Malayah

36. Ang Itim na Hiyas

"Imposible ang nais mong mangyari, Malayah. Hindi ka namin hahayaang magpahuli sa kanila."

Iyon ang bulalas ni Lakan nang marinig nila ang naisip na plano ng dalaga. Kaagad namang sumang-ayon dito si Sagani at sinaad na mapanganib ang sinasabi nitong gagawin.

"Ngunit susunod naman kayo sa akin, hindi ba? Kapag dinakip nila ako ay paniguradong dadalhin nila ako sa kuta nila. Sa ganoong paraan ay madali nating malalaman kung nasaan ito. Gamit ang mahiwagang sandata ay makakaya nating talunin ang mga manananggal at kuhanin doon ang hiyas," sa pagpapaliwanag ni Malayah ay para bang napakasimple ng lahat.

"Nakalimutan mo si Sitan, Malayah. Hindi lamang pangkaraniwang nilalang ang haharapin natin doon. Isang diyos at mga halimaw. Isa pa, paano mo nasisiguro na naroon nga ang hiyas? O kung naroon man, ang eksaktong kinaroroonan nito?"

Walang nagsalita matapos ang mga sinabi ni Lakan. Maging si Malayah ay tila naisip kung gaano kapusok ang kanyang naisip na plano. Talaga bang susugurin niya ang kuta ni Sitan nang ganoon lamang? Anong laban nila sa isang diyos?

"Tama si Lakan. At isang maling hakbang lang natin ay mawawala na ang lahat."

Napabagsak ang balikat ni Malayah noong pangalawahan ito Sagani. May punto ang mga ito. Ang kanyang plano ay mapusok at biglaan lamang. Hindi maayos at konkreto.

"Ngunit ano ang gagawin natin?" Saad ni Malayah. "Hindi naman pwedeng maghintay lang tayo rito. Kailangang may gawin tayo. Tumatakbo ang oras at..." Napahinto si Malayah sa pagsasalita at bumaba ang mga tingin sa lupa. ...At si Papa, naghihintay si Papa sa Hiwaga.

Ngunit hindi niya iyon masambit sa harapan ng mga kasama. Pakiramdam ni Malayah ay sobrang makasarili niya. Ilang beses na nga ba niyang ipinahamak ang mga kasama dahil sa kagustuhang mailigtas kaagad ang ama?

"Paano kung ako na lamang ang magpadakip sa kanila?"

Napalingon ang lahat kay Aran. Sa tagal ng kanilang pag-uusap ay ngayon lamang ito nagsalita.

"Ako ang hinahanap nila," balikwas dito ni Malayah. "Hindi maaaring iba ang–"

"Ngunit paano kung magpanggap akong ikaw?"

Natigilan ang tatlo sa suhestiyon ni Aran. Magpanggap bilang ako? At tsaka napalingon si Malayah sa kanyang mga gamit kung nasaan ang libro ng kanyang lola. Ang orasyon ng pagpapalit-anyo.

Pinagmasdan ni Aran ang mga kasama at hindi na hinintay ang tugon ng mga ito. Sinimulan niyang ilahad ang naisip niyang plano. Katulad lamang ito ng plano ni Malayah ngunit ngayon ay mas mainam at konkreto.

--

Unang hakbang.

Saktong ala-singko ng hapon ay napagtagumpayan nila ang orasyon ng pagpapalit-anyo. Ngayon ay nakatitig si Malayah sa kanyang wangis sa katauhan ni Aran. Napatango si Malayah.

Ibinigay niya kay Aran ang isang replika ng kwintas ng alapaap. "Sa tingin ko ay dyaan nila ako nakikilala."

Hinawakan niya ang nakasuot sa sarili at sumulyap kay Lakan. "Napagtanto ko na nasusundan nila ako sa tuwing inaalis ko ang kwintas. Hindi ko alam kung bakit o anong kailangan nila sa'kin ngunit magagamit natin ito ngayon."

Itinanggal ng dalaga ang kwintas sa kanyang leeg at ilang sandali itong tinitigan sa mga palad bago isuot muli. "Tiyak na paparating na sila ngayon. Ang kailangan nalang nating gawin ay maghintay."

Ang lahat ay umaayon sa kanilang plano. Sa oras na dumating ang mga manananggal sa kanilang kinaroroonan ay magpapadakip si Aran sa anyo ni Malayah. Palihim na susundan ng tatlo ang mga ito patungo sa kuta. Sa oras na makarating ay lilituhin nina Sagani at Lakan ang mga halimaw habang si Aran ang haharap sa kanyang ama. Si Malayah naman ang maghahanap sa hiyas.