Zawgyi
အိမ္၏ ေခတ္မွီေဂဟစနစ္ေၾကာင့္ ပိုင္႐ွင္ျဖစ္သည့္ ရတုလက္ာမွာ အခက္အခဲမ႐ွိ အိမ္ထဲသို႔ ဝင္လာႏိုင္သည္။
လာရင္းျဖင့္ ေခ်ာ့နည္းေပါင္းစံုကိုလည္း စဥ္းစားရေသး။ခဏေလးဆိုၿပီး ေနာက္တစ္ေန႔ကူးသြားတာ ကမၻာစိုးမိုး ကိုယ့္ကို အေသသတ္လိုက္ရင္ ဘယ္လိုလုပ္မတုန္း။
ေစာေသးတာေၾကာင့္ ကမၻာစိုးမိုးႏုိးဦးမည္မထင္။စစ္မင္းဆက္ အိပ္ေနတုန္း ကၠေျႏၵသစၥာျဖင့္ ေပါင္းကာ ခိုးထြက္လာျခင္းျဖစ္သည္။
ဧည့္ခန္းထဲေရာက္ေတာ့ ဆိုဖာေပၚတြင္ နဖူးေပၚလက္တင္ကာ အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ ကမၻာစိုးမိုးကို သူေတြ႔သည္။
ဘယ္လိုျဖစ္ၿပီး အိပ္ခန္းထဲမွာ မအိပ္ဘဲ ဒီေရာက္ေနပါလိမ့္။အနားသို႔ ေျခေဖာ့နင္းသြားကာ ဆိုဖာေဘးတြင္ ဒူးေထာက္ထိုင္ခ်လိုက္သည္။
"ခ်စ္စရာေလး..."
သူတိုးတိုးေလး ေရရြတ္လိုက္သည္။
တကယ္ဆို ကမၻာစိုးမိုးမ်က္ႏွာအား ေသခ်ာမၾကည့္ဖူးခဲ့ေပ။အဲ့လိုၾကည့္ဖို႔လည္း အခ်ိန္မ႐ွိခဲ့။ကိုယ္ခ်စ္ရတဲ့လူက အလုပ္သရဲႀကီးမလား။
"ဦးကမၻာ အရမ္းခ်စ္တယ္သိလား...က်ေနာ့္ကို ဘယ္ေတာ့ျပန္ခ်စ္မွာလဲဟင္"
ဒီေမးခြန္း ေခါင္းထဲကို ေရာက္လာတိုင္း ရတုလက္ာ မ်က္ရည္ဝဲမိျမဲပင္။
တစ္သက္လံုး ေစာင္႕ရရင္ေရာ...
သူအဆင္ေျပပါသည္...
တစ္သက္လံုး ျပန္မခ်စ္ရင္ေရာ... သူအဆင္ေျပေသးသည္...
ဒါမွမဟုတ္ တစ္ျခားတစ္ေယာက္ကို ခ်စ္သြားရင္ေရာ...
ဟင့္အင္း...မေတြးနဲ႔ေတာ့...
လႈပ္လႈပ္႐ွား႐ွားျဖစ္လာသည့္ ကမၻာစိုးမိုးေၾကာင့္ ရတုလက္ာ လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ မ်က္ရည္တို႔အား အျမန္သုတ္လိုက္သည္။
"အာ...ဦးကမၻာ ေမာနင္း"
ႏိုးႏိုးလာခ်င္း ထထိုင္လိုက္ကာ ကမၻာစိုးမိုးက သူ႔ကို ၾကည့္လာသည္။
ရတုလက္ာလည္း ေၾကာင္ၿပီး အၾကည့္မခြာမိ။
ခဏေနေတာ့ ဘာမေျပာ ညာမေျပာျဖင့္ ထကာ အေပၚထပ္သို႔ တက္သြားသည္။
YOU ARE READING
Char Tate
General FictionLove is a thing that if you'll find, never can see it but you will meet this nearly or by chance.
