အပိုင္း ၃၉ ။ ကူညီေသာလက္တစ္စံု

9.3K 1.7K 41
                                    

[Zawgyi]
ေလာ့ေဝ့က ထြက္သြားခ်င္ေနတယ္။ဒီလူကသူ႕အရင္ဘဝကိုသတိရေစျပီး ဒါေျကာင့္ လြတ္ေျမာက္ခ်င္ေနျပီ။

စိတ္ဓာတ္က်ေနတုန္း ေဝ့လန္က ေလာ့ေဝ့ကိုျမင္သြားတယ္။ သူက ဒီလူဘယ္သူလဲမသိဘူး ဘယ္လိုရုပ္လဲမသိဘူး
ေၾကာက္ရြံ႕မွုနဲ႕ သူ႕ေဘးနားကေနျဖတ္သြားေတာ့မဲ့လူကိုခပ္တိုးတုိးအကူအညီေတာင္းလိုက္တယ္။
"ကြ်န္ေတာ့္ကိုကယ္ပါ"

ေလာ့ေဝ့ကရပ္သြားတယ္။ သူ အရင္ဘဝတုန္းက ဒီစကားလံုးအတိုင္းပဲ လူအမ်ားျကီးကိုေျပာခဲ့ဖူးတယ္။ဒါေပမဲ့ ဘယ္သူမွ သူ႕ေတာင္းဆိုမွုကိုျပန္မေျဖျကားခဲ့ျကဘူး။အခုဒီလူက  သူ႕ဆီတိုက္ရိုက္ဆိုလာေတာ့ ေဖာ္ျပမတတ္တဲ့ခံစားခ်က္ေတြလြွမ္းျခံဳသြားခဲ့တယ္။
"သခင္ေလး" ေလာ့ထင္းေခ်ာင္အခုေျခကုန္လက္ပန္းနည္းနည္းက်ေနျပီ။ေလာ့ေဝ့က အထက္တန္းလြွာမိသားစုကသား ။သူက ဒီခ်ီလင္းကိုယ္ရံေတာ္ေတြကိုျမင္ရံုနဲ႕တင္ရြံရွာသြားနိုင္တယ္။

"သခင္ေလာ့ ဒီလူကိုသံုးစရာမရွိေတာ့ဘူးလား" ေလာ့ေဝ့ကေမးလိုက္တယ္။

"ကြ်န္ေတာ္ ဒီေကာင္ကို ေသတြင္းထဲထည့္ေတာ့မွာပါ"
ေလာ့ထင္းေခ်ာင္ေျပာျပီးျပီးခ်င္းပဲ ေလာ့ေဝ့ကသူ႕ကိုယ္ပိုင္ ဝတ္ရံုရွည္ကိုခြ်တ္ျပီး ဒီအရိပ္ကိုယ္ရံေတာ္ရဲ႕ နွိပ္စက္ခံထားရတဲ့ခႏၶာကိုယ္ကိုကာေပးဖို႕ ျခံဳေပးလိုက္တာကိုအကုန္လံုးထိတ္လန္႕စြာျမင္လိုက္ရတယ္။
"ဒါဆုိကြ်န္ေတာ္သူ႕ကိုေခၚသြားမယ္" ေလာ့ေဝ့ကခ်ီဇီကိုတစ္ခ်က္ျကည့္လိုက္တယ္။
"သူ႕ကိုငါတုိ႕လွည္းဆီသယ္သြားလိုက္"

ခ်ီဇီကေရွ႕တက္လာေပမဲ့ စံအိမ္အေစခံက ေဝ့လန္ဆံပင္ကိုလြွတ္ေပးဖုိ႕ျငင္းဆန္ေနတုန္းပဲ။

"သူ႕ကိုလြွတ္ေပးလိုက္!" ေလာ့ထင္းေခ်ာင္ကအျမန္အမိန္႕ေပးလိုက္တယ္။ ခ်ီဇီ က ေလာ့ေဝ့ကိုလက္ေမာင္းကေန သယ္ျပီး လွည္းဆီေခၚသြားတယ္။

"ဒါဘာသေဘာလဲ" လူထြားျကီးက  အသိဥာဏ္မရွိဘူး ဒါေတာင္ ေလာ့ေဝ့ကေလာ့ထင္းေခ်ာင္ဆရာဆုိတာ ျမင္နိုင္တယ္။
"သခင္ေလာ့" ေလာ့ေဝ့ကေျပာရင္းလမ္းေလ်ွာက္သြားတယ္။
"ကြ်န္ေတာ္အရင္ကေျပာထားသလိုပဲ ဒီကိုကြ်န္ေတာ္ေရာကလလာတာ လူအမ်ားျကီးမသိေစခ်င္ဘူး"

ကံကြမ္မာစေရာ [မြန်မာဘာသာပြန်]Where stories live. Discover now