Isang tagna.
Mula sa balon ni Tala ay bumaba ang isang pangitain sa lupa. Sa ika-anim na beses na tangkaing angkinin ng bakunawa ang buwan, isang natatanging sanggol ang isisilang. Yaong may biyaya ng parehong liwanag at kadiliman.
Isang limot na di...
"Maghanap tayo ng murang pansamantalang tutuluyan dito."
Iyon ang saad ni Lakan at halos dalawang oras na silang naghahanap. Ang mga nadaraanan nila ay pawang mga presyong panturista. Ngunit hindi sila mga turista. Mahaba pa ang kanilang lalakbayin at kailangan nilang magtipid.
"Nais niyo ba talaga ng murang matutuluyan?" Tanong ng nadaanan nilang ale na may dalang bilao ng suman.
Nagkatinginan sina Lakan at Sagani bago tumango sa matanda. Si Malayah naman ay mahimbing pa rin ang tulog hanggang ngayon.
"Doon sa dulo," saad ng ale habang itinuturo ang daan. "May malaking lumang bahay doon. Ang alam ko ay nagpapatuloy sila ng bisita. Dalawang daan lang kada tao."
Napatango si Lakan at nagpasalamat sa ale. Iyon na nga ang perpektong tuluyan na kanilang hinahanap.
Kaagad niyang pinandar ang sasakyan. Hindi naman sila nahirapang hanapin ito sapagkat namumukod-tangi ang makalumang disenyo ng bahay. Malayo rin ito sa iba pang mga kabahayan.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Unang bumaba si Sagani. Kinuha niya ang mga dalang kampilan at ibinalot ito ng isang tela upang hindi matakot at magtaka ang mga tao sa tutuluyan nila. Nilingon naman ni Lakan ang nahihimbing na si Malayah. Bahagya niyang niyugyog ang balikat nito upang gisingin.
"Nandito na tayo."
"Saan?" Umupo si Malayah at humikab.
"Dito muna tayo magpapahinga at pag-aaralan ang mapa. Mamayang madaling araw tayo babyahe upang hanapin ang hiyas."
Tumango lamang si Malayah. Parehas silang lumabas mula sa sasakyan at lumapit sa bahay.
"Tao po."
Ilang sandali lamang ay bumukas ang pinto. Isang ginang na nasa edad apatnapu ang sumalubong sa kanilang tatlo.
"Ano 'ho ang maipaglilingkod ko?"
"May nagsabi po sa amin na maaari kaming umupa ng isang araw dito." Magalang na sabi ni Sagani.
Sandaling natigilan ang ginang. Ngunit ngumiti rin ito at binuksan nang malaki ang pinto. "Ah, oo. Halikayo't pumasok."
Pati ang loob ng bahay ay makaluma na tila ba napag-iwanan ng panahon. Ngunit saliwa sa pagkaluma nito ay ang kalinisan at kawalan ng alikabok ng paligid.
"Ma, sino sila?" Isang katorse anyos na lalaki ang bumaba mula sa hagdan.
"Ah, mga bisita." Tugon ng ginang at masiglang ngumiti.
Ngunit ang ideyang mayroong ibang tao sa kanilang bahay ay hindi gusto ng lalaki. Tumalikod ito at muling umakyat sa taas.
"Pagpasensyahan niyo na ang anak ko. Hindi lang sanay sa bisita iyon."
"Ang akala ko po ba ay isa itong bahay panuluyan? Ibig sabihin ay madalas na may ibang tao rito." Wika ni Malayah dahilan upang mapalingon sa kaniya ang ginang.
