داستان یه امگا که به خاطر اشتباه و اجبار خانواده ی آلفای مورد علاقش همه فکر می کنن که کشته شده!
امگا خودشو از خانوادش و آلفاش دور می کنه که بعد از چند سال برگرده و ازش انتقام بگیره...
چون آلفا بهش گفته بود من نمی تونم تو رو جفت خودم بدونم چون تو نمی...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
فصل دوم
مادر: سلام بفرمایید؟
مدیر : روزتون بخیر خانم شیائو...من لی دونگ ووک هستم...مدیر مدرسه ی پسرتون...میتونم چند دقیقه وقتتونو بگیرم؟!
مادر: ممنون قربان حتما، بفرمایید؟
مدیر: یه سوال ازتون داشتم خانم شیائو...به چه علت میخواین پرونده ی جان رو از مدرسه تحویل بگیرید؟...از مدرسه راضی نیستین؟
مادر به معنای واقعی انتظار هیچ تماسی را از سمت مدرسه نداشت. متعجب شده بود و کمی دستپاچه.
چه می توانست بگوید؟
این که همسرش به جان اجازه ی ادامه ی تحصیل نداده است؟
مادر: جناب مدیر...راستش...جان این اواخر خیلی با بچه ها درگیر میشه...منم به همین علت قصد داشتم که مدرسشو عوض کنم و اونو به دبیرستانی ببرم که...خوب...بتونه با بچه های اون جا راحت تر باشه...جان پسر حساسیه و به همین خاطر فکر میکنم جایی که هم نوع های خودش باشن میتونه راحت تر کنار بیاد.
مدیر: میفهمم خانم شیائو...من به هیچ عنوان قصد توهینی ندارم اما این گونه مدارس در سطح متوسط و حتی رو به پایین هستن...جان پسر درسخون و باهوشیه و تا الان از بهترین شاگردای کلاسش بوده...از نظر من واقعا حیفه که به خاطر این موضوع اونو به جای دیگه ببرید که آیندش تحت الشعاع قرار بگیره...ما این جا اساتید و معلم های فوق العاده ای داریم و شک ندارم جان با تلاش و پشتکاری که داره میتونه آینده ی درخشانی داشته باشه.
مادر: ازتون ممنونم جناب مدیر از اینکه نگران جان هستین...ولی خوب...
مدیر: به خاطر مشکل جسمی هست که داره؟
مادر به آرامی جواب داد: بله.
مدیر از لحن و صحبت های نامطمئن خانم شیائو به شک افتاده بود.
بدون شک مادرش از این دبیرستان جدید اطلاعات کافی داشته و می دانسته که این دبیرستان، یک دبیرستان سطح بالا است که مسلما تعداد آلفاها و بتاها به مراتب بیشتر از امگاهاست.
پس حتما فکر این جا را هم کرده و امکان نداشته که بی خبر و بدون آگاهی کاری انجام دهد. پس شک نداشت که موضوع، چیز دیگری است.
