45. Weird

1.3K 30 0
                                    

Cronus POV

   "Ehem!".

   I heard someone cleared their throat and that someone is none other than my annoying cousin, Troy.

  "Something wrong Troy?". Panira ng moment talaga tong gagong to.

   "I think he's dead.... Ang tagal nyo ba namang maglambingan". Sabay turo kay Savila with a smirked.

   "Hala!... Namatay na sya... Cronus baka magmulto yan dito". Nag aalalang sabi ni Phenny na ikinatawa ng malakas ni Troy.

  "You are so weird.... Most woman probably already pass out seeing a half dead body but you... Mas takot ka pa sa multo kesa sa ganyan?". Sabay turo kay Savila na halos patay na ngang tingnan.

  "Eh kasi Sir Troy hindi naman ako pa bebe. Yung tao malalabanan ko pa, pag patay pwede ng ilibing pag multo tatagos lang yun sayo o kaya mamaya saniban ka pa eh di wala kang nagawa". Mataray na paliwanag ng prinsesa ko.

   Though she have a point but I don't really believe in ghost pero kung ayaw ng prinsesa ko sa multo I have to make sure na walang multong makakapasok sa mansion ko.

  "Dredd check him!". I was hoping that he's still alive. Mas madaling mag dispose ng body kesa ng soul.

  "Still breathing Sir, nag pass out lang". Sabi ni Dredd habang dinadama ang pulse ni Savila.

  "He's not dead princess so there will be no ghost here". Ngayon lang ata ako na relieved dahil ang pinapa toture ko ay buhay pa. Dati I always make sure that they died on the spot.

  "Hay, mabuti naman akala ko namatay na!". She sounds so relieved. Very cute.

  "Cronus let's go home, kain na tayo gutom na ko!". Yaya nito habang nakatingala sa akin at ang baba nya ay nakapatong sa dibdib ko. Di pa rin nya inaalis ang mga kamay sa katawan ko. Baka makasanayan ko na to. I grin.

  The word home sounds foreign to me but I feel delighted hearing it. Going home with the woman I love. How nice. But I need to take care of things first.

  "Sige, pero mauna ka na munang umuwi may ibibilin lang ako kina Dredd".

  "Matatagalan ka pa ba?... Aantayin na lang kita".

   This little woman always make me smile.

  "Not really but this is a delicate matter. Bawal sa bata". Sabay pindot sa ilong nya. She cringe her nose.

  I saw how she also pout but she look so adorable to me. Then she puff at dahan dahan ng bumitiw sa akin.

  "Sige na nga, basta susunod ka kaagad ha!". Nagtatampo nyang sabi.

  "Yes princess.... Mando ihatid mo na ang ma'am Phenny mo". Utos ko sa isa sa mga tauhan ko.

  She starts to walk away slowly but suddenly turned and run back to me. She hugs me again and giggles.

  "Pampa buenas!". She shout then stick out her tongue.

  Nagulat man , natawa din ako. She's still a child indeed. Very playful. But next time I'll take a bite to that sweet little tongue of yours. I promised myself.

  Hinatid ko ng tanaw si Phenny kasama ng isa kong tauhan. Nang hindi ko na sya nakikita my expression change so does the mood in the area it became eerie serious.

  "Dispose his body leave nothing except his fingers. Iregalo nyo sa iba nyang kasamahan. One finger for one person. I want them to know na kilala na natin silang lahat". I said while looking to an almost half corpse man. Binilog nyo ang ulo ko  pagugulungin ko naman ang sa inyo. Mahinahon kong sabi na alam kong narinig ng lahat.

  "Castor... Dalhin mo sina Ben at Jun sa opisina ko. Siguraduhin mong hindi sila makikita ng prinsesa ko pag akyat dun. May ipagagawa ako sa kanila".  Sabi ko ng hindi tinitingnan ang taong kausap ko.

  "Yes Boss!".
  

 

Cronus and Phenny: The Mafia Lord and His Orphan Wife  (Completed) Where stories live. Discover now