Zawgyi
"ငါထင္တာ မင္း ဘယ္ဘက္ကို ဘယ္ေတာ့မွ တက္တူးမထိုးေတာ့ဘူးလို႔"
"ငါေရာပဲ ဒါေပမယ့္ လက္ေဆာင္ထူးထူးျခားျခားေလးေပးခ်င္တာေလ က်န္တာေတြက အခ်ိန္တစ္ခုၾကာရင္ ကြယ္ေပ်ာက္သြားမွာ ဒါေလးကေတာ့ မဟုတ္ဘူး"
တက္တူး crazyျဖစ္သည့္ ရတုလက္ာမွာ တက္တူးထိုးေနက်ဆိုင္ပိုင္႐ွင္ႏွင့္ပင္ သူငယ္ခ်င္းကဲ့သို႔ ရင္းႏွီးေနၿပီျဖစ္သည္။
ယခုလည္း 3 months Anniအတြက္ လက္ေဆာင္အျဖစ္ ဘယ္ဘက္ရင္အံုတြင္ တက္တူးထိုးေနျခင္းပင္။
"ဒီေနရာက ေတာ္ရံုလူေတြမထိုးၾကဘူး ႏွလံုးနဲ႔နီးေတာ့ တျခားခႏၶာကိုယ္အစိတ္အပိုင္းေတြထက္စာရင္ ပိုနာတယ္ အနာဆံုးေနရာပဲ အႏၱရာယ္လည္းမ်ားတယ္"
"ဒါဆို ပိုေကာင္းတာေပါ့ အခ်စ္အတြက္ စြန္႔စားတာေလ ဟား...ဟား..."
စကားေျပာလိုက္ တက္တူးထိုးလိုက္ နားလိုက္ျဖင့္ အခ်ိန္အနည္းငယ္ ၾကာသြားခဲ့သည္။
တက္တူးက အခက္ႀကီးမဟုတ္ေပမယ့္ အႏၱရာယ္မ်ားသည့္ေနရာျဖစ္တာေၾကာင့္ အခ်ိန္ယူရသည္။
တကယ္ေတာ့ ကမၻာစိုးမိုးအား တက္တူးဆိုင္ကို အတူေခၚလာကာ ေစာင့္ခိုင္းမလို႔ပဲ။
ဒါေပမယ့္ အတူမ႐ွိေပးႏိုင္ဘူးဆိုတာေၾကာင့္ အလုပ္မ်ားေနမွန္းသိလို႔ မေျပာလိုက္ေတာ့တာျဖစ္သည္။
အားလံုးၿပီးစီးသြားေတာ့ ညေနေတာင္ေစာင္းေနၿပီ။
ညစာစားရင္း တက္တူးအေၾကာင္းေျပာမည္ဟု စဥ္းစားထားေပမယ့္ ျမင္ကြင္းထဲ ဝင္လာေသာ ကားေၾကာင့္ အံ့အားသင့္စြာ ရပ္ၾကည့္ေနမိသည္။
တက္တူးဆိုင္၏ ကားလမ္းတစ္ဖက္တြင္ ဂ်ပန္႐ိုးရာဆိုင္တစ္ခု႐ွိသည္။လူခ်မ္းသာအမ်ားစု လာေရာက္တတ္သည့္ ေနရာတစ္ခုေပါ့။
ကမၻာစိုးမိုးႏွင့္အတူ ႏိုင္ငံျခားသူတစ္ေယာက္ႏွင့္ ကားေပၚမွ ဆင္းလာတာကို ေတြ႔သည္။ဆံပင္ေရႊအိုေရာင္ႏွင့္ အျပာေရာင္မ်က္ဝန္းတို႔က ရတုလက္ာစိတ္ထဲေတာ့ လံုးဝ ဆက္စီပင္။
ထိုႏိုင္ငံျခားသူကို ေ႐ွ႕မွဝင္ေစၿပီး ေနာက္လွည့္ၾကည့္သည့္ ကမၻာစိုးမိုးက ရတုလက္ာကို သတိထားမိသည္ထင္။
YOU ARE READING
Char Tate
General FictionLove is a thing that if you'll find, never can see it but you will meet this nearly or by chance.
