Epilogue

270 6 0
                                    

This will be the end of this story. I do not do proofreading so bear with the typographical error and mistakes in grammar.

---

"Ralger ayos ka lang ba?" Monique asked in a low tone.

I ignored her and continue my work.

I can't help but be annoyed to what my mother wants me to do.

Gusto niya kaming papuntahin sa isa sa mga bayan at ito ang Rotona. Aware ako sa kung anong gustong mangyari ni mama at sa paghihiganti niya.

But can't children be affected on what their parents' want to happen?

Hindi ko gusto na laging sa anak nababaling ang pagkukulang at galit ng mga magulang 'gayong sila naman ang may kagagawan ng lahat nito.

Children shouldn't treat as an investment of their parents just to fullfill their desire and wants.

"You know that you can't resist your mother Ralger." Tukoy niya kay mom.

And that's just right.

Kaya ilang weeks lang ang lumipas at nasa Rotona High na kami.

"Are you guys comfortable in your sleeping area and place?" Dean of this university asked one day after we're accepted here.

"No problem Mr. Amer. It's perfectly fine." Si Nordy ang sumagot doon.

Tumawa ito at tumango.

"Okay then‚ maari na kayong magpahinga at bukas mag prepare kayo at ipapakilala ko kayo sa buong campus."

I can't handle this.

"Umayos ka nga Ralph Ranger!" Si Monique ulit iyon ng sitahin niya ako sa balak kong gawin isang gabi bago kami ipakilala sa buong campus kinabukasan.

I planned to escape in the school and town para makabalik na sa lugar namin. Pero nalaman at natunugan iyon ni Monique at ng iba pa.

I hate my situation alright‚ I just hate this life.

Kung puwede lang at sumuway nalang sa utos ng magulang‚ but I just can't.

I wanna break my relationship with my family especially my mother for letting me and my sister go through this situation.

I hate it and it makes me having an evil thought and plans even in my own clan.

Until I met her.

She has this dark aura and dager eyes.

At ang planong paibigin siya. I don't think I can still do that.

Nakita ko ang pag irap nito sa grupo namin at parang ayaw kaming masilayan.

Don't worry hindi namin aagawin ang posisyon niyo.

"Diba kayo ang nagsimula? Napaka pakitang tao niyo kasi, ka una-unang araw niyo dito andami niyo na agad pakulo, sabagay mas maganda ng lumalabas agad ang kulo sa katawan kesa nasa loob ang kulo pakitang tao lang naman."

She explodes like a bomb after I confronted her.

Nakita ko ang pag sulyap niya sa gawi ko at bigyan ako ng matalim na tingin.

This woman.

"Do you think this will be easy?"

Nilingon ko ang kapatid ng tanungin niya ako isang gabi.

Hindi ko siya pinansin at nanatiling nakapikit at pinapahinga ang buong katawan.

"Mama really depends on us huh?" Hazel smirked.

The Command of HeartOnde histórias criam vida. Descubra agora