မ်က္နွာလည္းရွိတယ္။ သူက ေလာ့ေဝ့ေရွ႕ကိုယ့္ကိုကိုယ္လည္း ပုန္းကြယ္မေနဘဲ စိတ္အားထက္သန္ေနတဲ့လူငယ္ေလးတစ္ေယာက္အျဖစ္ေပၚလြင္ေနတယ္။ ရွဲ႕ယြီကေခါင္းညိတ္ျပရင္းေတြးေနမိတယ္ : ေလာ့ေဝ့က တကယ့္ကိုလူကဲခတ္ေတာ္တာပဲ။ သူကျပံဳးကာ နဥ္ေဖးကိုလွမ္းစကားဆုိလိုက္တယ္။
"ေရွာင္ေဝ့ကမင္းကိုမဟုတ္တရုတ္ေတြမေျပာထားဘူးမလား ဒီေကာင္ေလးက ခဏေနရင္ပံုမွန္ျဖစ္လိုက္ေနာက္ခဏျကာသြားရင္ေျကာင္ေတာင္ေတာင္ေလးျဖစ္လိုက္နဲ႕ေလ သူ႕ကိုျကည့္ျပီး လက္ေထာက္စစ္သူျကီးနဥ္ ကြ်န္ေတာ္တုိ႕ကို အကဲမျဖတ္ဖို႕ေမ်ွာ္လင့္ပါတယ္"