Chapter 33

1.6K 80 14
                                    

A/N: Takpan niyo muna mata niyo hahaha. Hinihikayat ko ang lahat ng mga mambabasa na maging open minded, pero kung hindi pwede naman i-scroll mo nang mabilis tapos doon na kayo magbasa sa parte kung saan walang kaganapan. ^_<!

 ~•[Chapter 33]•~

SEISHA:

This is wrong. Everything is wrong. Hindi dapat ako magpapadala sa nangyayari, at dapat hindi ako agad maniniwala sa lahat ng sinasabi nito. This is wrong and everything I am doing is against my will.

There could be a slight chance that everything was just an act, and he was this excellent actor for pulling it.

There is no way a man like him will reveal his true intentions after my sudden presentation of wrath after all the accusations I found myself in.

Parte ng isip ko hindi naniniwala na ganun lang kadali. Kahit na sabihin na may mga memorya ako na pagmamay ari ng prinsesa, hindi ko mapigilan na isipin masyadong mabilis ang pag-ihip ng sitwasyon.

This is too sudden. Kani-kanina lamang ay nag-aaway pa kami, tapos bigla na agad umiba ang ihip ng hangin? I do not know what Lucius was pulling off, but this is too suspicious for my part.

Bumalik lahat sa akin ang dapat kong gawin habang nanatili ako sa katawan ng prinsesa. Right, after venting all my agony and almost ruining this body, I finally went back on track.

Ang kaibahan lamang ay hindi ko inaasahan ang biglaang pag-amin ni Lucius.

This confession stirred everything into a whirlpool of madness, while I was trapped in it. Mahirap makatakas sa ganitong sitwasyon, kaya kailangan kong sumakay sa daloy ng tubig.

Lucius knew what happened at that incident which made me appear in this world. Kailangan ko malaman ang nangyari sa gabing iyon para mabuksan ang lagusan para malaman ko kung bakit ako nandito.

That was my next step. Because right now, I can't.

I gasped for air for a second, but it was then interrupted when he pulled me again. My hands trailed his nape to deepen the kiss. Gumapang ang kamay ni Lucius sa likod ko nang hilain niya akong muli.

Para akong unan kung basta-basta niya na lang hinihila at mahigpit na niyakap. I was almost out of breath every time that it could kill me if I continued.

"I'm sorry."

That damn line again. In every break he spoke those words and left me gasping for air only to be succumbed by his lips again.

Seriously, Lucius? There is no time to apologize if teasing me meant you're forgiven. Never in my damn life.

Hindi ko na matandaan kung bakit kami napunta sa ganitong sitwasyon. I was comfortably telling him to stop saying absurd things, but we ended up claiming each other's lips in the process. I cannot remember who started it, because all I ever remember is I am gasping for air.

Nawawalan na ako ng hangin, pero hindi kami natigil. Napahawak ako sa balikat nito nang umalis ang kaniyang labi at lumayo ng kaunti sa akin.

Gusto ko tuloy magmura bilang protesta. Hindi ko intindi na para akong mamatay dahil sa kawalan ng hangin, pero mas nauna ata ang uhaw ko kaysa don.

"Sasha, you'll die if you don't breathe."

Masama ko siyang tiningnan. Akma ko sana itong hahalikan muli ng mas lumayo siya. He did not let me go, and annoyingly gave me a teaseful smile.

Hindi benta sa akin ang mabitin kaya wala siyang nagawa ng hilain ko ang kwelyo nito at sinunggaban siya ng mapusok na halik.

It did last longer than I can remember until he leaned down and started planting kisses on my neck up to my collarbone.

✓ | The Clandestine Memoir (Fate's Transgression Series, #1) [UNDER REVISION]Where stories live. Discover now