Spark 35

54 1 0
                                    


Chapter 35

An Introduction

I was slightly awakened when I felt like I was being lift. Gayunpaman, hindi ko na talaga magawang imulat pa ang mga mata ko sa sobrang antok. I just woke up in the next morning and found myself sleeping comfortably in our dorm.

Nadatnan kong nag-aayos na sila Irah, Hara and Venn pagkagising ko. Sa dorm din pala sila natulog kagaya ko. They smiled at me when they saw me arousing from my deck.

"Good morning," Irah greeted me while fixing her hair.

"Sarap naman ng tulog ng prinsesa," si Hara na nakangisi sa akin. "Masarap talaga ang buhay kapag binuhat-buhat lang, ano?"

Venn chuckled and pushed Hara to stop teasing me. May kutob na ako sa sinasabi niya kaya umiling na lang ako at tumayo para mag-ayos na rin.

"Buti na lang pinayagan 'yon ni Tito na buhatin at ipasok ka rito! Mukha pang makikipag-away kagabi dahil ayaw na ipabuhat ka sa iba! Sana all dumbell!" pinagsisigawan pa 'yon ni Hara habang papasok ako sa bathroom.

Kinuha ko ang malaking teddy bear at hinampas sa kanya. She laughed. I shook my head and went straight to the bathroom to take a shower.

Masama at mabigat ang pakiramdam ko pagkagising pero bumuti naman iyon nang makaligo ako. We have another appointment in the station today. Meeting lang for our Sunday's final presentation. Last practice na 'yong kahapon kaya nga todo bigay at lahat kami'y nawalan ng energy.

After taking a shower and going out from the bathroom, I picked up my phone. May text si Klein doon at kinukumusta ang lagay ko.

Ako:
I'm fine. Thank you for last night. We'll gonna be busy today again :(

Nagreply din siya agad, hindi ko inaasahan.

Klein:
Punta ako riyan mamaya. Beep me anytime, ok? Don't overwork so much, Shiana.

I replied 'okay' and that was our conversation ended.

Nagmeeting kami sa buong araw din na 'yon. It was the usual meeting with the whole staffs in the station. And when Sunday came, the whole station was preparing so hard. Sobrang busy ng lahat. Kabado kami pero mukha namang kakayanin. The production manager was just too strict I felt like we'll be scolded with a little mistakes. The pressure was intense and horrifying.

"Kakayanin naman, 'diba?" Hara asked while we're holding our hands together.

Kami na ang susunod na magpe-perform. This is a live stream located just in one of the big studio belongs here in the station pero napakaraming tao. Kanina pa lang noong nagsimula, sobrang ingay na ng hiyawan.

"Bakit hindi?" Irah encourages us.

"Hindi ka pa naman mahihimatay, Shan?" si Hara.

I laughed at her. "Baka ikaw riyan. Kalma ka, mars. Walang oras ang staffs magpahid ng ihi mo,"

"Demonyo ka,"

We formed a circled and prayed shortly before raising our hands together to cheer up. Insaktong tinawag na kami and it's our turn to go to the stage. We ramped gracefully in the introductory tone, until the stage blacks out for the pause, and then lit up for the start of the music.

We performed closer to perfect. Halos hindi ko pa inaasahan 'yon dahil kahit hindi halata, kabado talaga kami. Nagsisimula na akong maging kampante sa buong performance kung hindi ko lang nakita ang lalaking hawak-hawak ang malaking banner ko at winawagayway pa 'yon nang nakangisi.

And it was my number one fanboy, Klein Jee Alvarez!

Shit.

Muntik pa akong mawala sa concentration. Sobrang kinabahan agad ako nang maramdamang nawawala na ako sa focus kaya inayos ko agad ang sarili ko't pinilit na maging kampante sa performance.

Rains of Sparks (Celebrity Series #4) [COMPLETED]Where stories live. Discover now