ကမ်းကုန်အောင်အလိုလိုက်ခံထားရသည့် အမျိုးသားဇနီးသည် [ဘာသာပြန်]

30

U••

[ဝီရိယရှိရှိစုံစမ်းစစ်ဆေးခြင်း - ၂]

သာ့ကျိုးသူ့လူများကို ကုမ္ပဏီအသေးလေးမှသူဌေးကို စောင့်ကြည့်ထားရန်အမိန့်ပေးထား၏။ ဆယ်နာရီခန့်တွင် ပစ်မှတ်က ဘားတစ်ခုထဲရှိသီးသန့်ခန်းတွင် တစ်စုံတစ်ယောက်ကိုစောင့်နေပုံရကြောင်း ၎င်းတို့ကဆိုသည်။

သာ့ကျိုး ဘားသို့ရောက်လာသည့်အချိန်၌ ရှောင်ဝူကိုပါတ်တဆိတ်ခေါ်ဆောင်လာခဲ့ချေသည်။ အခြေအနေကိုစောင့်ကြည့်နေသူများနှင့်တွေ့ဆုံပြီးနောက် ပစ်မှတ်ကသီးသန့်ခန်းထဲတွင်ရှိနေဆဲဖြစ်ကြောင်းလည်းအတည်ပြုလိုက်၏။ သူတို့ ဘား၏ဆိတ်ငြိမ်သောထောင့်တစ်နေရာတွင်ထိုင်စောင့်ရင်း သောက်စရာနှစ်ခွက်မှာထားလိုက်သည်။

တကယ်တမ်း ၁၁နာရီရောက်သည့်အခါတွင်မူ ယင်ဟောက်က ဦးထုပ်အနက်ရောင်ကိုဆောင်း၍ ဘားထဲဝင်လာတော့၏။ ဘေးဘီကိုဝေ့ဝဲကြည့်ပြီးသည့်နောက် သူကသီးသန့်ခန်းထဲဝင်သွားတော့သည်။

တစ်နာရီကြာပြီးသည့်နောက်တွင်တော့ ယင်ဟောက်နှင့် ပစ်မှတ်(သူဌေး)တို့ ဆယ်မိနစ်ခွာကာ ထွက်သွားကြတော့သည်။ သာ့ကျိုးက ရှောင်ဝူကို သီးသန့်ခန်းထဲဝင်ဖို့အချက်ပြကာ သူကတံခါးဝတွင်စောင့်နေလိုက်၏။ ရှောင်ဝူခပ်မြန်မြန်ပင်အခန်းထဲမှထွက်လာကာ နှစ်ယောက်သားခမ်းမထဲကထွက်လာတော့သည်။

သူတို့ကားပေါ်ရောက်သည့်အခါတွင်မူ ရှောင်ဝူ့လက်ထဲ၌ အသံဖမ်းစက်အသေးလေးရှိနေပြီဖြစ်၍ ၎င်းကခံစားချက်မဲ့သော မျက်နှာသေဖြင့်ဆို၏။

"ငါတို့ရလာပြီ"

သာ့ကျိုးနှုတ်ခမ်းကိုက်ကာ...

"သခင်လေးအနောက်ကနေနှစ်တော်တော်ကြာလိုက်ပြီး မင်းကတခြားမဟုတ်ရင်တောင် သူ့ရဲ့ကျောက်တုံးမျက်နှာကိုတော့သင်ယူခဲ့တာပဲ"

ရှောင်ဝူကတုတ်တုတ်ပင်မလှုပ်ပဲ ပြန်ဖြေသည်။

"မင်းအဲ့တာကိုသခင်လေးရှေ့မှာပြောရဲရင်ပြောကြည့်လေ"

သူ့သခင်လေးအကြောင်းကိုတွေးမိသည်နှင့် သာ့ကျိုးကြက်သီးပင်တဖြန်းဖြန်းထသွားရသည်။