အပိုင္း ၁၄၁ ။ ျပန္လည္ဝင္စားျခင္းက အသံုးမဝင္ျဖစ္ေနတုန္းလား

2.3K 436 32
                                    

[Zawgyi]

အပိုင္း ၁၄၁ ။ ျပန္လည္ဝင္စားျခင္းက အသုံးမဝင္ျဖစ္ေနတုန္းလား

ဧကရာဇ္ရွင္းဝူက ေလာ့ေဝ့ တဲအျပင္မွာ ေတြ႕ခြင့္ေတာင္းေနေၾကာင္း ေက်ာင္းဖူရဲ႕ တင္ျပမႈကို နားေထာင္လိုက္ရတယ္။ ေျမးတစ္ေယာက္ဆုံးရႈံးထားၿပီး ေဒါသဝါးမ်ိဳခံထားရတဲ့ ဧကရာဇ္ ရွင္းဝူက ေလာ့ေဝ့အတြက္တစ္ဖန္စိတ္ဖိစီးရေတာ့တယ္။ ဒီလိုေအးစက္တဲ့ေန႕ႀကီးမွာ ဒီကေလးက အေနာက္ေတာင္တန္းတစ္ေလွ်ာက္ ျမင္းစီးၿပီးေရာက္လာခဲ့တာလား။

"အရွင္မင္းႀကီး" ေက်ာင္းဖူက ဧကရာဇ္ရွင္းဝူကိုတစ္ခ်က္ၾကည့္ၿပီး ေလာ့ေဝ့အတြက္ တစ္စုံတစ္ရာေကာင္းမြန္တာေျပာေပးဖို႔ ႀကိဳးစားေနတယ္။
"တတိယသခင္ေလးက အျပင္မွာေစာင့္ေနပါတယ္၊ အရွင္မင္းႀကီး သူ႕ကိုေတြ႕မလားဟင္"
  
ဧကရာဇ္ရွင္းဝူက ေဘးမွာေခါင္းငုံ႕ရပ္ေနတဲ့ ေလာ့က်ီခ်ိဳးကို တစ္ခ်က္ၾကည့္ၿပီး ေျပာလိုက္တယ္။
"အမတ္ႀကီးေလာ့ေရာ ဘာေတြးလဲ၊ က်န္း ေဝ့အာကိုေတြ႕သင့္လား"
    
ေလာ့က်ီခ်ိဳးက ပါးနပ္စြာေျဖလိုက္တယ္။
"ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳး အရွင္မင္းႀကီးရဲ႕ အေလးအျမတ္ထားတဲ့ ဆႏၵကို ေလွ်ာက္ၿပီးမခန႔္မွန္းရဲပါဘူး"

ဧကရာဇ္ရွင္းဝူက  ျပင္းျပင္းထန္ထန္ႏွာမႈတ္လိုက္တယ္။
"မေတာ္တဆမႈက အေနာက္ေတာင္တန္းမွာျဖစ္ခဲ့တာ၊ မင္းအိမ္ေတာ္ဆီ သတင္းက ဒီေလာက္ျမန္ျမန္ေရာက္သြားတယ္ေပါ့၊ က်န္းတကယ္ကို မထင္ထားခဲ့မိဘူး"
  
ေလာ့က်ီခ်ိဳးက မတ္တပ္ရပ္စျဖစ္ေပမဲ့ ဧကရာဇ္စကားေတြနားေထာင္ၿပီးတဲ့ေနာက္ ဒူးတစ္ဖန္ျပန္ေထာက္လိုက္တယ္။

"သူ႕ကို ျပန္ခိုင္းလိုက္" ဧကရာဇ္က ေက်ာင္းဖူကို လွမ္းေျပာလိုက္တယ္။

"နာခံေၾကာင္းပါ" ေက်ာင္းဖူက သူ႕အမိန႔္ကို လက္ခံၿပီး တဲထဲက ထြက္ဖို႔ျပင္လိုက္တယ္။

"ခဏရပ္ဦး" ဧကရာဇ္ရွင္းဝူက ဆက္ေျပာလိုက္တယ္။
"သမားေတာ္ကို သူအေအး မိမမိအရင္စစ္ေဆးခိုင္းဦး" 

"ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳး အရွင္မင္းႀကီး အမိန႔္ေတာ္ကိုနာခံေၾကာင္းပါ" ေက်ာင္းဖူက ထြက္သြားတယ္။

ကံကြမ္မာစေရာ [မြန်မာဘာသာပြန်]Where stories live. Discover now