ကံကြမ္မာစေရာ [မြန်မာဘာသာပြန်]

အပိုင္း ၇၂ ။ ဘယ္သူက ယွဥ္ျပိဳင္နိုင္

[Zawgyi]

ေလာ့အိမ္ေတာ္ ၊ ေလာ့က်ီခ်ိဳး စာဖတ္ခန္း ။

ေလာ့မိသားစုရဲ႕ သားအဖသံုးေယာက္က ရွဲ႕ယြီနဲ႕ ေဆြးေႏြးတိုင္ပင္ဖို႕ ထိုင္ေနၾကတယ္။ သူတုိ႕က ယြမ္ကြမ္းဆီသို႕ ေလာ့ေဝ့ရဲ႕ အႏၱရာယ္မ်ားလွတဲ့ ခရီးအေၾကာင္း မေဆြးေႏြးၾကဘူး။ အဲအစား ေျပာေနက်တာက ယီက်ိဳးမွာ ဘာေတြျဖစ္လာမလဲဆိုတာပဲ။ နိုင္ငံေရးမကြ်မ္းက်င္တဲ့ ေလာ့ဇီကေတာ့ ေဘးမွာထုိင္ျပီးနားေထာင္ေနရံုပဲ။

ရွဲ႕ယြီ ထင္ျမင္ခ်က္ကေတာ့ စစ္ပြဲကို အခု ေၾကညာလိုက္ျပီဆိုေတာ့ ေျခလွမ္းနည္းနည္း ျပန္ေနာက္ဆုတ္သင့္တယ္။
"လူေတြကို သိပ္ျပီး ဖိအားေပးလို႕ မေကာင္းေလာက္ဘူး စီရင္စု အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး ခ်န္ယုက ယီက်ီိဳးက အမတ္အိုၾကီးေတြအကုန္လံုးကို သတ္လို္႕မရဘူး ေမာင္းထုတ္လို႕လည္းမရဘူး ကြ်န္ေတာ္တုိ႕ေတြ သူတုိ႕ကို ထုိးနွက္ျပီးျပီဆုိေတာ့ သူတုိ႕ေက်ာကို နည္းနည္းေတာ့ ပုတ္ေပးဖုိ႕အခ်ိန္ပဲ"

ေလာ့ေဝ့က ေခါင္းယမ္းတယ္။
"ကြ်န္ေတာ္တုိ႕ အရွိန္ေလ်ွာ့လိုက္ရင္ လက္ယာအမတ္မင္းက ဆက္ျပီး ျမွင့္တင္သြားမွာပဲ ဆုိးတယ္"

ရွဲ႕ယြီက ျပန္တံု႕ျပန္တယ္။
"တကယ္လို႕ငါတုိ႕ အရွိန္ေလ်ွာ့ျပီး သူက အရွိန္ျမွင့္လိုက္ရင္ အရွင္မင္းၾကီးရဲ႕ ေဒါသကိုဆြသလိုျဖစ္သြားလိမ့္မယ္ အရွင္မင္းၾကီးက စစ္ပြဲအခ်ိန္မွာ ဦးစားေပးရမဲ့အရာကို မသိတဲ့လူကို သေဘာက်မွာ မဟုတ္ဘူး"

ေလာ့ေဝ့က ျပံဳးတယ္။
"လက္ယာအမတ္မင္းရဲ႕ အေကာင္းဆံုးစြမ္းရည္က လူေတြရဲ႕ တံု႕ျပန္ခ်က္ကို ေစာင့္ၾကည့္ေနတဲ့ေနရာမွာပဲ သူက ဦးစီးေပးသင့္တဲ့ အရာေတြက ဘယ္မွာရွိရမလဲ အျမဲ သတိထားေနတာ"

"ဒါဆုိ ဒီနည္းက အေကာင္းဆံုးပဲ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးခ်န္က ယီက်ိဳးမွာ အစစအရာရာ စီစဥ္ဖို႕ အခ်ိန္လံုေလာက္သြားမယ္ ဆြဲေခၚသင့္တဲ့လူကို ဆြဲေခၚျပီး ေမာင္းထုတ္သင့္တဲ့သူကို ေမာင္းထုတ္ဖုိ႕လိုတယ္"

ေလာ့ေဝ့က ေခါင္းညိတ္တယ္ ။
"သူ႕အတြက္ အခုလက္ရွိအေရးၾကီးဆံုးက ဆားကုန္သြယ္ေရးမွာ အားလံုးကို လက္ဝါးအုပ္နိုင္ဖို႕ပဲ"