I MARRIED A PSYCHO [The Eligible Bachelors Series]

Chapter 23

Warning: This story may not be suitable for a very young age due to some unscripted words...

---

DUKE

"Ate Vlance, ang ganda-ganda mo naman po!"

"Ano ka ba, Mutya! Hindi ba't sabi ko na tayo lang ang dapat na nakakaalam na maganda ako? 'di ba secret lang natin? Bakit mo pinagkakalat? Ikaw talaga!" Vlance pinches the little girl's cheek. She was sitting on Vlance's lap and the other kids were standing as they swarmed, surround her.

"Oo nga! Sinabi na nga ni ate Vlance na 'wag natin ipagkalat kase top-secret natin 'yon. Hindi ka na namin bati! Bleee!" The other kids second the motion and then they let their tongues out.

"Halla! Bad 'yan! Nang-aaway kayo! Hindi ko na din kayo bati! Bleee!" Mutya responded, possessively hugging Vlance.

"Tama na 'yan mga bata. Gabi na at dapat matulog na kayo." Some elders bats in.

"Ayaw! Gusto pa namin kalaro si ate Vlance."

"Kaya nga, Tata Selso, sige na?" They all plead as they put their palms together and scratching against each other and pouted their lips.

"Mga bata, naaalala niyo ba ang kwento ni Liwayway?"

"Opo, ate Vlance, Si Liwayway, ang batang pasaway!"

"Sige nga, sabihin niyo sa akin, ano'ng ugali ni Liwayway?" Vlance ask.

"Hindi siya sumusunod sa magulang o mga nakakatanda."

"Tama, hindi siya nakikinig sa mga nakakatanda kahit na ito ay para sa kabutihan niya. Ano pa?" She asked again.

"Hindi natutulog si Liwayway ng maaga. Lagi siyang naglalaro sa kalsada kahit gabing-gabi."

"Tama rin. Madalas siyang pagalitan dahil gabi siyang umuwi. Kaya anong nangyari?"

"Mababa ang grades ni Liwayway sa School kase lagi siyang puyat at late sa school."

"At madalas din siyang nagkasakit dahil hindi kumpleto ang tulog niya."

"At kinuha siya ng masasamang tao dahil madalas siyang naglalaro sa kalsa kahit gabi na."

"At umiyak siya ng umiyak dahil namimiss na niya ang mga magulang niya."

"Tama. Ang gagaling niyo naman! Ngayon, gusto niyo bang matulad ka Liwayway?" The kids' faces suddenly turned pale the moment they realized it.

"Mamaaaa!" They all cried in fear as they rush back to their homes. We just laugh.

"Ang mga bata talaga. Tsk!" Selso said as he shook his head with a little curve in his lips.

"Tata Selso, kamusta ho ang lahat? Wala ho bang nadamay sa sunog?" Vlance asked acting calm but I could feel that she's really concerned.

"Sa awa ng Dios, walang nasaktan. Nagtulong-tulong ang lahat ang lahat ng malaman na nasusunog ang clinic. Kaso, wala na kaming magawa. Malayo layo pa kase mula dito ang clinic pero kahit malayo ay pinilit pa rin namin makarating dahil 'yong clinic lang ni Dok Ellie ang nagbibigay ng libreng serbiyo para sa amin. Gustong-gusto namin maisalba ang clinic dahil malaking tulong 'yon sa amin dito ngunit huli na ang lahat; natupok ang lahat ng mga kagamitan at ang buong clinic ni Dok Ellie."